پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در تقویم سالانه، روزهایی هستند که اگرچه با مناسبت خاصی مزین نشده‌اند، اما فرصت خوبی برای تأمل درباره مسئولیت‌های اجتماعی و فرهنگی ما به شمار می‌آیند. یکی از این روزها دوازدهم آبان است؛ روزی میان هفته بسیج دانش‌آموزی و روز دانش‌آموز که می‌تواند نماد پیوند میان نسل آینده و مسئولیت‌های امروز ما باشد.
احسان فلاحت پیشه /امروز بیش از هر زمان دیگری، جامعه نیازمند گفت‌وگو میان نسل‌هاست؛ گفت‌وگویی صمیمی و سازنده میان بزرگسالانی که تجربه‌های تلخ و شیرین ساختن را در دل دارند، و نوجوانانی که پر از انرژی، خلاقیت و امید به آینده‌اند. آینده هر جامعه‌ای در گرو آن است که چگونه این انتقال تجربه و انگیزه را میان نسل‌ها مدیریت کند. اگر نسل دیروز در میدان عمل ایستاد تا امنیت و استقلال به ارمغان آورد، نسل امروز باید در میدان علم، اخلاق و هویت ایرانی‌اسلامی گام بردارد.
مسئولیت نسل امروز تنها درس خواندن یا آمادگی برای آینده نیست؛ بلکه شناخت زمانه، درک نیازهای جامعه و تصمیم‌گیری آگاهانه است. نوجوان امروز در جهانی زندگی می‌کند که سرعت تحولات، گاه از توان فهم سنتی ما پیشی می‌گیرد. شبکه‌های اجتماعی، فضای مجازی و موج‌های رسانه‌ای، به سرعت بر ذهن و رفتار نسل نو اثر می‌گذارند. در چنین شرایطی، مسئولیت بزرگ‌تر بر دوش خانواده، مدرسه و نهادهای فرهنگی است تا نوجوان را نه با ترس، بلکه با بصیرت و مهارت مجهز کنند.
در این میان، هفته بسیج دانش‌آموزی نماد خوبی از تلفیق شور جوانی و تعهد اجتماعی است. بسیج، صرفاً یک عنوان تشکیلاتی نیست؛ بلکه فرهنگِ ایثار، همدلی و خدمت است. نوجوانی که در قالب بسیج دانش‌آموزی می‌آموزد چگونه برای دیگران مفید باشد، در حقیقت گام نخست را به‌سوی مسئولیت‌پذیری برداشته است. جامعه‌ای که نوجوانان آن اهل اندیشه، پرسشگری و مشارکت باشند، بی‌تردید آینده‌ای روشن‌تر خواهد داشت.
از سوی دیگر، مسئولیت ما بزرگ‌ترها نیز کمتر از نسل نو نیست. اگر نوجوان امروز را «نسل فردا» می‌نامیم، باید باور کنیم که فردای او را ما می‌سازیم. نوع آموزش، الگوی رسانه‌ای، و رفتار اجتماعی ما، همگی کلاس‌های زنده‌ای هستند که نسل آینده از آن‌ها درس می‌گیرد. نوجوانان دروغ نمی‌گویند مگر آنکه دروغ را دیده باشند؛ دلسرد نمی‌شوند مگر آنکه ناامیدی را از چهره بزرگ‌ترها بخوانند. بنابراین، مسئولیت امروز ما این است که امید را زنده نگه داریم، صداقت را تمرین کنیم و فرصت رشد را برای نسل نو فراهم آوریم.
دوازدهم آبان، شاید روزی بی‌مناسبت در تقویم باشد، اما می‌تواند روزی پرمفهوم در ذهن جامعه باشد؛ روزی برای یادآوری این حقیقت که آینده نه در فردا، بلکه در رفتار امروز ما ساخته می‌شود. اگر بخواهیم نسلی خودباور، اخلاق‌مدار و متفکر داشته باشیم، باید امروز را با مسئولیت و درایت سپری کنیم.
در پایان، باید گفت «نسل فردا» تنها در کلاس‌های درس یا برنامه‌های رسمی تربیت نمی‌شود، بلکه در خانه‌ها، در رفتار شهروندی، در فضای رسانه‌ای و در گفتار و کردار روزمره ما شکل می‌گیرد. همان‌گونه که انقلاب از دل ایمان و آگاهی جوانان برآمد، آینده نیز از دل صداقت، تلاش و مسئولیت‌پذیری نوجوانان امروز زاده خواهد شد. مسئولیت امروز ما، سرمایه‌گذاری بر این آینده است؛ آینده‌ای که از جنس ایمان، دانایی و عشق به ایران است.