صد میدان دیده است و حالا در میدان هفتاد و دوم توقف می‌کند، جایی که از آنجا آمده بود و حالا بازگشته است؛ مثل یک فاتح یا مغبون، به‌خانه‌ای آمده که دوبار درهایش را به روی مردم گشوده است؛ یک بار جایی که برای اولین بار از بهشت تهران به پاستور دولت رفت و بار دوم که سبزه‌های خانه را هرس می‌کرد و به قول خودش باغچه را از سبزی‌های خراب پاک می‌کند. خانه اما همان خانه نیست چه آنکه خانه‌ای که او در سال 84 مقایسه کرد با خانه اشرافی شهردار سابق تهران که دو شیر بر سردرش بودند و استخر داشت و باغی با صفا، حالا به آپارتمان چهار طبقه نوسازی تبدیل شده که رئیس دولت نهم و دهم را در طبقه دومش جای داده است.