پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در سال‌های اخیر، واژه «اقتصاد مقاومتی» به یکی از کلیدواژه‌های اصلی ادبیات اقتصادی و سیاسی کشور تبدیل شده است.
دکتر مهدی جعفری / این مفهوم به معنای مقاوم‌سازی ساختار اقتصادی در برابر فشارهای بیرونی، تحریم‌ها و بحران‌های جهانی است. یکی از ارکان اصلی تحقق اقتصاد مقاومتی، توجه جدی به تولید ملی و حمایت از برندهای داخلی است؛ چراکه هیچ کشوری بدون اتکا به توان تولیدی خود، قادر به پایداری اقتصادی و استقلال واقعی نخواهد بود.امروز بیش از هر زمان دیگری، شرایط اجتماعی و اقتصادی ما ایجاب می‌کند که به تولید ملی به عنوان موتور محرک پیشرفت نگاه کنیم. تجربه کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که نقطه آغازین رشد اقتصادی آنان، توجه ویژه به توان داخلی و تقویت صنایع ملی بوده است. ژاپن پس از جنگ جهانی دوم، کره جنوبی پس از بحران‌های اقتصادی دهه‌های گذشته و حتی چین در مسیر رشد سریع اقتصادی، همه و همه با اتکا بر حمایت از تولید داخلی توانستند به بازیگران قدرتمند اقتصاد جهانی تبدیل شوند. این الگوها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری بر تولید ملی نه تنها یک ضرورت اقتصادی، بلکه ضامن اقتدار و هویت ملی نیز هست.از منظر اجتماعی، حمایت از تولید ملی، یک فرهنگ‌سازی گسترده می‌طلبد. مردم به عنوان مصرف‌کنندگان نهایی کالا و خدمات، نقشی بی‌بدیل در این مسیر دارند. هر انتخاب آگاهانه برای خرید کالای ایرانی، در حقیقت گامی است برای پایداری اقتصاد کشور و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید. این انتخاب‌ها باعث می‌شود که سرمایه ملی در مسیر صحیح هدایت شود و چرخه تولید با قدرت بیشتری به حرکت درآید. از همین‌رو رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و نخبگان فرهنگی وظیفه دارند با تبیین اهمیت این موضوع، جامعه را نسبت به ارزش خرید محصولات داخلی آگاه کنند.در کنار فرهنگ‌سازی عمومی، دولت نیز وظیفه‌ای سنگین بر دوش دارد. سیاست‌گذاری‌های دقیق اقتصادی، کاهش موانع تولید، حمایت‌های مالیاتی، ایجاد تسهیلات بانکی و جلوگیری از واردات بی‌رویه، همگی در راستای تقویت تولید داخلی ضروری است. تولیدکنندگان نیز باید با بهبود کیفیت و افزایش بهره‌وری، اعتماد مردم را جلب کنند. زیرا حمایت از تولید ملی تنها زمانی پایدار خواهد بود که محصولات ایرانی بتوانند در میدان رقابت با کالاهای خارجی سربلند ظاهر شوند.اقتصاد مقاومتی، صرفاً شعاری برای روزهای بحران نیست؛ بلکه راهبردی پایدار برای ساخت آینده‌ای مطمئن است. کشوری که تولید ملی قوی داشته باشد، در برابر تحریم‌ها و بحران‌های بین‌المللی کمتر آسیب‌پذیر خواهد بود. استقلال اقتصادی در واقع به معنای کاهش وابستگی به خارج و توانایی تأمین نیازهای اساسی از درون است. این مهم تنها زمانی محقق می‌شود که بخش خصوصی، دولت و مردم به صورت هماهنگ و همدلانه عمل کنند.از سوی دیگر، حمایت از تولید ملی، آثار فرهنگی و هویتی مهمی نیز در پی دارد. کالای ایرانی تنها یک محصول نیست؛ بلکه نماد تلاش، خلاقیت و هنر جوانان این سرزمین است. وقتی یک خانواده ایرانی از محصولات داخلی استفاده می‌کند، در حقیقت از ریشه‌های فرهنگی و هویتی خود پاسداری می‌نماید. این حمایت، احساس خودباوری و اعتماد به نفس ملی را تقویت کرده و جامعه را برای مواجهه با چالش‌های آینده توانمندتر می‌سازد.با توجه به شرایط کنونی جهان، که هر روز شاهد بحران‌های اقتصادی، سیاسی و حتی زیست‌محیطی هستیم، اتکا به تولید ملی بیش از گذشته اهمیت یافته است. تجربه نشان داده است که وابستگی بیش از حد به منابع خارجی می‌تواند در روزهای سخت، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به اقتصاد کشور وارد کند. بنابراین، اقتصاد مقاومتی نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر برای تداوم حیات اقتصادی کشور است.در پایان باید گفت که تحقق اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید ملی، مسیری طولانی اما روشن است. اگر دولت با سیاست‌های حمایتی صحیح، تولیدکنندگان با ارتقای کیفیت و نوآوری، و مردم با انتخاب آگاهانه و مسئولانه همراه شوند، بی‌تردید آینده‌ای روشن‌تر برای اقتصاد ایران رقم خواهد خورد. اقتصاد مقاومتی به ما می‌آموزد که هیچ‌گاه نباید سرنوشت کشور را به اراده بیگانگان گره بزنیم؛ بلکه با تکیه بر توانمندی‌های ملی و اعتماد به جوانان و نخبگان داخلی، می‌توانیم آینده‌ای مقتدر و پایدار برای ایران اسلامی رقم بزنیم.