صفحه اصلي > یادداشت > هفت پرسش از مسوولان بورس البرز
هفت پرسش از مسوولان بورس البرز7 مرداد 1399. نويسنده: monshi |
در جهش کنونی حجم نقدینگی بازار سرمایه، بیشترین عرضه اولیه به شرکت های دولتی اختصاص یافته و بخش خصوصی در حاشیه قرار دارد. در جهش کنونی حجم نقدینگی بازار سرمایه، بیشترین عرضه اولیه به شرکت های دولتی اختصاص یافته و بخش خصوصی در حاشیه قرار دارد. بدین ترتیب بخشی از مالکیت به مردم منتقل می شود ولی مدیریت در انحصار دولت باقی می ماند. هدف خصوصی سازی و بورس فقط این نیست که پول مردم در شرکت ها جریان پیدا کند بلکه توانمندی مدیریتی آنها نیز می تواند در جهش اقتصادی به کار گرفته شود. شرکت هایی که صندلی های هیات مدیره آن در اختیار سهامداران بلوکی بخش دولتی یا عمومی باقی می¬مانند، نمی توانند نقش پایداری در توسعه کشور بر عهده داشته باشند و دستخوش نوسانات سیاسی می شوند. مهمانی بورس زمانی با شکوه تر خواهد بود که بخش خصوصی نیز دعوت نامه های حضور را دریافت کند نه این که فعاان بخش خصوصی پشت در تالار، منتظر اثبات توانمندی های خود معطل بمانند. ۲- در استان البرز هر هفته بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان خرید و فروش سهام انجام می گیرد. سهم کارگزاری¬ها از این تراکنش ها، نزدیک به ۵۰۰ میلیون تومان می شود که کسب و کار با ارزشی است؛ ولی آیا از طریق بورس، در همین حد هم نقدینگی به سمت صنایع غیردولتی استان هدایت می شود؟ مشاهدات ما که چنین چیزی را نشان نمی¬دهد. ۳- بورس یک کارکرد ملی دارد و یک کارکرد محلی. متاسفانه تالار بورس البرز، نقش جمع آوری کننده و ارسال کننده سرمایه به سمت صنایع دیگر استان ها را بر عهده داشته است. هیچ گزارشی نداریم که نشان بدهد مسوولان بورس استان برای تبدیل صنایع بزرگ و متوسط استان به سهامی عام، پلن کاری ترسیم کرده باشند و کوشش جدی انجام دهند. ۴- قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار تاکید می کند که تصمیم های دولتی باید با مشورت بخش خصوصی باشد. اتاق بازرگانی در سطح ملی در شورایعالی بورس نماینده دارد ولی در سطح استانی، از ما مشورت نخواسته اند. در حالی که ما می توانیم بخش موثری از ظرفیت تالار استان را به سمت توسعه اقتصادی البرز هدایت کنیم. ۵- اتاق البرز آمادگی دارد در راستای توافق اتاق ایران و بورس تهران و فرابورس ایران، میز تخصصی آماده سازی واحدهای صنعتی استان برای عرضه سهام در بورس و فرابورس را تاسیس کند. به شرط این که تالار استان نیز مسیر را هموار کند و کمک کند تا از این بازار بزرگ مالی، صنایع استان البرز نیز سهم جدی ببرند. تاکید ما در این زمینه، فراهم کردن زمینه حضور موثر شرکت های متوسط و کوچک در بازار اوراق بهادار است زیرا بسیاری از این شرکت ها، صرفا با متنوع شدن شیوه تامین مالی، می توانند جهش تولید و درآمد را تجربه کنند. ۶- دوران انحصار فروش اوراق سرمایه گذاری به پروژه های دولتی پایان یافته و از نهادهای مالی استان بویژه بانک ها انتظار داریم مسوولیت سبدگردانی اوراق سرمایه گذاری واحدهای صنعتی استان را بر عهده بگیرند تا این ابزار مالی در تامین نیازهای توسعه ای صنایع استان فعال شود. وگرنه به اتکای منابع محدود بانکی، توسعه استان گرفتار حرکت لاک پشتی باقی خواهد ماند. این اوراق می توانند برای تالار البرز نیز جذابیت خاصی ایجاد کنند و کمک کند تا سرمایه گذاران محافظه کارتر نیز وارد بورس شوند. ۷- وقتی نام نمادهای پرطرفدار بورسی را در روزنامه ها می خوانیم و با شهرهایی نظیر رشت، اصفهان، زنجان، گلپایگان، ماهشهر، بندرعباس و … مواجه می شوم، افسوس می خورم که چرا جای نام صنایع بزرگ استان البرز مانند ماکارونی، قطعه سازی، صنایع غذایی و … در بین این نمادها خالی است؟ از مسوولان بورس انتظار داریم مسیر ورود شرکت های خصوصی استان به بورس را هموار کنند. چه شرکت های بزرگی که خود پیشگام ورود به بورس شده و می توانند نام شان در بازار طنین انداز شود و چه شرکت هایی که عملکرد مسوولان بورس در خصوص این شرکت را رصد می کنند تا اگر رفتار مناسبی بود، پا به میدان بگذارند. این در حالی است که پتانسیل اقتصادی استان البرز به دلیل نزدیکی به پایتخت، فرودگاه بین المللی و منطقه ویزه پیام، شاهراه ارتباطات جاده ای و اتصال ۱۲ استان مهم کشور، نیروی کار جوان و با مهارت های متنوع، دسترسی به نهاده های تولید و انرژی، قابیت صنعتی بزرگی دارد و این قابلیت می تواند به پایداری رشد بازارهای مالی نیز کمک کند. پرهام رضایی رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی البرز بازگشت |