پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

کلاس اول برای هر کسی که نخستین روز مدرسه رفتن را با کیف، دفتر، کتاب، عکس، فیلم، اسپند، قرآن و جدایی از پدر و مادر تجربه کرده است در ذهنش خاطره ای ماندگار به نام کلاس اولین روز مدرسه به ثبت رسیده است که فراموش شدنی نیست.
ماه زیبایی که دانه های دانش و محبت در وجود نونهالان کاشته می شود و رویش آن فردایی باشکوه را برای هر فردی که در این راه گام برمی دارد را رقم می زند و نوید می دهد. اول مهر در خانه ها که باز می شود، کوچه و خیابان ها به وجد و سرور می آید، عطر شکوفه های زندگی همه جا می پیچد و طراوت و شادابی در روح و روان آینده سازان ایران اسلامی موج می زند زیرا در مدارس که کانون خلق آینده هستند برای میزبانی به روی فرزندان ایران زمین باز شده است.اول مهر به مدرسه که می رسی ، حال و هوای خاصی دارد ، همه چیز سرشار از شور و نشاط ، همدلی ، همبستگی ، میل به آموختن با اراده ای قوی و عشقی پاک به میهن برای کسب علم و توسعه کشور است. روز های گرم تابستان کم کم رو به پایان است و دانش آموزان به ویژه کلاس اولی ها بی صبرانه و مشتاقانه برای رسیدن به اولین روز مدرسه، روزشماری می کنند؛ اما در این میان نوآموزانی هستند که برایشان جدایی از آغوش گرم خانواده سخت است زیرا می خواهند پا به مکانی جدید به نام مدرسه بگذارند که در آن مهربانی پدر و مادر به نوعی دیگر تغییر پیدا می کند و آموختن، نظم و اجتماعی زیستن جایگزین بازی های لحظه ای اشان شود در اولین روز مدرسه برخی از کلاس اولی ها ،اشک هایی بر گونه هایشان جاری می شود که تا همیشه عمر در ذهنشان ماندگار می ماند در حالی که این اشک ها می تواند با همکاری و همت والدین تبدیل به لبخند شود و احساس خوبی از روز اول مهر در دفتر خاطراتشان به عنوان یادی برای همیشه به ثبت برسد.
روانشناسان معتقدند، جدا شدن از مرکز امنیت خانه و مادر از این که نگرانی را برای کلاس اولی به همراه داشته باشد، امری طبیعی است اما زمانی که این نگرانی کودک خیلی شده و به گریه تبدیل شود و ادامه داشته باشد، غیر طبیعی است. یونس جاوید نسب یکی از روانشناسان البرزی در این زمینه گفت: گریه باعث می شود که والدین تسلیم فرزند شوند و کودک به راحتی به مدرسه نرود ، در مدرسه قرار نگیرد و به دنبال والدین به منزل برگردد. وی افزود: در این هنگام اگر این اقدامات فرزند با مهارت های اولیاء برطرف نشود ، بایستی وارد بررسی تخصصی شد که در بررسی تخصصی آن چیزی که اهمیت دارد رابطه والدین با همدیگر و نقش آنها درخانه است. وی تصریح کرد: ارتباط بین والدین نقش حیاتی برای آرامش دارد لذا اگر این ارتباط متعادل نباشد احتمال اینکه فرزند دچار اغتشاش ذهنی شود، زیاد است و در این وضعیت ترس بر کودک حاکم و خواب مختل می شود. وی که از معلمان فعال در حوزه ابتدایی آموزش و پرورش استان البرز نیز می باشند، خاطرنشان کرد: دندان سایی ، از خواب بیدار شدن ، حرف زدن های غیرطبیعی در خواب، خواب های ترسناک و شب ادراری از علامت هایی است که به والدین پیام می دهند که کودک آرام نیست و این ناآرامی موجب بی قراری او در مدرسه می شود.
وی یادآور شد: برای برطرف کردن این ناآرامی ها ، پدر و مادر بایستی با هم هماهنگ باشند و یکدلی شان را در پیامی زیبا به کودک منتقل کنند. این روانشناس گفت: دست اندرکاران مدرسه و والدین بایستی در برنامه ارتباطی شان با کودک، تقویت را در سرلوحه کارشان قرار دهند و در این رابطه پاداش مرحله آخر کار است و در این میان، توجه به کار خوب کودک مهم است. جاوید نسب ادامه داد: می بایست کارهای خوب را در این کودکان بیش از پیش تقویت کنیم که در این صورت فضا برای کارهای بد کمتر می شود ، متاسفانه ما به کودک مان می گوییم این کار را نکن اما جایگزینی برای اینکه این کار را انجام ندهد، نداریم. وی اضافه کرد: اگر می خواهیم در اولین روز ورود به مدرسه اشک بچه ها تبدیل به قهقهه کودکانه شود باید هماهنگی بین مدرسه و خانه، تقویت فعالیت های خوب بچه ها از ناحیه خانه و مدرسه ضرورت دارد. این روانشناس البرزی یاد آور شد: شب قبل از ورود به مدرسه بایستی فضای خانه با شب های دیگر تفاوت داشته باشد و چیزی که کودک خوشش می آید، انجام گیرد.
جاوید نسب بیان کرد: در اولین روز مدرسه باید با اهداء یک شاخه گل و یا هدیه ای شاد به فرزند نوآموز خود تبریک بگوییم تا خاطره خوشی در ذهن کودک نقش ببندد. وی افزود: باید از انتقال پیام منفی به کودک نوآموز بپرهیزیم که در این رابطه والدین بایستی طرز تفکر امیدوارکننده مثبت و خوشایندی را نسبت به مدرسه در ذهن کودک القاء کنند. وی تصریح کرد: انتظارات والدین از نوآموز بایستی با توانایی های آنها هماهنگ باشد و خارج از دسترس و توانایی کودک نباشد.هیچوقت نباید خاطرات ناخوشایند خود از مدرسه را برای کودک قبل از ورود به مدرسه تعریف کنیم، بایستی کاری انجام داد تا کودک احساس خوبی برای رفتن به مدرسه داشته باشد. جاوید نسب گفت: والدینی که حس مطلوبی پیش از مدرسه به فرزند خود القا می کنند، پذیرش محیط جدیدی به نام مدرسه را به فرزندان شان هدیه می بخشند. فرزاد رستمی از دیگر روانشناسان البرزی گفت : کمال گرایی والدین نیز موجب اضطراب در کودک می شود که درغیر این صورت شاید ورود به دنیایی به عنوان مدرسه برای کودک به مراتب راحت تر باشد. وی افزود: مهارت هایی که کودک در طول زندگی یاد گرفته، بسیار حائز اهمیت است زیرا این مهارت ها موجب می شود که فضای مدرسه را راحت تر بپذیرد. وی تصریح کرد: حساسیت زدایی منظم نیز در این رابطه بسیار مورد تاکید است و در این حساسیت زدایی ، کودک می تواند یک هفته قبل از شروع سال تحصیلی ، فضای مدرسه را ببیند ، نیم ساعت از والدین جدا شود و والدین در حیاط مدرسه بمانند که در این فرآیند، کودک نسبت به فضای جدید به نام مدرسه آماده شود. وی خاطر نشان کرد: به هر صورت سال تحصیلی جدید نزدیک به بازگشایی است و نونهالان این آب و خاک فضایی جدید را می خواهند تجربه کنند که در این روزها والدین مسئولیت عاطفی سنگینی در قبال فرزندانشان بر عهده دارند.وی یادآور شد: روز اول مدرسه رفتن خاطره ای است که برای همیشه در ذهن ها ماندگار می ماند لذا به یاد داشته باشیم برای به جا گذاشتن خاطره ای خوش در ذهن لطیف کلاس اولی ها باید فرهنگ سازی کرد و به راحتی از کنارش گذر نکرد.