نمایش سلبریتی نبردواقعیت زندگی وانسانهای مجازی
سپیدار‌آنلاین: گروه یادداشت
همواره یکی از آرزوهای بشر رسیدن به نهایت خوشبختی وآرامان شهریست که هرکس با اقتضائات خود درذهن خویش میسازد وبدنبال آن است تا به آن دست پیدا کند،یکی ازچالشهای امروز جامعه ما الگوسازی برخی ازمردم ازکسانیست که اغلب زندگی آنها وجود واقعی ندارد.
این افراد به اصطلاح بلاگر،بادرک کمبودهای زندگی اغلب مردم آن را درغالب زندگی خود درمعرض دید مخاطبین خود قرارمیدهند،وازاین طریق مخاطب جذب میکنند،وهرروز دریچه ای دیگر را به روی مخاطبین میگشایند،بیشترین آسیب این افراد دامن گیر بنیان خانواده هاییست که شناخت دقیقی از خود وتوانمدیها ودستاوردهای زندگی خودندارند،وبیش ازهمه بانوان قربانی آن هستند،برای مثال بارها وبارهادیده ایم که فلان بلاگرخانم درمناسبتهای مختلف هدیه هایی گران قیمت از همسرخود دریافت میکند،دکور خانه اش بسیارزیباست،همسرش تمام وقت خودرا صرف توجه به او‌میکند گویی تمام کائنات دست بدست هم داده اند تا این به اصطلاح بلاگر بهشت برین زندگی خودرا به نمایش بگذارد. این افراد قربانیان خودرا از افراد ظاهربین انتخاب میکنند کسانی که نگاهشان به زندگی عمیق نیست.
درنمایش سلبریتی،برای شخصیتی چون آذر، ارزش ومعیار،داشتن دنبال کننده های بیشمار ومعروف شدن درفضای مجازیست وخوشبختی را درلابلای صفحات مجازی دنبال میکند،درحالی که درزندگی خود همسری دارد که باتمام وجود به او عشق میورزد زرق وبرق مجازی کاری بااو می کند که حتی برای دیده شدن وجذب مخاطب وجود همسرخودرا انکارمیکند.،با حضور آنتونی که لهجه جنوبی هم دارد،اوتمام نداشته ای همسرش را در او می یابد،چون صفحه او درفضای مجازی صدهاهزاردنبال کننده دارد،ومیپندارد که آنتونی،مردیست که هرزنی آرزویش را دارد.
درطرف دیگر،شخصیت مهتاب ومحسن،را میتوان توازن جامعه امروز دانست که نویسنده سعی کرده است که از سیاه نمایی دوری کند،ووجود این دو شخصیت به معنای این است،که همه زنها مانند آذر وهمه مردها نیز شبیه آنتونی نیستند. شوهرآذر((امید))،انسانی صبور،هنرمند وآگاه است،که سعی میکند آذر را خوشبخت کند، او درعین حال آدمی شاد که درحقیقت زندگی میکند،انتخاب پیشه تئاتر برای همه شخصیتهای نمایش نیز،خلاقانه است،
چون عشق وجنون‌مقدس وحضور در صحنه نیز برخلاف ظاهرسازی درفضای مجازی دارای ارزشهای واقعیست... یکی از دلایل ارتباط موثرتماشاگران با این‌نمایش همزاد پنداری مخاطب با شخصیتهای داستان است که از تنوع خوبی برخوردارهستند وبرای مخاطب باور پذیرهستند،بازیهای روان بازیگران نیز مزید برعلت شده است تا فضای نمایش را بنوعی فارغ از فوکوسهای بی مورد،ساده و بی آلایش نشان دهد،بازیگران هیچ تلاش بیهوده ای برای خنداندن تماشاگر نمیکنند،درحالی که مخاطب درچندصحنه میخندد،ولی کاملا درراستای موقعیتیست که قبلا آن را درفضای مجازی لمس کرده است، دکور نمایش نیز بسیارهوشمندانه انتخاب شده است،که مخاطب با قوه تخیل خود فضا را درذهن خود تصور کند،نقدی که میتوان به نمایشنامه سلبریتی داشت،اپیزودهای زیادی که برخی ازآنها تاثیری درموضوع وقصه ندارند، و بیشتر معرفی شخصیت های نمایش است وگاه مخاطب را خسته میکند،بااین حال باید گفت،نمایش(( سلبریتی))نمایش شریفییست که سعی میکند یکی از مهمترین چالشهای زندگی امروزی که بنیانهای خانواده را تهدید میکند به منحصه ظهور بگذارد وبه مخاطب بگوید،که خوشبختی را بابد ساخت نه اینکه درلابلای صفحات مجازی که تصویری کادوپیچ شده از زندگی افراد سودجو‌می دهد ،جستجو کرد.
درپایان،نمایش سلبریتی میتواند درمقابل سیل عظیم وویرانگری که خانواده ها را متلاشی میکند،نوعی هشدار باشد،که ظاهردروغین زندگی کاسبهای مجازی را با حقیقتهای زندگی خودمقایسه نکنید،
وارزشهای انسانی وذاتی خودرا به فراموشی نسپارید،زندگی وخوشبختی ساختنی است، ولذت آن هم در طی این مسیراست..
[b]نویسنده:علی بابایی کارگردان:حمیده فراهانی