صفحه اصلي > فرهنگی > شعرهایی که محکوم به فراموشی است
شعرهایی که محکوم به فراموشی است4 آذر 1393. نويسنده: monshi |
 اکبر بهداروند گفت: شاعران اندیشمند تا همیشه ماندگارند. این شاعر و پژوهشگر اظهار کرد: هنر بالفطره ذات الهی داشته و از زییایی سرچشمه می‌گیرد و بدون شک هنری اصیل و ماندگار خواهد بود که از تفکری ناب و اصیل متولد شود؛ چراکه هنر بدون تفکر عمیق معنا ندارد. او در ادامه با اشاره به وضعیت شعر امروز ایران، افزود: شعر امروز شعری ماضی است و از گذشته الهام گرفته و بر آن تکیه دارد. بیش‌تر شاعران مطرح ایران که نام و آوازه جهانی دارند در سده‌های گذشته می‌زیستند. بهداروند تأکید کرد: واقعیت این است که شعر ایران از عصر مشروطه به بعد و تا زمانی که شاعرانی چون اخوان ثالث، شاملو، سیمین بهبهانی و ... روی کار بیایند وضعیت قابل دفاعی ندارد و جز تعداد معدودی، شاعر مطرحی به خود ندیده است. این مصحح متون فارسی یادآور شد: اگر می‌خواهیم در سال‌های آتی در شعر و ادبیات منظوم حرفی برای گفتن داشته باشیم باید شاعران را به گونه‌ای بار بیاوریم که علاوه بر نگاه به گذشته به حال نیز توجه داشته باشند تا بتوانند آثار ماندگاری برای آیندگان تولید کنند. او در ادامه گفت: شعر شاعرانی که بدون پشتوانه علمی و تجربی سروده می‌شود و صرفاً در جلسات شعر شرکت می‌کنند و به خواندن شعرهایی نه چندان پخته می‌پردازند، محکوم به فراموشی است. بهداروند اضافه کرد: شاعرانی که اندیشه و تفکر را سرلوحه شعرهای خود قرار می‌دهند بدون شک آفریننده شعرهایی ناب و ماندگار خواهند بود. او در پایان صحبت‌های خود همه شاعران به‌ویژه کسانی را که به تازگی وارد دنیای شعر شده‌اند به خواندن و مطالعه شعرهای شاعران قدیم و جدید دعوت کرد و گفت: بدون مطالعه هیچ شعری به پختگی نمی‌رسد. بازگشت |