Logo

صفحه اصلي > گزارش > ظلمی که هیچ وقت فراموش نمی شود

ظلمی که هیچ وقت فراموش نمی شود


15 مرداد 1394. نويسنده: monshi
ظلمی که هیچ وقت فراموش نمی شود


آغاز رقابت های فوتبال لیگ برتر یک پیام تلخ برای فوتبال دوستان استان البرز و نسل مستعد، جوانان کرج و شهرهای پیرامون داشت؛ همه استان ها می توانند در لیگ برتر نماینده داشته باشند جز استان مستعد و فوتبال خیز کرج که نقش مهم و سازنده ای در قبال موفقیت های تاریخی فوتبال ایران برعهده داشته است.
راستی چرا عده ای به خود این اجازه را دادند تا به قیمت بالا رفتن منافع شخصی و گروهی خود استان مهم البرز را از حضو ردر لیگ برتر فوتبال محروم سازند؟ آنهم پس از یک دوره طولانی ده ساله که سایپا به لطف برخورداری از نام و اعتبار استان البرز توانسته بود نام خود را به عنوان تیمی تاثیرگذار در فوتبال ایران مطرح سازد. این ظلم زمانی بیشتر عیان می شود که بدانیم در همین لیگ پانزدهم شهرهای تهران، خوزستان، اصفهان، تبریز، مشهد به ترتیب با پنج، سه و دو نماینده توانسته اند درست یا غلط حضوری فعال در لیگ برتر فوتبال داشته باشند؟ باید سوال کرد در حالی که نظام سهمیه بندی استانی در لیگ فوتبال ایران که متاسفانه سالهاست حرف اول و آخر را در این راه بر زبان می آورد تا این اندازه مرتکب خطاهای فاحشی گردیده که برای استان البرز هیچ سهمیه ای قائل نشده اما یکدفعه سه سهمیه را به شهر اهواز اختصاص می دهند! آنهم با این توضیح که در همین نمونه آخر راهیابی استقلال اهواز به لیگ برتر شاهد بی عدالتی محض در این رابطه بودیم. این نظام تا زمانی که شایسته سالاری جایی در فوتبال ما ندارد باید اصلاح شود و اگر اراده ای در این مورد وجود ندارد واقعا باید به حال و روز این فوتبال افسوس خورد. به هر حال کمتر کسی در فوتبال ایرانی از این نکته مهم غافل است که اگر شایسته سالاری به معنی و مفهوم واقعی کلمه های فوتبال ما حاکم بود هرگز کار به جایی نمی رسید که شیراز و کرج با آن همه سابقه و پیشینه در فوتبال ایران جایی در لیگ نداشته باشند تا در عوض شهرهای دیگر با سه سهمیه و دو سهمیه به اهدافی که مدنظر دارند دست پیدا کنند. واقعیت این است که گناه اصلی در بوجود آوردن این شرایط ناگوار متوجه دست اندرکاران و مدیران استانی است که در یک جا باعث می شود سه نماینده به یک شهر یا یک استان اختصاص پیدا کند و در جایی دیگر مثل البرز و کرج هم هیچ اثری از تیم لیگ برتری پیدا نمی شود.
هر چند در این رابطه نمایندگان استان البرز در مجلس شورای اسلامی و مدیر کل ورزش استان توضیحات و توجیهات لازم را در کنفرانس مطبوعاتی هفته گذشته بیان کردند اما آیا واقعا کسی با این حرف و حدیث ها قانع می شود؟! اصولا چرا باید تهران به دلیل پایتخت بودن، پنج سهمیه لیگ برتر را به خود اختصاص بدهد؟ آیا در حالی که شیراز و کرج هیچ نماینده ای در فوتبال برتر ایران ندارند درست است نیمی از تعداد 16 تیم حاضر در لیگ به دو شهر تهران و اهواز اختصاص داده شود؟ آقایان انگار یادشان رفته که کرج در چند سال اخیر علاوه بر معرفی تعدادی از بهترین فوتبالیست های کشور، مربیان ارزنده ای چون فیروز کریمی، ابراهیم قاسمپور، فرشاد فلاحت زاده، مهدی تاتار، اصغر مدیر روستا و... را هم تربیت کرده است. آیا کسی می تواند بگوید چرا این همه اعتبار برای دفاع از حیثیت فوتبال کرج کافی نیست؟
بازگشت