صفحه اصلي > فرهنگی > معلولیت، محرومیت نیست
معلولیت، محرومیت نیست12 آذر 1397. نويسنده: monshi |
 به مناسبت روز جهانی معلولان با شعار توانمند سازی افراد معلول و اطمینان از مشارکت و برابری در گزارشی با معلم ورزشکار و بااخلاق البرزی که خود نیز در مدرسه استثنایی تحصیل و با فعل توانستن در زمینه های علمی و ورزشی موفقیت های زیادی را کسب کرده است آشنا می شویم . به مناسبت روز جهانی معلولان با شعار توانمند سازی افراد معلول و اطمینان از مشارکت و برابری در گزارشی با معلم ورزشکار و بااخلاق البرزی که خود نیز در مدرسه استثنایی تحصیل و با فعل توانستن در زمینه های علمی و ورزشی موفقیت های زیادی را کسب کرده است آشنا می شویم . سجاد درخشانی متولد 1365 در استان البرز ، شهر کرج از خانواده ای ناشنوا به دنیا آمد. در این نشست صمیمی وی از شرایط زندگی خود گفت که من از ابتدا ناشنوای مادر زاد بودم ولی با این وجود در مدرسه عادی تحصیل می کردم و فقط مشکل دیکته داشتم چون خوب نمی شنیدم موجب شد تا از دیگر دوستان فاصله بگیرم.معلم مدرسه بعد از مدتی متوجه این عارضه مادر زادی من شد و به مادرم گفت سجاد را در مدرسه باغچه بان ناشنوا ثبت نام کنید او بسیار دانش آموز با استعداد و در زمینه های جسمانی و اخلاقی و درسی است ولی شرایط در مدارس عادی به صورتی است که موجب می شود که سجاد به توانایی های لازم نرسد .با اصرار مدیر و معلم مدرسه ام مادرم من را به مدرسه ناشنوایان برد و انجا مشغول تحصیل شدم . بعد از چند هفته حضور در مدرسه حس خوبی به تحصیل پیدا کردم از وقتی وارد مدرسه ناشنوا شد م علاقه زیادی به درس خواندن داشتم، ولی با وجود ناشنواییم برایم سخت بود و دوست داشتم مثل بقیه بچه ها از خانواده ام کمک درسی بگیرم اما کل خانواده من ناشنوا بودن و عملا نمی توانستن به من کمکی داشته باشند . و با تلاش توانستم همیشه جز دانش آموزان ممتاز مدرسه استثنایی باغچه بان باشم . با اتمام دوره ابتدایی در بدو ورود به مدرسه راهنمایی وارد رشته والیبال شدم مقام جوانان و بزرگسال در مسابقات والیبال کشوری باعث شد به اردو تیم ملی والیبال ناشنوایان دعوت شوم ولی متاسفانه با توجه به مشکلات مالی فدراسیون والیبال ناشنوایان و با توجه به مشکلات مالی که داشتم به همین خاطر از سال 90 از تیم ملی والیبال ناشنوایان خدا حافظی کردم . و به دنبال تحصیل وارد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری و موفق به کسب مدرک کاردانی تربیت بدنی شدم . و با مدرک کاردانی تربیت بدنی جذب آموزش و پرورش به عنوان آموزگار درس تربیت بدنی و با توجه به توانایی و شناختی که بود میتوانستم در مدرسه عادی کار کنم ولی قبول نکردم گفتم میخوام با بچه های استثنائی کار کنم چون من از بچگی استثنایی بودم و دوست دارم با این بچه ها کار کنم.و تنها خواسته ای که برای بچه های استثنایی دارم این است که وسایل ورزشی مناسب با توجه به کودکان استثنایی تهیه شود و در اختیار ما قرار گیرد تا بتوانیم به دانش آموزان حرکت های بیشتریی را آموزش دهم . سجاد درخشانی هم اکنون ده سال سابقه تدریس در درس تربیت بدنی دارد و با بچه های کم توان ذهنی در مدرسه ایمان کار می کند در ادامه تحصیل موفق به اخذ مدرک کارشناسی و در حال حاضر نیز در مقطع کارشناسی ارشد در رشته رفتار حرکتی مشغول تحصیل می باشداو متاهل و صاحب یک فرزند پسر سالم است و امروز خوشحال تر از هر زمانی دیگری زندگی میکند وی در ادامه به 12 آذر روز معلولین اشاره داشت به تاریخچه و گرامیدشت این روز پرداخت که از سال ۱۹۹۲ که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد، هر ساله در ۳ دسامبر برگزار می‌شود. هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیتهای مختلف؛ و افزایش آگاهی‌هایی بوده‌است که می‌بایست از مسئله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبه‌های سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود. این وضع به همین منوال طی شد تا در سال ۱۹۹۹ شعاری با مضمون (امکان دسترسی برای همه در هزاره جدید) برگزیده شد و سرلوحه امور قرار گرفت. بیش از پانصد میلیون نفر به دلیل نقص در سیستم روحی و مغزی جسمی و حسی از معلولیت رنج می‌برند. اینان هر کجا که باشند و در هر نقطه‌ای از دنیا که به سر برند به دلیل موانع ظاهری یا اجتماعی با محدودیتهایی در زندگی خود مواجه می‌شوند. در طی بیست سال اخیر کوشش‌های چشمگیری در شناساندن و معرفی اشخاص معلول به جامعه انسانی صورت پذیرفته‌است. یکی ازمواردی که می‌توان از آن به عنوان نقطه عطفی در این زمینه نام برد اعلام سال ۱۹۸۱ میلادی به عنوان سال جهانی معلولان است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت پذیرفت. در سال بعد (۱۹۸۱) فاصله سالهای ۱۹۹۲ – ۱۹۸۳ میلادی دهه جهانی معلولین نام گرفت تا کیفیت و شرکت فعالانه و همه‌جانبه افراد معلول را در زندگی اجتماعی و گسترش و پیشرفت آن‌ها ارتقاء بخشد.از معروف‌ترین معلولان می‌توان به استفان هاوکینگ اشاره کرد. سجاد درخشانی یک توصیه به جامعه و مردم کشور داشت: که همیشه معلولیت، محرومیت نیست، نکند ما با رفتارمان باعث محرومیت این عزیزان از جامعه باشیم. در پایان معلم با اخلاق البرزی از پدر،مادر، همسر و معلمان خود تشکر کرد. بازگشت |