صفحه اصلي > گفتگو > گویندگی، اجرا و گزارشگری در صدا و سیما رها شده است
گویندگی، اجرا و گزارشگری در صدا و سیما رها شده است14 اردیبهشت 1392. نويسنده: monshi |
سپیدارآنلاین: مدرس گویندگی و اجرای صدا و سیما گفت: در سال های اخیر شاهد حضور بی شماری از مجریان، گویندگان و گزارشگران در قاب جادویی تلویزیون هستیم؛ افرادی که بدون فیلتر وارد این حرفه می شوند و هیچ نظارتی هم بر روند اجراهایشان صورت نمی گیرد و به عبارتی گویندگی، اجرا و گزارشگری در صدا و سیما رها شده است. رسانه قدرتمندی است که دامنه نفوذ آن در مقایسه با دیگر رسانه ها اعم از روزنامه ها و...بیشتر است. تسط بر افکار مردم مهمترین کارکردی است که رسانه ها دارند و این آرزوی هر کسی است که بتواند بخشی از این رسانه را در اختیار داشته باشد. از میان تمامی رسانه ها رادیو و تلویزیون به جهت بکارگیری حواس شنوایی و بینایی و شنوایی توأمان همواره از جذابیت بالایی برخوردار است و در سالهای اخیر شاهد هجمه بیشماری از علاقمند برای ورود به دریچه صدا و سیما هستیم. در این بین مراکز تربیت مجریان نیز قارچ گونه در جای جای شهرها سربرآورده و محلی است که آنانی که در سودای ورود به این عرصه اند در این مراکز به دنبال کانالی برای ورود به قاب جادویی صدا و سیما هستند. از سوی دیگر برخی نیز بدون هیچ فیلتر و پالایشی به راحتی وارد میدان شده و تریبون در اختیار می گیرند و از آنجایی که هدفی جز کسب شهرت و..ندارند؛ دست آخر نیز دیر یا زود حذف می شوند. در این رابطه گفتگویی با دکتر محمد سروش گوینده و مدرس صدا و سیما ترتیب دادیم. استاد محمدحسین سروش می گوید: جدای از کانال های ورود به این عرصه؛ در سالهای اخیر گویندگی، اجرا و گزارش در صدا و سیما نظارت حرفه ای نمی شود و هر شخص به استقلال و سلیقه خود حرف می زند و رفتار می کند. مدرس حرفه گویندگی می افزاید: متأسفانه در سالهای اخیر رد پایی از مشاوری که در حد یک نظارتگر و هدایتگر فعالیت کند؛ وجود ندارد. به اذعان دکتر سروش گروهی از گویندگان و گزارشگران که به عنوان اثرگذار ترین قشرها در رادیو و تلویزیون حضور دارند؛ بدون هیچ یگانگی و وفاقی در شیوه های اجرا و نادیده گرفتن اصول و اعتبار رسانه ای که در اختیارشان قرار دارد، با خیالی آسوده می تازند. مجری صدا و سیمای کشور ادامه می دهد: این طیف همه تلاش شان را صرف اثبات نام و کسب شهرت خود کرده و به جایگاه پاک مجریان، گویندگان و گزارشگران و صلاحیت های آنها لطمه وارد می کنند. وی با اشاره به اینکه برخی از مجریان بدون کنداکتور و متن مشخصی هرآنچه تصور دارند بر زبانشان در اجرا جاری می سازنند؛ یادآورمی شود: گاهی در یک مجموعه برنامه مجری با یک سلام علیک تلخی که به یک طنزپرداز می ماند با گفتاری غالباً سست به خود اجازه می دهد هر گونه که می خواهد جلوه کند و به مخاطب هر آنچه می خواهد به مخاطب نجیب ایرانی تحمیل کند و در پایان یک دوره مشخصی هم نه اعتباری برای خودش باقی می گذارد و نه رسانه ای که در اختیارش قرار داشته است. سروش عنوان می کند: این مجریان اعتباری در بین مردم کسب نمی کنند و تنها به فکر کسب منافع شخصی هستند. وی می گوید: گاهی اوقات در یک برنامه مذهبی هم همینگونه شاهدیم که مجری در کنار همکارش در برنامه ای مقدس و پربیننده با سبک سری به همه معیارهای اخلاقی و متعارف ملی مذهبیان تا حد یک عروسک گردان ناشی تنزل می کند و به محض اینکه جایگاه خود را با افراط گری هایش در خطر می بیند رو به دوربین با گفتن یکی دو حدیث از ائمه معصومین علیه السلام به گمان خود کار را جمع می کند. مدرس صدا و سیما با افسوس بر این شیوه های اجرا اذعان دارد: صد حیف که این شیوه ها مقبول برخی مدیران هم قرار می گیرد . اینگونه تحکیم می شود و سرمشقی برای سایران مجریانی می شود که به تازگی پا به این عرصه گذاشته اند. مجریان توانمند در پیچ و خم نافرجام تست های اجرا دکتر سروش می گوید: با وجود چنین جو حاکمی در فرایند اجراها، شاهد آن هستیم که افراد شایسته، بازگشت |