زندگی شهید سید احمد طبیب‌زاده؛ از انرژی اتمی تا سنگر مقاومت
سپیدار‌آنلاین: گروه اجتماعی
شهید سید احمد طبیب‌زاده دزفولی، نمونه‌ای بارز از تلفیق علم، تعهد اجتماعی و ایثار در راه وطن بود. او در تاریخ 14 فروردین 1329 در شهرستان دزفول از استان خوزستان، در خانواده‌ای مذهبی و علاقه‌مند به دانش به دنیا آمد.
از همان کودکی، عشق به تحصیل در وجود سید احمد موج می‌زد. او دوران مدرسه را با موفقیت پشت سر گذاشت و پس از اخذ دیپلم طبیعی، وارد دانشگاه شد و در رشته شیمی تحصیلات خود را ادامه داد. پس از فارغ‌التحصیلی، به عنوان مهندس شیمی در اداره انرژی اتمی تهران مشغول به کار شد و زمینه‌ای برای تحقیق و خدمت به کشور فراهم آورد. اما علاقه و اشتیاق او به آموزش و تربیت نسل جوان، مسیر زندگی‌اش را تغییر داد؛ سید احمد به درخواست خود به اهواز منتقل شد و به تدریس در هنرستان‌های این شهر پرداخت. این تغییر نشان‌دهنده روحیه‌ای بزرگ بود که هم علم و هم آموزش را ابزاری برای خدمت به جامعه می‌دانست. شهید طبیب‌زاده نه تنها در عرصه علمی بلکه در زندگی شخصی نیز مسئولیت‌پذیری و تعهد را در اولویت قرار داد. او در سال‌های پس از انقلاب تشکیل خانواده داد و صاحب یک فرزند پسر شد که بخشی از زندگی او به انتقال تجربیات و ارزش‌های اخلاقی به فرزندش اختصاص یافت. با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359، روحیه ایثارگرانه و عشق به وطن او را به عرصه‌ای پرمخاطره وارد کرد. او که ستوان دوم وظیفه ارتش بود، بعد از اعزام به جبهه‌های جنگ به عنوان دیده‌بان فعالیت کرد. این نقش در جبهه‌ها اهمیت فراوانی داشت، زیرا مسئولیت نظارت بر دشمن و ارائه گزارش‌هایی دقیق به فرماندهی به عهده او بود. پس از حضور تنها 17 روز در جبهه منطقه دب هردان در دشت آزادگان، سید احمد طبیب‌زاده در تاریخ 27 مهر 1359 بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به لقاءالله پیوست. فقدان او، جامعه‌ای را که از تلاش‌های علمی و اخلاقی او بهره برده بود، غمگین کرد. مزار او در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران میزبان بازدیدکنندگان و عاشقان شهادت است؛ جایی که یاد و خاطره او همچنان زنده نگه داشته می‌شود. زندگی سید احمد طبیب‌زاده الگویی برای جوانان امروز ایران است: کسی که از دانش و تخصص خود برای خدمت به جامعه بهره برد، در آموزش تربیت نسل آینده تلاش کرد و در نهایت جان خود را برای دفاع از مرزهای کشورش فدا نمود. سید احمد طبیب‌زاده تنها یک معلم یا سرباز نبود؛ او نمادی از تعهد، ایمان و تلاش بی‌پایان برای ایجاد تغییرات مثبت در جامعه بود