صفحه اصلي > فرهنگی > ۵ اثر ناملموس از استان البرز در فهرست میراث فرهنگی ملی کشور ثبت شد
۵ اثر ناملموس از استان البرز در فهرست میراث فرهنگی ملی کشور ثبت شد2 اسفند 1402. نويسنده: monshi |
|
مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی استان البرز از ثبت ۵ میراث ناملموس استان البرز در فهرست میراث ملی کشور خبر داد. رحیم خاکی با اعلام این خبر افزود: پرونده این میراث ناملموس پس از بررسی در شورای ثبت میراث ناملموس وزارت متبوع به ثبت ملی رسید. مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی البرز به شرح هر یک از ۵ میراث ناملموس ثبت شده استان البرز پرداخت و گفت: یکی از این آثار شامل «مهارت پخت آش جو تنوری» به عنوان خوارک سنتی محور کرج چالوس است که بیشتر به دلیل خواص دارویی و استفاده از مواد بومی منطقه مورد توجه بوده و بیشتر در فصل زمستان طبخ می‌شود. خاکی دومین اثر ثبت شده در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور از استان البرز را «مهارت پخت شیرینی مشکوی» که شیرینی سنتی محور کرج چالوس است و غالبا در اعیاد و شب یلدا درست می‌شود عنوان کرد و ثبت «بازی رزم سپر» را به عنوان بازی سنتی استان البرز که خاستگاه آن در خانه‌های دست کند اشتهارد است را دیگر اثر ثبتی استان عنوان کرد. مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان البرز آئین «پخت سمنوی سادات» را از دیگر مواردی برشمرد که امسال با تلاش کارشناسان این اداره کل به ثبت ملی رسیده و گفت: در این پرونده ثبتی تلاش شد که آئین پخت سمنوی خاندان سادات در شهرستان کرج و روستای حاجی آباد قدیم مورد بررسی قرار گیرد. این مراسم‌های کهن و سنتی در این روستا از قدیم الایام مرسوم بوده و سالیانه طی مراسم خاصی نذر سمنو به کمک اهالی و توسط خانواده سادات طبخ و حفظ و از بین رفتن آن جلو گیری شده است. اهالی محل که در طبخ این سمنو به خانواده سادات کمک و همراهی دارند، چند روز قبل از پخت سمنو هر کجا که باشند به محل برمی‌گردند تا در این امر یاری کنند زیرا به تبرک دست سیده خانم مادر خانواده سادات اعتقاد ویژه دارند. خاکی «آیین سرخرمن خوانی» را از دیگر میراث ناملموس ثبت شده در استان البرز دانست و گفت: آئین نقالی در فصل درو محصولات کشاورزی و سرخرمن خوانی گندم به عنوان یک رسم در بین مردم مطرح بوده که توسط نقالان و دراویش در هر منطقه بر سر مزارع اجرا می‌شده است. آنچه این نوع از نقاشی‌ها را خاص می‌کند، نحوه و نوع کاربری و ابعاد و قطع نقاشی¬ها بوده که با ترسیم بر پشت شیشه در ابعاد کوچک به لحاظ حمل و نقل آسان‌تر، مورد استفاده دراویش و نقالان قرار گرفته است. موضوع به کار رفته در این آیین، استفاده از شمایل‌های مختلف ائمه و موضوعات شاهنامه است. بازگشت |