صفحه اصلي > گزارش > سقفی که شایسته انجمن سینمای جوانان کرج نیست
سقفی که شایسته انجمن سینمای جوانان کرج نیست17 شهریور 1392. نويسنده: monshi |
 انجمن سینمای جوانان کرج یا همان خانه فیلمسازان جوان البرزی این روزها حیاتش به همت دست اندرکاران پر همت و سینماگران جوان خوش ذوقی سپری می شود که به فرداهای روشن چشم دوخته اند، هنرمندانی که در متروکه ای محقر فیلم می سازند و در جشنواره های مختلف برای استان البرز افتخار می آفرینند و سهم این نام آوران فرهنگی خانه ای بی سقف بیش نیست. پلان یکبه چندین ماه قبل برگردم در یکی از روزهای تموز تابستان سال گذشته بود که خبر دار شدیم جمعی از فیلمسازان دفترانجمن سینمای جوان کرج گردهم آمده اند و قرار است تنها پدرخوانده هنرمندان استان به منظور پیگیری مطالبات و نشستن پای درد و دلهای این گروه حضور پیدا کند. محمد حسین عابدی در آن برهه سرپرست دفتر این انجمن در کرج بود؛ با اینکه از دورادور بارها تلفنی پیگیر خبرهای این انجمن بودیم اینبار قرار بود برای نخستین بار از نزدیک با مجموعه آشنا شویم. چهار راه پرتردد طالقانی را که طی کردیم از هیاهوی شهر به کوچه ای باریک رسیدیم؛ تابلوی فرسوده و رنگ و رو رفته ای که از یکی از ساختمانهای قدیمی تر از خودش بالا رفته بود و عنوان دفترانجمن سینمای جوان کرج بر رویش حک شده بود. پله های تو در توی این ساختمان قدیمی را یکی دو تا کردیم و به دفتر انجمن رسیدم، طبقه دوم یک ساختمان متروکه با پنجره هایی سیاه شده و پرده های تیره رنگ، پوسترهایی از فراخوان جشنواره های تاریخ گذشته که بر روی دیوارهایش نصب شده بود تا ترک ها و جرزهای پشت دیوار خودنمایی نکنند؛ بیشتر ساختمانی متروکه را در ذهن تداعی می کرد تا محلی برای فیلمسازی... به این فکر می کردیم که جشنواره بزرگی همچون فیلم 100 که بانگ کوس آن اکنون در پایتخت برای خودش جایگاه و برو بیایی دارد نخستین بار از سوی فیلمسازان کوتاه کرج بود که ایده پردازی شد و از نمدش کلاه های بیشماری برای مدیران بافته شد؛ بگذریم... صندلی های پیشخوان داری که کنارهم به ترتیب قرار گرفته بودند و فضا را برای هرحرکتی منع می کرد؛ اینجا جایی است که فیلمسازان البرزی تربیت می شوند تا روزی فیلمساز حرفه ای شوند! فیلمسازانی که غریبانه سالها است از نگاه مسئولان امر دور مانده اند و بی سر وصدا فیلم می سازند و در فستیوالها حضور پیدا می کنند، خیلی هایشان هم به دلیل کمبود امکانات مثل مابقی هنرمندان مدت ها است که کوچ کرده اند و اینجا تنها محل تازه شدن دیدارهای قدیمی شان است. آن روز هنرمندان این انجمن آمدند و از دغدغه هایشان گفتند؛ اینکه از نگاه ها به دور مانده اند و بودجه قابل توجهی از سوی تهران برای فعالیت فیلمسازی شان منظور نمی شود؛ آنها خواستار این بودند که مسئولان امر با نگاه ویژه ای به مقوله فیلمسازی در استان البرز بنگرند. بعد ازگپ و گفت هایشان مدیرکل ارشاد البرز درجمع این سینماگران نوید بهتر شدن اوضاع را داد. فقدان امکانات و تجهیزات فیلمسازی مهمترین مطالبه فیلمسازان دفتر کرج بود؛ در همان دیدار مجتبی ابراهیمی مدیرکل ارشاد به نخستین درخواست این گروه که اختصاص یک دستگاه دوربین فیلمبرداری بودجواب مثبت داد. ماه ها گذشت و فصل ها یکی پس از دیگری طی شدند و مشکلات انجمن سینمای جوانان کرج تا مدت ها در گیر و دارهای فعالیت های فرهنگی استان مغفول ماند. کماکان پیگیر خبرهای این انجمن بودیم؛ حضور فیلمسازان البرزی در نخستین"جشنواره فیلم اولی ها" ، اکران بخشی از فیلم های جشنواره فیلم کوتاه تهران در سالن استاد سیروس صابر ، طرح تبدیل فیلمنامه به فیلم ، برپایی کارگاه های فیلمنامه خوانی، آموزش دوره های فیلمنامه نویسی، تصویر برداری، صدابرداری و....از جمله خبرهایی بود که از در گذر چند ماه از این دیدار انتشار پیدا کرد و رسانه ای شد تا بلکه رونقی بر فعالیت های این انجمن باشد. پلان دو/ میرزاخانی به البرز آمد ماه ها یکی پس از دیگری آمدند و رفتند تا به زمستان رسیدیم... خبر رسید که قرار است میرزاخانی مدیرعامل انجمن سینمای جوان کشور به البرز سفر کند؛ این نخستین بار نبود که مسئولان کشوری عزم سفر به البرز می کنند و از نزدیک با هنرمندان مراوده می کنند و پای صحبت هایشان می نشینند؛ این سفر بازگشت |