
صفحه اصلي > گفتگو > نیما زنده است وقتی که میسازیم»
نیما زنده است وقتی که میسازیم»امروز, 11:51. نويسنده: monshi |
|
مصاحبه خبرنگار ما با سرکار خانم هاشم زاده مسئول بنیاد نیکوکاری هاشم زاده که در ادامه با هم می خوانیم: حامد منیعی - گرمدره فلسفه شکلگیری بنیاد نیکوکاری نیما هاشمزاده چیست؟ فلسفه این بنیاد از دل روزی تلخ و غیرمنتظره رویید؛ روزی که نیما جوانی تیزهوش، مقتدر، سریع و مهربان ناگهان از میان ما رفت. آنچنان ناگهانی که زمان ایستاد و هزاران «اگر» در ذهنم میچرخید. تنها ده روز از تحویل گرفتن آپارتمان ۴۰۰ متریاش در فرمانیه گذشته بود. بعدها فهمیدیم همان روزها اجارهاش داده و یکسال اجاره را پیش گرفته بود؛ پولهایی که برای گرفتن گرینکارت ذخیره کرده بود را نیز سپرده کرده بود.نیما انسانی متفاوت بود؛ شبکهای از ارتباطات مؤثر، تصمیمگیری سریع و روحیه حمایتی عجیب داشت. اگر مشکلی پیش میآمد، بهترین پزشکان و معتبرترین افراد را در کوتاهترین زمان برای خانواده مهیا میکرد. پول برای او ابزار حرکت بود، نه توقف.اما زندگی بیهشدار او را از ما گرفت و خلأیی ساخت که هیچ چیز پر نمیکرد. با همین باور که «اموال انسان نباید بیصدا بماند»، در همان روزهای نخست، با توافق خانواده، وصیت کردیم که یکسوم داراییمان پس از ما به بنیاد نیکوکاری نیما هاشمزاده برسد. با دوندگیهای فراوان، این بنیاد در وزارت کشور ثبت شد؛ ادامه راه جوانی که نیکوکاریاش خاموش نشد. مهمترین فعالیتها و حوزههای حمایتی بنیاد چیست؟ بنیاد نیما از شعار آغاز نشد؛ از عمل متولد شد. نخستین قدم، ساخت ساختمان امدادی نیما در آرامستان گرمدره بود؛ پروژهای که پس از سالها تلاش وقف شد و در تاریخ ۱۴۰۲/۸/۵ به اورژانس ۱۱۵ و دانشگاه علوم پزشکی البرز تحویل داده شد. روزی که حس کردیم نیما با همان انرژی همیشگی برگشته است.مسیر خدمت اما محدود نماند. در سوم آبان ۱۴۰۳، یک پایگاه کامل اورژانس ۱۱۵ در شهرستان دلگان سیستان و بلوچستان بنا شد؛ سازهای ۶۰ متری، مقاوم در برابر طوفانهای جنوب، با عایقهای حرارتی و صوتی استاندارد و رنگ آبگریز مخصوص. پیامهای سپاس مردم دلگان از جمله فعال اجتماعی که نوشت: «کاش مسئولان به اندازه یکپنجم این خیر تعهد داشتند…» هنوز برای من اشکآور است.پیشنهادهای متعددی نیز دریافت کردیم: از خانه سلامت در حصار کرج تا پایگاه اورژانس در قرچک ورامین. اما همه مسیرها هموار نبود؛ در گرمدره، ساخت سالن مراسم ابتدا پذیرفته شد ولی بعد متوقف گردید. پیشنهاد زیباسازی آرامستان نیز با موانع متعدد روبهرو شد. این فرسایندگیها سخت است، اما نیما خستگی نمیشناخت و ما نیز ادامه میدهیم. برنامههای آینده بنیاد چیست؟ برنامههای آینده ما بر «ساختنِ ماندگار» استوار است. بنیاد نیما پروژههای سطحی و مقطعی را نمیپذیرد؛ ما به دنبال ایجاد زیرساختهایی هستیم که دردهای عمیق را درمان کند، نه تزیینی و موقت. حوزه فعالیت ما تهران، البرز، سیستان و بلوچستان و هرجایی است که کمبود زیرساختهای بهداشتی، درمانی و آموزشی وجود دارد. امّا حقیقت تلخ این است که سنگاندازیها، کاغذبازیها و بیمهریها انرژی زیادی از یک خیر میگیرد. در بسیاری کشورها اگر کسی ۱۰۰ دلار برای کار خیر هزینه کند، از او قدرشناسی میشود؛ اما اینجا گاهی با خیر چنان برخورد میشود که گویی متهم است و میخواهد خود را مطرح کند؛ چه چیز را؟ و برای چه؟با اینهمه، اگر مسیر برای نیکوکاری امن و شفاف شود، ما آمادهایم باز هم بسازیم؛ تا نام نیما روزی جان انسانی را نجات دهد. بازگشت |