پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

رئیس دانشگاه خوارزمی گفت: مدیریت شهری کرج اصرار دارد زمین ۱۵ هکتاری واقع در ضلع جنوب غربی دانشگاه که بر اتوبان نیز هست را به احداث دپوی قطار شهری اختصاص دهد اما به نظر ما گزینه جایگزین می‌توان بدین منظور در نظر گرفت.
اختلاف میان شهرداری کرج و دانشگاه خوارزمی بر سر زمین دپوی قطار شهری تقریبا به سال 1392 برمی‌گردد اما در سال‌های بعد، به‌ویژه از حدود سال 1399 به بعد، این موضوع شدت بیشتری گرفت زیرا طرح توسعه مترو کرج وارد فازهای اجرایی‌تری شد.علی‌رغم اینکه سخنگوی شورای اسلامی شهر کرج در سال گذشته اعلام کرد که واگذاری زمین دانشگاه به قطار شهری مصوبه دولت سیزدهم و براساس کار کارشناسی است اما دانشگاه خوارزمی با استناد به نیازهای توسعه‌ای خود، با این واگذاری مخالفت کرد.بیژن عبداللهی، رئیس دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از کرج، در خصوص زمین مدنظر شهرداری برای احداث دپوی قطار شهری کرج که سال‌ها این موضوع محل اختلاف این دو مجموعه است، اذعان کرد: مدیریت شهری کرج اصرار دارد زمین 15 هکتاری واقع در ضلع جنوب غربی دانشگاه که بر اتوبان نیز هست را به احداث دپوی قطار شهری اختصاص دهد.وی افزود: این در حالی است که یک زمین 45 هکتاری متعلق به شهرداری در ضلع غربی دانشگاهی خوارزمی وجود دارد و می‌تواند گزینه مناسبی برای احداث دپوی مترو باشد. اگر امروز اراضی دانشگاه را به کاربری‌هایی همچون مسکونی، دپوی قطار یا تعریض خیابان‌ها اختصاص دهیم، شاید بخشی از مشکلات فعلی شهر را برطرف کنیم، اما تکلیف نیازهای آینده چه می‌شود؟رئیس دانشگاه خوارزمی با بیان اینکه این زمین‌ها بخشی از سرمایه‌های نسل‌های بعدی‌ هستند؛ سرمایه‌هایی که فرزندان ما در سال‌های آینده باید از آن بهره‌مند شوند، اظهار کرد: این سرمایه نه متعلق به رئیس دانشگاه است که بخواهد آن را حراج کند، نه در اختیار مسئولان استان، نه وزیر و نه حتی رئیس‌جمهور که بخواهند آن را واگذار کنند. این دارایی متعلق به مردم و نسل‌های آینده است.
می‌توان جایگزین مناسبی یافت
عبداللهی تصریح کرد: مطمئنم دوستان ما در دانشگاه خوارزمی و در سطح استان البرز به‌خوبی به این درک رسیده‌اند که کشور، در آینده نیز به این زیرساخت‌ها نیاز خواهد داشت. زمانی دانشگاه خوارزمی در غربی‌ترین نقطه‌ کرج قرار داشت و چندان در مرکز توجه نبود؛ اما امروز با گسترش شهر، این دانشگاه در دل توسعه قرار دارد و بیش‌ازپیش موردتوجه قرار گرفته است.وی بیان کرد: با این حال، نگاه‌ها نباید صرفاً کوتاه‌مدت و مقطعی باشد. امروز بیش از هر زمان دیگری، نیازمند نگاهی راهبردی و بلندمدت هستیم. دپوی قطار و توسعه زیرساخت‌های شهری بدون شک از نیازهای ضروری و انکارناپذیر هر شهر هستند، اما در مقایسه و اولویت‌بندی، باید ببینیم کدام سرمایه ارزش بلندمدت بیشتری برای کشور دارد. قطعاً می‌توان جایگزینی مناسب برای این پروژه یافت.رئیس دانشگاه خوارزمی اذعان کرد: ما آمادگی داریم که با مسئولان شهری پای میز گفت‌وگو بنشینیم، همفکری کرده و با رویکردی تعاملی، بهترین تصمیم را اتخاذ کنیم. یقین داریم که با همفکری و تدبیر، می‌توان گزینه‌ای بهتر را برای احداث دپوی مترو انتخاب کرد. قطار شهری گروه‌هایی تخصصی تحت عنوان مشاور دارد که مطالعات فنی و مکان‌یابی پروژه‌ها را انجام می‌دهند.
دانشگاه وابسته به هیچ نهاد خاصی نیست
عبداللهی گفت: بر اساس مطالعات انجام‌شده در سال 1397، دانشگاه خوارزمی به‌عنوان محل اولویت‌دار احداث دپوی قطار شهری در نظر گرفته نشده است. این موضوع، مسئله‌ای نیست که به‌تازگی مطرح شده باشد. شاید من پنجمین رئیس دانشگاه باشم که با این چالش مواجه می‌شود. این بحث سال‌هاست در جریان است و هر بار به بهانه‌ای مجدد مطرح می‌شود اما نگاه ما باید به آینده این شهر باشد.به گفته وی، دانشگاه وابسته به هیچ نهاد خاصی نیست، بلکه متعلق به استان البرز و بخشی از این سرزمین است، بنابراین دیدگاهی که این مسئله را از مسئولیت ما خارج می‌داند، باید کنار گذاشته شود. حتی اگر رئیس دانشگاه مستقیماً در تصمیم‌گیری دخیل نباشد، نهادهای امنیتی، اجرایی و مدیریتی ناگزیر به توجه به ابعاد این موضوع هستند زیرا 14 هزار دانشجو در اینجا تحصیل می‌کنند.رئیس دانشگاه خوارزمی مطرح کرد: اگر دوستان دلایل منطقی و متقن داشته باشند، می‌توانند ما را قانع کنند. باید شفاف و مستدل توضیح دهند که چرا این مکان جایگزین ندارد و چرا ضرورت دارد که دقیقاً در محدوده دانشگاه این پروژه اجرا شود. در ادامه، مسئولین باید با جامعه دانشگاهی گفت‌وگو و آن‌ها را متقاعد کنند. اگر قرار است اتفاقی در دانشگاه بیفتد، باید متقاعدسازی شود.
بدعهدی‌های شهرداری کرج در قبال دانشگاه خوارزمی
عبداللهی تصریح کرد: نگاه دوم ما این است که شهرداری کرج در گذشته در قبال دانشگاه خوارزمی بدعهدی‌هایی داشته است. در بلوار خوارزمی فعلی که قبلاً کوچه دانش‌سرا بود، حدود هشت هکتار عقب‌نشینی کردیم و تفاهم‌نامه‌ای بین مسئولین وقت امضا شد که در ازای این اراضی که دانشگاه به شهر کمک کرده، باید 36 هزار مترمربع فضای تجاری، فرهنگی و اداری به دانشگاه داده می‌شد.
وی ادامه داد: این موضوع بررسی شد اما هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفت و تأمین و صرف تمام هزینه‌ها و اقدامات لازم توسط دانشگاه، از جمله در اختیار گرفتن مشاور و انجام مراحل مختلف، انجام شد، درحالی‌که پاسخ مشخصی از سوی شورا در این خصوص داده نشد. همچنین نهر دلمبر که از کوچه دانش‌سرا می‌گذشت، به‌طور موقت وارد دانشگاه شد و از درب شرقی دانشگاه عبور کرد.رئیس دانشگاه خوارزمی افزود: اما وضعیت محل به‌گونه‌ای شده که بوی تعفن آن به دانشگاه سرایت کرده و سگ‌های ولگرد در آنجا حضور دارند، به‌طوری‌که دانشجویان نمی‌توانند از این مسیر عبور کنند. قراردادی برای این موضوع منعقد شده اما اقدامی صورت نگرفته است. اگر قادر به برداشتن این نهر نیستند، باید آن را ساماندهی کنند اما اکنون رها شده است.
جریمه 300 میلیاردی دانشگاه!
عبداللهی بیان کرد: به شهردار و استاندار گفته‌ام که بخشی از مطالبات دانشگاه برآورده شود، این کار هزینه زیادی هم ندارد. دانشگاه یک مرکز آموزشی و پژوهشی است، کجای دنیا یک دانشگاه را به دلیل ساخت‌وساز جریمه می‌کنند یا آن را تحت‌فشار قرار دهند؟ چنین چیزی وجود ندارد. من اینجا باید به دانشجو و آموزش بپردازم، نه مسائل فرعی و حاشیه‌ای.وی مطرح کرد: بدهی‌ ما هم کم نیست؛ 300 میلیارد تومان جریمه شده‌ایم. مگر کل بودجه دانشگاه چقدر است؟ اگر رأی تخریب گرفته‌اند، بیایند و ساختمان را تخریب کنند اما این فشارها و اهرم‌ها نباید در جایی که مرکز آموزشی و پژوهشی است، اعمال شود؛ قطعاً این نگاه باید تغییر کند. بنده لیست بدهی‌های شهرداری به دانشگاه را طی مکاتبه‌ای به استاندار البرز اعلام کرده‌ام.رئیس دانشگاه خوارزمی با بیان اینکه ما چند جلسه با شهردار در این رابطه داشته‌ایم و او اعلام کرده که آمادگی دارد، اما هنوز عملیاتی شدن این موضوع اتفاق نیفتاده است، اظهار کرد: ما از هرگونه مذاکره و تعامل نگرانی نداریم و آمادگی کامل هم داریم و به‌خوبی می‌دانیم که از طریق تعامل به نتایج مثبتی خواهیم رسید که در نهایت به نفع شهر و دانشگاه خواهد بود.