پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران بهترین فرصت است تا شب‌شعرها، اجراهای تعاملی و معرفی گزیده‌های خواندنی در کنار برنامه‌های آموزشی بنشینند و رفت‌وآمد مردم به کتاب‌فروشی‌ها و کتابخانه‌ها را گرم‌تر کنند.
نفیسه سادات موسوی در گفت‌وگو با ستاد خبری سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، با بیان اینکه شعر «چاشنیِ زنده» رویدادهاست، اشاره کرد: شعر سریع ارتباط می‌گیرد، اجراپذیر است و می‌تواند افتتاحیه‌ها و نشست‌های تخصصی را انسانی‌تر و به‌ یادماندنی‌تر کند. شاعر کتاب «نارنج» افزود: هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران بهترین فرصت است تا شب‌شعرها، اجراهای تعاملی و معرفی گزیده‌های خواندنی در کنار برنامه‌های آموزشی بنشینند و رفت‌وآمد مردم به کتاب‌فروشی‌ها و کتابخانه‌ها را گرم‌تر کنند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا اجرای شعر در رویدادهای فرهنگی کمتر جدی گرفته می‌شود، گفت: بخش مهمی‌ از این موضوع اقتصاد رویداد است. برگزارکننده‌ها سراغ قالب‌هایی می‌روند که اسپانسرپسندتر و پُربلیت‌تر باشند. در حالی‌ که شعرخوانی، اگر فضاسازی حرفه‌ای، نور و صدای درست و میزبان کاربلد نداشته باشد، در قد و قواره‌ «آیتم فرعی» باقی می‌ماند. از آن‌طرف، افت شمارگان و بازار کتاب هم نگاه محتاطانه‌ای به رویدادهای کم‌درآمدتر تزریق کرده است. موسوی شعر را دروازه‌ کم‌هزینه ورود به ادبیات توصیف کرد و ادامه داد: شعر؛ کوتاه، نقل‌کردنی و مناسب فضای مجازی است. وقتی یک اجرا یا یک غزل خوب در شبکه‌ها می‌چرخد، کنجکاوی برای خواندن کامل کتاب شاعر بالا می‌رود و سلایق تازه‌ای به قفسه‌ ادبیات راه پیدا می‌کنند. حتی منتقدان هم پذیرفته‌اند که مصرف شعر در زیست دیجیتال بالا است و می‌تواند برای کتابخوانی مخاطب تازه بسازد.شاعر کتاب «بی‌نا» به موانع توزیع و بی‌میلی اخیر ناشران به انتشار «مجموعه شعر» شاعران اشاره کرد و گفت: علت این موضوع ترکیبی از عوامل اقتصادی و بازار است. جهش بهای کاغذ، رشد قیمت تمام‌شده، ریسک مرجوعی بالای شعر در شبکه‌ پخش و سلیقه‌ کتاب‌فروشی که ترجیح می‌دهد قفسه را به عناوین پُرفروش‌تری مثل رمان بدهد، از جمله علل بی میلی به چاپ کتاب‌های شعر است. نتیجه این اتفاق تیراژهای کمتر، احتیاط ناشر و سخت‌تر شدن ورود برای شاعرانی است که «برند شخصی» قوی ندارند.