صفحه اصلي > فرهنگی > نشست تحليلي آثار «سيمين دانشور» در دانشگاه خوارزمي برگزار شد
نشست تحليلي آثار «سيمين دانشور» در دانشگاه خوارزمي برگزار شد30 آبان 1391. نويسنده: monshi |
 سپیدار آنلاین: نشست تحليلي آثار «سيمين دانشور» از سلسله نشستهاي تحليل ادبيات معاصرايران به همت اداره فعاليـت هاي ديني هنري و ادبي معاونت فرهنگي جهاددانشگاهي البرزدر دانشگاه خوارزمي برگزار شد. دکتر عسگر عسگري حسنکلو عضو هيئت علمي دانشگاه خوارزمي در اين نشست که با محوريت تحليل آثار سيمين دانشور با عنوان «روايت کردن براي زيستن» ،اظهار داشت: سيمين دانشور اولين نويسنده زن ايراني است ه «مجوعه داستان» منتشر کرده است اين مجموعه«آتش خاموش» بود که در آن با نگاهي احساساتي به مسائل زنان و دختران جوان مي‌پرداخت. وي افزود: دومين مجموعه داستان سيمين در سال 1340 با نام«شهري چون بهشت»منتشر شد که در اين اثر از احساسات آنگونه که در «آتش خاموش» با آن روبرو هستيم خبري نيست واگر هم هست احساسات مادرانه است. عسگري ادامه داد: نويسنده در مجموعه «شهري چون بهشت» سعي مي کند به دوران کودکي برگردد و از اين راه به بازآفريني وقايعي که در ايرانِ عصر رضا شاه گذشته است بپردازد. وي تصريح کرد: مهم ترين اثر دانشور که او را به عنوان يک نويسنده تمام عيار به جامعه ايراني شناساند «سو و شون» نام دارد، که موضوع آن درگيري ناخواسته زن و شوهري با وقايع سياسي سال‌هاي حضور متفقين در جنوب ايران است. که اين وقايع در سال 1322 و به هنگام اشغال ايران و کمبود آذوقه درآن مناطق رخ مي‌دهد. اين استاد دانشگاه گفت: نيمه اول«سو وشون» داراي بعد سياسي و نيمه دوم ازديدگاه عاطفي به مسائل نگاه مي کند که اين نگاه بعد از مرگ يوسف آغاز مي شود و داستان را از فضاي توصيفي خارج مي کند وفضايي را که ترکيبي ازاساطير ايراني ، مسيحي و مظاهر فرهنگ اسلامي ايرانيان است،به وجود مي آورد. وي افزود: يکي از نکاتي که در داستان «سو وشون» با آن روبرو هستيم مسئله مرگ يوسف و نگاه اطرافيان به مرگ اوست ،مرگي که عده اي از آن به عنوان شهادت و عده اي به عنوان درگذشت از آن ياد مي کنندودراين خصوص دانشور بعد ها در مصاحبه اش با هوشنگ گلشيري مي گويد من قهرمان داستانم« يوسف » را در روز 29 مرداد کشتم در حالي که منظورم 28 مرداد بود يعني روز سقوط مصدق.اين عضو هئت علمي دانشگاه با اشاره به شخصيت دانشور اظهار داشت: دانشوراز 16 سالگي شروع به نوشتن کرد و او شخصيتي بسيار مستقل از جلال آل احمدداشت وهمانطور که در «جزيره سرگرداني» مي گويد من پيرو جلال نيستم و هرکسي بسته به فطرت و نهاد خويش رفتار مي‌کند.حتي بعداز انتشار نامه هايي که سيمين و جلال به يکديگر نوشته اند در مي يابيم که حتي شخصيت آل احمد به نوعي در شخصيت سيمين به دنبال تکيه گاهي بوده است. وي ادامه داد: سيمين اولين رئيس کانون نويسندگان ايراني شخصيتي بود که حضور فعالي در فرهنگ ايران داشته است.اين پژوهشگر با اشاره به کتاب «جزيره سرگرداني» سيمين دانشور گفت: ما دراين کتاب با خود نويسنده روبرو هستيم و اين کتاب نوعي بازبيني در عقايدي است که سيمين و جلال سال ها تحت تاثير آن بوده اندو اين کتاب اثري رمان -زندگي نامه است که در آن خود واقعي سيمين ، ياد و خاطرات آل احمد و علي شريعتي بسيار پر رنگ است. وي در پايان گفت: اين اثر به عنوان يک اثر رئاليسم اجتماعي شناخته مي شود که با يک خواب شروع و با يک خواب پايان مي يابد. منبع: خبرگزاري موج بازگشت |