صفحه اصلي > اجتماعی > دانش آموختگان البرزی سرگردان در پی اشتغال
دانش آموختگان البرزی سرگردان در پی اشتغال29 آذر 1393. نويسنده: monshi |
 عدم تناسب بین جویندگان کار و بازار باعث شده بسیاری ازدانشجویان در البرز پس ازفراغت از تحصیل تا مدتها درجستجوی کار، چشم از آگهی های روزنامه ها برندارند تاشاید موفق شوند شغلی برای خود دست و پا کنند. این روزها بیکاری که به اذعان مسئولان و متولیان امر دیگر از حالت مسئله خارج و به بحران تبدیل شده، بیش از هر قشری به نظر می رسد فارغ التحصیلان دانشگاهی را تهدید می کند و به یکی از دغدغه های اصلی خانواده ها تبدیل شده است. بسیاری از دانشجویان ساکن استان البرز از همان روزهای ابتدایی ورود به دانشگاه دغدغه بیکاری پس از فراغت از تحصیل را با خود حمل می کنند تا شیرینی ورود به دانشگاه و تحصیل علم و دانش برای آنان کم رنگ شود. بهاره مردانی سه سال پیش با مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب از دانشگاه فارغ التحصیل شد و با گذشت این مدت هنوز نتوانسته برای خود شغلی بیابد. وی می گوید" با 31 سال سن و داشتن تحصیلات دانشگاهی در مقاطع تکمیلی اما هنوز در جستجوی شغلی هستم تا بتواندم کمی تجربه کسب کنم." و ادامه می دهد" از طرفی حقوق برخی مشاغل پیشنهادی به زحمت هزینه ایاب و ذهابم را تامین می کند و در واقع بیگاری هستند و حاضر نیستم در این شرایط کار کنم." مردانی بیکار بودنش را دغدغه بزرگ خود و خانواده اش می خواند که تبعاتی از جمله ناراحتی، افسردگی و سوءتفاهم را در خانواده به وجود آورده است. اما این فقط یک نمونه از هزاران مورد از مشکلات و درگیری های جویندگان کار است و امروز دیگر به هر خانه ای که سر می زنی، نمونه هایی از این دست وجود دارد. شمار دانش آموختگان جوینده کار در البرز سه برابر فرصت های شغلی است بیکاری بخش بزرگی از فارغ التحصیلان دانشگاهی در استان البرز نگرانی های عمیقی را بین جوانان و خانواده ها به وجود آورده است تا جاییکه به تازگی مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اعلام کرده تعداد شاغلان دیپلم و زیردیپلم استان از تحصیلکرده ها بیشتر است. مدیرکل تعاون و کار البرز در تازه ترین اظهار نظر تحليلی از وضعيت بازار كار بر اساس اطلاعات ثبت شده در كاريابی های استان به دست می دهد. علی ایمانی تعداد جویندگان کار با تحصیلات کارشناسی و بالاتر را سه برابر بیش از فرصت های شغلی موجود اعلام می کند. وی در همین حال میزان تقاضای بازار كار برای مدارك ديپلم و زير ديپلم را حدود يك و نيم برابر بيشتر از عرضه بازار كار عنوان می کند. آنطور که مدیرکل می گوید، بازار کار البرز در مشاغل ساخت و تولید مانند قالب سازی، تراشکاری وغيره و همچنين رشته های برقکار صنعتی، تاسیسات برق، تعمیر و نگهداری برق دستگاههای صنعتی، بیشتر به نیروهای دیپلم و زیر دیپلم گرایش دارد. به عبارت دیگر، با استناد به گزارش کاریابی های استان، نیاز بازار کار البرز بیشتر به رشته های فنی آن هم در رده های میانی و پایین تر است و به دارندگان مقاطع تحصیلی دانشگاهی چندان روی خوشی نشان نمی دهد. تحصیلکردگانی که اگر خوش بینانه نگاه کنیم شاید با ذخیره هایی پر و پیمان از دانش علمی از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند، اما دور بودنشان از محیط کار و نداشتن مهارت شغلی، پاشنه آشیل آنان در دستیابی به شغل محسوب می شود. تمایل بازار کار البرز به مهارت های فنی بیش از تحصیلات عالی ایمانی مدیرکل کار البرز بر ضرورت توسعه آموزشهای مهارتی فنی و حرفه ای متناسب با تقاضای بازار كار استان تاكيد می کند و ادامه می دهد: با توجه به بررسی های انجام شده از وضعيت بازار كار استان می توان چنين استنباط کرد كه نياز بازار كار برای مهارتهای فنی بيشتر از تحصيلات عالی است. به عقیده وی آموزش فنی و حرفه ای با گسترش دوره های آموزشی و مهارتی در رشته هايی كه نياز بازار كار است، می تواند نقش موثرتری در تعادل بازار كار ايجاد کند. اگر بخواهیم گزارش های مرکز فنی و حرفه ای و اداره کل کار البرز را هم مبنا قرار دهیم درمی یابیم که در حال حاضر مهارت آموختگان آموزش فنی و حرفه ای استان جايگاه مناسبی در جذب به بازار كار دارند. در این موضوع، حسن عزیزی مدیرکل فنی و حرفه ای استان اولویت این مجموعه را ارائه آموزش های مهارتی اشتغال محور براساس نیاز بازار کار و استانداردهای آموزشی برای هدایت دانش آموختگان به سمت اشتغال عنوان می کند. وی به مهر، می گوید: بر اساس الگوی آموزشی جدید سازمان فنی و حرفه ای کشور آموزش بازار محور در دستور کار است. آموزش هایی که چهار مرحله آموزش، تولید، بازاریابی و فروش در آن مورد توجه قرار گرفته و آموزش صِرف مطرح نیست. عزیزی افتتاح نخستین آموزشگاه بازار محور صنعت پوشاک کشور و نخستین آموزشگاه بازار محور صنعت طلا و جواهر البرز در اشتهارد را نمونه هایی از الگوی جدید آموزشی معرفی می کند که در نهایت مهارت آموختگان را به رویای اشتغال می رساند. وی در ادامه با اشاره به اینکه تاکنون بخش قابل توجهی از مهارت آموختگان فنی و حرفه ای جذب بازار کارشده اند، اضافه می کند: امکان آموزش به دانش آموختگان مراکز دانشگاهی نیز در مراکز فنی و حرفه ای فراهم است. hمکانی که به واقع باید در طول ایام تحصیل و در قالب دوره های کارورزی و کارگاهی برای دانشجویان فراهم شود تا پس از فراغت از تحصیل، قشر دانشگاهی کشور "کاسه چه کنم به دست" نگیرند. تحصیلکرده ها بیشتر از دیپلمه ها بیکارند از طرفی علل متعددی برای بیکار ماندن قشر تحصیلکرده عنوان می شود که عمده آن عدم تمایل این دسته به انجام کارهای یدی و فقدان مهارت های شغلی است. به گفته ایمانی عدم تمايل جويندگان كار دارای تحصيلات عالی به انجام كارهای يدی، پايين بودن نرخ دستمزد در مقايسه با هزينه های صرف شده برای كسب تحصيلات عالی، فقدان تخصص متناسب با مدرك تحصيلی و عدم انطباق تحصيلات با نياز بازار كار از موارد بیکار ماندن دانش آموختگان است. وی البته نوع رشته تحصیلی را هم در این بین بی تاثیر نمی داند؛ رشته هایی که بازار کار کمی دارند و اغلب در انزوا هستند. او فقدان اطلاعات جامع بازار کار و عدم رغبت کارفرمایان به جذب نیروی کار تخصصی از طریق کاریابی های غیردولتی را مانعی برمی شمرد که باعث می شود در بسیاری از موارد فرصتهای شغلی موجود در بنگاه های اقتصادی استان از طریق نیروی کار خارج استان(مهاجرین جویای کار) اشتغال شود. مسئله ای که شاید از طریق سامانه شبکه ملی بازار کار که مدتی است از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی راه اندازی شده، تغییری در آن رقم بخورد. در این سامانه امکان ثبت اطلاعات جویندگان و کارفرمایان بنگاه های اقتصادی فراهم شده تا از طریق کاریابی ها ارتباط موثری بین این دو برقرار شود. سامانه ای که به گفته ایمانی پس از ثبت اطلاعات جویندگان کار در شبکه ملی بازار کار،امکان رصد کردن و پیگیری وضعيت اشتغال آنها مهیا می شود. بهر روی، این واقعیتی غیرقابل انکار است که متاسفانه نظام آموزشی ما مبتنی بر دانش پایه و مهارت آموزی در محیط واقعی کار و کارگاه نیست، چه در اینصورت با انبوهی از فارغ التحصیلان بیکار مواجه نبودیم. وقتی در دوره ای بی توجه به ایرادات نظام آموزشی حاکم، مدام بر طبل ورود به دانشگاه و تحصیلات دانشگاهی می کوبیدیم؛ تحصیلات در نظام آموزشی ای که دانشجو در آن قواعد کسب و کار را فرا نمی گیرد و دوره های کارورزی در این نظام آموزشی جایگاه قابل اعتنایی ندارد، امروز تاوانش را با بیکاری و به باطل گذشتن عمر جوانانمان می دهیم. بازگشت |