پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

چزابه، میدان دلاوری و ایستادگی، نامی است که در تاریخ دفاع مقدس ایران جاودانه شده است.
بیست و چهارم بهمن 1360، منطقه چزابه شاهد حماسه‌ای از سوی جوانانی شد که برای استقلال و دفاع از خاک خود، از جان خویش نیز چشم پوشیدند. در میان این برگ‌های زنده تاریخ، نام شهید سید احمد ابوترابی می‌درخشد؛ جوانی 19 ساله از کرج که مسیر زندگی ساده‌اش را با شجاعت، ایثار و عشق به میهن به حماسه‌ای بی‌بدیل تبدیل کرد.
سید احمد، در یکم آذر 1341 در خانواده‌ای ساده و زحمتکش به دنیا آمد. او دومین فرزند خانواده‌ای بود که آرامش و محبت در کنار سختی‌های زندگی، ستون‌های آن را تشکیل می‌داد. دوران کودکی و نوجوانی او همراه با تلاش‌های فراوان در کنار خانواده برای تأمین معاش گذشت و این محیط باعث شد که او از همان ابتدا با مفهوم کار، تعهد و فداکاری آشنا شود.
اما زندگی برای او برنامه‌ای فراتر از این داشت. وقتی صدای جنگ و اشغال خاک ایران به گوش رسید، سید احمد مانند دیگر جوانان غیور ایران، نمی‌توانست تنها نظاره‌گر این شرایط باشد. او به عنوان پاسدار وظیفه به میدان جنگ شتافت و به صف مدافعین حق علیه باطل پیوست.
تصور کنید، جوانی 19 ساله که هنوز خیلی از رؤیاهای خود را ندیده، کمر به دفاع از وطن می‌بندد. در منطقه‌ای که هر روزش حماسه‌ای تازه می‌طلبد و شب‌های تاریکش پر از خون و درد است، چزابه. منطقه‌ای که هر وجب از خاک آن با خون شهیدان مقدس شده است و سید احمد یکی از این افتخارآفرینان است. او با روحیه‌ای پر از ایمان، در دل کوه‌ها و در میان گلوله‌ها، ایستادگی کرد.
در بیست و چهارم بهمن، گلوله‌های دشمن زمین را بر سر رزمندگان بی‌وقفه می‌کوبیدند. شهید سید احمد ابوترابی، در میان بارانی از خمپاره‌ها، هدف اصابت ترکش قرار گرفت و آسمانی شد. صحنه‌ای از ایثار و دلاوری که شاید هیچ قلمی نتواند عظمت و بزرگی آن را بیان کند. روح او به پرواز درآمد، اما یادش همچنان بر قلب هم‌رزمان و مردمانی که سرگذشت او را شنیدند، نقش بسته است.
پیکر مطهر شهید سید احمد ابوترابی در گلزار شهدای بی‌بی سکینه شهرستان شهریار آرام گرفت؛ مکانی که امروزه میزبان دعاها، اشک‌ها و ذکرهایی است که برای او و دیگر عاشقان راه آزادی و استقلال ایران جاری می‌شود.
از نگاه یک رهگذر، شاید سنگ مزار او تنها یک سنگ باشد، اما برای آنان که ارزش این رشادت‌ها را درک می‌کنند، این سنگ مزار، تاریخ است. تاریخ فداکاری‌های یک نسل؛ نسلی که برای آزادی، برای ایمان، و برای میهن، از بهترین‌ها گذشتند.
چزابه فقط یک جغرافیا نیست؛ چزابه یک نماد است، یک مسیر برای یادآوری اینکه از ایمان و مقاومت، می‌توان برگ‌های زرینی در تاریخ رقم زد. و امروز، وظیفه ما این است که یاد این شهدا را زنده نگه داریم. در هر لحظه‌ای که به چادرهای سرخ گلزار بی‌بی سکینه فکر می‌کنیم، باید بیندیشیم که شهید سید احمد ابوترابی و دیگر شهدا در این مسیر چه کرده‌اند، و ما از آنان چه آموخته‌ایم.
این یادداشت تنها قطره‌ای از دریای بزرگی است که شهیدان، مانند سید احمد، در تاریخ ما به جریان انداخته‌اند. نگذاریم یاد آن‌ها فراموش شود و همیشه به ارزش‌هایشان پایبند بمانیم، چرا که این ارزش‌هاست که روح یک ملت را زنده نگه می‌دارد.