صفحه اصلي > گفتگو > بهنام محمودی: غم نان، جامعه را از ورزش دور کرده است
بهنام محمودی: غم نان، جامعه را از ورزش دور کرده است11 مرداد 1394. نويسنده: monshi |
 کاپیتان سابق تیم ملی والیبال و عضو شورای اسلامی شهر کرج به مانند خیلی از قهرمانان و ورزشکاران نگران وضعیت سلامت مردم و کم تحرکی به وجود آمده در نسل نوجوان، جوانان، بزرگسالان و میانسال است. بهنام محمودی بخش اعظمی از این شرایط را محصول برنامه ریزی غلط مسئولان و بخش دیگر آن را درگیر بودن شهروندان می‌داند. به گفته او وقتی خانواده‌ها درگیر تامین نیازهایی مانند خوراک، پوشاک و مسکن باشند به طور قطع نگاه به ورزش نیز مغفول خواهد ماند. در شرایط فعلی که دغدغه بسیاری از مردم معطوف به نیازهای ابتدایی شده است، جای نداشتن ورزش در سبد خانوارها امری کاملا عادی و طبیعی جلوه می‌کند. فشارهای اقتصادی و گران بودن ورزش در کنار فقر سرانه‌های ورزشی سبب شده بیش از 90 درصد جامعه به جای انجام ورزش تنها به تماشای آن مشغول باشند و این امر، فقر حرکتی، اضافه وزن و بیماری را به همراه خواهد داشت. آنچه در ذیل می‌آید گفت‌وگوی متفاوت ایسنا با بهنام محمودی است: اظهار داشته‌اید که به شدت از نوع نگاه مردم به مقوله ورزش و نادیده گرفتن نقش مهم آن در سلامتی، دلخور هستید؟ دقیقا همینطور است. البته این موضوع دلایل زیادی دارد که بایستی به صورت دقیق مورد تحلیل و ارزیابی مسئولان قرار بگیرد و چرایی دور شدن مردم از ورزش در این سال‌ها بایستی روشن شود و امیدوارم تصمیم گیران و تصمیم سازان با اتخاذ رویکردی قابل قبول در صدد رفع امعضل فقر حرکتی درجامعه باشند. شما اعتقاد دارید امروز ورزش در مقابل دیگر جنبه‌های زندگی در سایه قرار گرفته است؟ صد درصد این اتفاق افتاده و امروز ورزش در مقایسه با دیگر نیازها در اولویت قرار ندارد. به طور قطع وقتی شهروندان درگیر تامین نیازهایی مثل خوراک و پوشاک باشند این مشکلات به وجود می‌آید، اعتقاد دارم در شرایط فعلی ورزش در سبد خانوارها به هیچ عنوان جایگاهی ندارد و کم کم نیز به طور کامل فراموش خواهد شد. مردم چقدر در کم توجهی به ورزش مقصراند؟ به طور قطع در به وجود آمدن هر موضوع و هر مشکلی قصورهایی وجود دارد. حضور در اینترنت و شبکه های اجتماعی (فضای مجازی) در شرایط فعلی وقت زیادی از نوجوانان و جوانان و حتی بزرگسالان گرفته و این موضوع در کنار برنامه ریزی نامناسب مسئولان تاثیرگذار است. گران بودن ورزش آیا نقشی در استقبال کم شهروندان به این مقوله دارد؟ قطعا گران بودن ورزش نقش غیر قابل انکاری در استقبال کم شهروندان از ورزش دارد. به صراحت می‌گویم اگر تصمیم گیر بودم ورزش و بهداشت را در کشور رایگان می‌کردم. طبیعی است وقتی نوجوان و جوانی برای یک ساعت فوتبال بازی کردن در سالن‌های ورزشی پول گزافی را باید بپردازد دلسرد می‌شود و به جای آن روانه قهوه خانه‌های ارزان قیمت شهر که متاسفانه زیاد هم هستند می‌شوند. قیمت استفاده از قهوه‌خانه‌ها ارزان‌تر است یا قیمت استفاده از محیط‌های ورزشی؟ قهوه خانه قطعا ارزان تر هستند. طبیعتا وقتی هم فضای کافی برای فعالیت شهروندان وجود نداشته باشد و هم محیط‌های موجود ورزشی گران باشند استقبال کاهش خواهد یافت و نوجوان و جوان به جای حضور در محیط های سالم ورزش مجبور به استفاده از مکان های پر خطر جامعه می‌شوند. آیا گران بودن ورزش توجیه مناسبی برای عدم تحرک و چاقی است؟ در شرایط فعلی که مردم با تنگناهای اقتصادی روبرو هستند برای قشر زیادی از جامعه این موضوع می‌تواند توجیه مناسبی داشته باشد. البته طبیعی است آدمی که نگران سلامتی جسم و روح باشد از کوچکترین فضایی برای ورزش استفاده خواهد کرد. گران بودن ورزش در کنار تاثیرگذار بودن، توجیه خوبی برای ورزش نکردن نیست و بایستی شهروندان نگاه جدی تری به این مقوله داشته باشند و بدانند برای زندگی بهتر ابتدا باید از سلامت جسم برخوردار باشند، شعار عقل سالم در بدن سالم را نباید هیچگاه فراموش کنیم. وقتی در سطح شهر قدم می زنید وضعیت جسمانی شهروندان قابل قبول است؟ بیشتر شهروندان با اضافه وزن روبرو هستند و این موضوع به طور قطع آسیب می‌زند. در شرایط فعلی بیشتر نگاه جامعه معطوف به تامین نیازها شده و همین عاملی است انرژی لازم برای انجام فعالیت‌های ورزشی وجود نداشته باشد. امیدوارم شهروندان با جدی گرفتن مقوله سلامتی و پرداختن به آن در داشتن یک زندگی تومان با شادی و سلامتی تلاش کنند. توجه به ورزش و تشویق مردم به انجام آن نوعی سرمایه گذاری است چرا که از بیماری جلوگیری می کند و نمی‌گذارد هزینه زیادی برای درمان پرداخت شود. در کشورهایی مثل ژاپن و ایتالیا مردم زندگی زیر 100 سال را نوعی ضرر می‌دانند؛ چرا که هم تغذیه را رعایت می کنند و هم به لحاظ نیازها تامین هستند. نوع نگاه شهروندان به مقوله ورزش چگونه است؟ در شرایط فعلی نیازهای دیگری مثل پول و ماشین و مسکن در اولویت قرار دارد و این موضوع بیان می کند در جامعه امروز اکثریت مردم نگاه مطلوبی به ورزش و تاثیرگذار بودن آن ندارند. نبود فرهنگ سازی مناسب و زندگی آپارتمان نشینی و درگیر بودن در اینترنت و فضاهای مجازی دست به دست هم داده تا توجه لازم به ورزش وجود نداشته باشد و در شرایطی که شهروندان می توانند خودشان درگیر ورزش باشند تنها به دیدن و دنبال کردن آن بسنده نموده‌اند. شما با توجه به پایان دوران قهرمانی، هنوز هم ورزش می‌کنید؟ من در شرایط فعلی روزانه بیش از 2 ساعت ورزش می کنم و رشته هایی مثل والیبال، دوومیدانی، شنا و تنیس را انجام می‌دهم. بعد از پایان دوران قهرمانی زمان بیشتری به ورزش اختصاص می‌دهم. رسانه ها می‌توانند در کمک به تغییر دیدگاه شهروندان مثمر ثمر باشند؟ واقعا رسانه‌ها می‌توانند نقش غیر قابل انکاری در تقویت نگاه شهروندان به ورزش داشته باشند و امیدوام با یک فرهنگ سازی مناسب و توجه بیشتر مردم از فقر حرکتی موجود فاصله بگیریم و به سمتی گام برداریم که همه مشتاق انجام ورزش باشند و اهمیت آن را برای داشتن زندگی بهتر درک کنند. بازگشت |