صفحه اصلي > اجتماعی > همراهی داوطلبان با کودکان محک از راه دور
همراهی داوطلبان با کودکان محک از راه دور20 دی 1399. نويسنده: monshi |
 پیش از شیوع کرونا، محک هر هفته میزبان گروهی از داوطلبان کار با بیمار بود که وارد بخش‌های بستری بیمارستان می‌شدند و برای لحظاتی کمک می‌کردند تا سختی و کسالت حاصل از بیماری فراموش شود. با شیوع این ویروس به دلیل ضعیف بودن سیستم ایمنی کودکان مبتلا به سرطان رفت و آمد به بخش‌های بستری بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان، محدود شد. اما از آنجا که محک همیشه در بن‌بست‌ها به دنبال راه دیگری است، فعالیت‌های کار با بیمار و هنردرمانی رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و همین موضوع فرصتی شد تا دامنه فعالیت‌ها گسترده‌تر شود و تمامی کودکان تحت حمایت محک در سراسر ایران بتوانند به صورت مجازی از این خدمات بهره‌مند شوند. این روزها تهیه فیلم‌های آموزشی در زمینه سرگرمی و قصه‌خوانی یکی از دغدغه‌های داوطلبان این مؤسسه است. افرادی که هر کدام روایت جالبی از فعالیت نیکوکارانه‌شان زیر سقف محک دارند.«بهاره حسینی»، داوطلب هنردرمانی و قصه‌خوانی محک با روایت آغاز کار داوطلبانه خود برای همراهی با کودکان مبتلا به سرطان در مسیر مبارزه با بیماری، که در نهایت منجر به تغییر مسیر شغلی‌اش شد، گفت: «تقریبا چهار سال پیش وقتی مشغول فعالیت در یک پروژه تحقیقاتی بودم با محک آشنا شدم. همکارانم مرا ترغیب کردند تا در این مؤسسه به فعالیت داوطلبانه بپردازم. با توجه به روحیه حساسی که داشتم در ابتدا مخالفت کردم. اما پس از یک سال، به عنوان داوطلب در واحد حسابداری محک مشغول به کار شدم. مدتی نگذشت که آموزش اصول رایانه به کودکان مبتلا به سرطان در دستور کار واحد خدمات حمایتی و داوطلبان این مؤسسه قرار گرفت و چون این موضوع مرتبط با تخصصم بود، آن را پذیرفتم. برای این کار ابتدا دوره‌های کار با بیمار مبتلا به سرطان را زیر نظر واحد روان‌شناسی محک گذراندم. می‌توانم بگویم درست همین‌جا بود که مسیر زندگی‌ام تغییر کرد.» وی در خصوص افزایش علاقه‌مندی‌اش به حوزه کار با بیمار افزود: «پس از گذشت مدتی از فعالیتم در حوزه کار با کودکان مبتلا به سرطان، به مربی‌گری کودک علاقه‌مند شدم و دوره‌های آموزشی پیشرفته در این زمینه را پشت سر گذاشتم. شغل قبلی خودم را که پژوهش و مشاوره مدیریت بود، رها کردم و این روزها مشغول تدریس به کودکان و نوجوانان در زمینه‌های موسیقی و خلاقیت هستم.»بهاره حسینی که در زمان کار با کودکان مبتلا به سرطان به ادبیات کودک و قصه‌خوانی علاقه‌مند شد، در خصوص چگونگی فعالیت داوطلبانه‌اش پس از شیوع کرونا ادامه داد: «با شیوع ویروس کرونا فعالیت‌های داوطلبانه در محک با تغییراتی متناسب با شرایط روز جامعه همراه شد. به عنوان مثال در این روزها با ارسال فیلم‌های آموزشی موسیقی را به کودکان مبتلا به سرطان آموزش می‌دهم و برایشان قصه می‌خوانم.» این روزها یکی از فیلم‌های آموزشی خانم حسینی با استقبال زیاد کودکان محک رو به رو شد. در این فیلم او با نواختن ساز کودکانه بلز، شعری را درباره یک خرگوش خواند و یکی از فرزندان محک که در بیمارستان امام علی استان البرز درمان می‌شود، با شنیدن این قصه، نقاشی آن را به تصویر کشید. او درباره ایده این فیلم گفت: «حدود یک سال در مهدکودکی کتابدار بودم و در آن زمان با مشاهده رفتار کودکان در انتخاب کتاب، متوجه شدم خرگوش حیوان مورد علاقه دخترها است. آنها با شخصیت‌های داستانی این حیوان ارتباط زیادی برقرار می‌کنند. برای همین از موسیقی و خرگوش کمک گرفتم تا ارتباط لازم در این زمینه با کودکان در حال درمان برقرار شود. در نهایت بازخوردی که گرفتم مرا شگفت‌زده کرد.»داوطلب هنردرمانی محک در پایان با بیان تجربیاتش در زمینه کار با کودکان مبتلا به سرطان افزود: «تجربه کار با کودکان مبتلا به سرطان این موضوع را به من ثابت کرد که آنها زندگی و کودکی را بسیار دوست دارند. برای همین تمام قدرت‌شان را برای مبارزه با بیماری به کار می‌گیرند. در عین حال موسیقی‌های شاد و هیجان‌انگیز آنقدر برایشان جذاب است که می‌تواند روحیه‌شان را بازسازی کرده و آنها را به دنیای دیگری به جز فضای بیمارستان ببرد. من معتقدم آنها با استفاده از هنر می‌توانند امیدوارانه‌تر برای رسیدن به فردایی روشن تلاش کنند. در این میان وظیفه ماست که در این مسیر سخت همراه‌شان باشیم. امیدوارانه انگیزه بدهیم و کمک کنیم تا روزی نه‌چندان دور ریشه بیماری سرطان برای همیشه خشک شود. بی‌جهت نیست که ما در محک باور داریم که سرطان پایان کودکی نیست.» بازگشت |