صفحه اصلي > فرهنگی > صدا وسیمای استانها باید سامانه ای برای جذب گویندگان و نویسندگان بومی داشته باشند
صدا وسیمای استانها باید سامانه ای برای جذب گویندگان و نویسندگان بومی داشته باشند25 مهر 1391. نويسنده: monshi |
 سپیدار آنلاین:شبکه های استانی صدا و سیما در استانها با هدف ارتقای فرهنگ بومی و معرفی وشناساندن آداب و رسوم شهرها و روستاهای آن منطقه ،در استانهای کشور راه اندازی می شود و بايد بهره گيري از نيروهاي بومي را در اولويت قرار دهند. تحقق این هدف درگرو بخشهای مختلفی ، از جمله ،آشنا بودن مسئولان،برنامه سازان و مدیران مختلف صدا و سیما با فرهنگ ، آداب و رسوم استانها ست. یکی از موضوعات مهم در این زمینه ،زبان گفتگو و اجرای برنامه های مختلف در هر استانی است ،که بایستی زبان معیار رایج همان استان باشد تا اینکه تاثیرگذاری لازم را داشته و با مخاطب ارتباط برقرار کند. بایستی مجریان،نویسندگان،بازیگران،تهیه کنندگان،کارگردانان،مدیران و ... همگی بومی باشند یا آشنایی کاملی با فرهنگ وآداب و رسوم آن منطقه داشته باشند؛وگرنه نخواهند توانست برنامه ای مناسب تهیه و تولید و پخش نمایند و برنامه هایی که پخش می شوند بی کیفیت خواهند بود وفقط قصدشان پرکردن برنامه است ، نه توجه به مخاطب. فرهنگ بومی بایستی توسط شخص بومی به مردم شناسانده شود و غیر از این ممکن نیست. استانها برای تربیت و پرورش گوینده نباید با اعلام نیاز،از سایر استانها این نیروها را تامین کنند.زیرا گوینده ای که از استانی به استان دیگر برود؛بطور یقین نخواهد توانست با مخاطب ارتباط برقرار کند و کارایی لازم را نخواهد داشت. مدیران کل صدا و سیما در استانها بایستی با دلسوزی و آینده نگری،تربیت نیروی انسانی را به عنوان اولویت برنامه های خود قرار دهند و ارتقای کیفیت برنامه های استانی هدف اصلی آنها باشد، نه کمیت و پخش برنامه های بی کیفیت شبکه ها و یا برنامه های خارجی. اول از همه باید در صدا وسیما سامانه ای تعریف شود برای جذب گویندگان و نویسندگان بومی،بعد همان جا توانایی، استعداد و دانایی کسی که وارد می شود، ارزیابی و به سیستم وارد شود. گروهی که استعداد اولیه و قابلیت سرمایه گذاری را دارند، با توجه به روندی که در دنیا وجود دارد، داخل پروسه آموزش و بارورشدن و سپس وارد کار حرفه ای در صدا وسیما شوند. چطور تصویربردار یک و ۲ و ۳ داریم، اما در اجرا این درجه بندی را نداریم یا اگر داریم چرا اجرا نمی شود، اینها چیزهایی است که به دلیل نیاز آنتن مغفول مانده است و نظارتی هم در آن وجود ندارد.مدیران صداوسیما در استانها باید از مجریان وگویندگان مختلف در برنامه های متفاوتشان استفاده کنند تا اینکه مخاطب را مجبور به شنیدن یا دیدن گویندگان تکراری کنند.البته این موضوع به شرطی محقق می شود که هدف مدیر پر کردن ساعات برنامه حتی به قیمت برنامه های بی کیفیت نباشد.داشتن فن بيان براي گوينده خوب خيلي حائز اهميت است و براي يک گوينده خوب، 50 درصد صدا و 50 درصد تکنيک استفاده از صدا لازم است.گويندگي هنر است و اگر يک گوينده بتواند پيام خود را خيلي راحت به مردم منتقل کند، در کارش موفق خواهد بود.بحث آموزش در اين حرفه اهمیت ویژه ای دارد زیرا وقتي تکنيک استفاده از صدا براي گوينده ملاک باشد، المان هاي متعددي همچون آموزش، همگام شدن با فناوري روز و مطالعه براي وي مهم و تأثيرگذار خواهد بود. در حال حاضر وضعيت گويندگي در راديو و تلويزيون متوسط و در بعضی از استانها ضعیف است و اصلا نمي‌توان اسم آن را گويندگي گذاشت، دليل اين اتفاق هم اغلب به سفارشي بودن گوينده‌ها برمي‌گردد. گوينده،مجری یا گزارشگر بايد صداي سالمي داشته باشد و اگر هم به تلويزيون مي‌آيد بايد حداقل يك چهره‌ي معمولي داشته باشد اما متاسفانه اين طور نيست و دست‌اندركاران مسائل فرهنگی و روانشناختی یا نمي‌دانند و یا نمي‌خواهند این موضوع را كنترل كنند. با آرزوي موفقيت براي گویندگان نسل جوان، امیدواریم آنها با وجود تمام مشكلات زيادي که در سرراهشان است، در عرصه‌ي گويندگي در راديو و تلويزيون پيشرفت چشم‌گيري داشته باشند،اما در پایان این سوال در ذهن تمام مردم و گویندگانی که علاقه دارند به رادیو و تلویزیون بروند باقی می ماند که آیا گوینده های قدیمی در صدا و سیما از ابتدای کارشان مسلط وموفق بوده اند واشتباه نمی کردند یا پس از مدتی با بدست آوردن تجربه توانسته اند به خوبی گویندگی کنند. منبع: شهر نیوز بازگشت |