پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

ماه رمضان از الطاف الهی بر انسان هاست، در این ماه خداوند درهای رحمت خود را می گشاید و هر کس با توجه به ظرفیت و توان خود از رحمت الهی بهره مند می گردد...
ماه رمضان از الطاف الهی بر انسان هاست، در این ماه خداوند درهای رحمت خود را می گشاید و هر کس با توجه به ظرفیت و توان خود از رحمت الهی بهره مند می گردد... سعادتمند کسی است که از این فرصت ها استفاده کرده و با مناجات و دعا با خدا ارتباط و رفاقت بیشتری کند و فیض ببرد و از بدی ها و زشتی ها فاصله گیرد. آنانی که اهل معرفت هستند می دانند این ماه پر برکت چقدر سود و بهره دارد و سپری در مقابل آتش جهنم است. توفیق مهمان شدن در محضر حق در این ماه مبارک نصیب انسان ها می شود و خداوند متعال چقدر میزبان با کرامتی است که همه را دعوت می کند و فرقی بین انسان ها وجود ندارد. کاهلان از این فیض حضور محروم اند و توفیق همراه شان نیست.
باید خدای سبحان را شاکر باشیم به جهت توفیق روزه داری و عبادت در این لحظات نورانی که ما اهل این ماه بودیم که به ما بزرگی بخشیدی و توفیق درک آنرا به ما دادی، پس بر محمد (ص) و خاندانش درود بفرست، و ما را بر پرده خود بپوشان و با گذشت از ما در گذر. هم اکنون که این ماه خوب خدا از ما فاصله می گیرد، فرازهایی از دعای امام سجاد (ع) هنگام وداع با ماه مبارک رمضان را بیان می کنیم تا زمزم جان های اهل ایمان باشد. خدایا! ای آن که پاداش نمی خواهد، و از بخشش پشیمان نمی گردد، و جزای ثواب بنده خود را یک برابر نمی دهد. نعمتت بدون شایستگی، و بخششت احسان، و مجازاتت عدالت، و فرمانت خیر است. اگر ببخشی، آن را بامنتّ آلوده نمی کنی، و اگر باز داری، از روی ستم نیست. خدایا! تو از خالص ترین وظایف، و برگزیده ترین واجبات، ماه رمضان را که از سایر ماه ها برتر است، و از همه زمان ها و روزگارها بهتر است، و بر همه اوقات سال ترجیح دارد، قرار دادی، زیرا در آن قرآن و نور را نازل کردی، و ایمان را چند برابر نمودی، و روزه گرفتن را واجب کردی، و به شب زنده داری تشویق نمودی، و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است، در آن گذاشتی، و ما را به خاطر این ماه نسبت به بقیه امتها برتری دادی. این ماه در میان ما به خوبی زندگی کرد، و همنشین خوبی برای ما بود، و بهترین سود جهان را برای ما داشت، پس هنگامی که وقت آن تمام شد، و مدت آن سر آمد و روزهایش کامل شد، از ما جدا گردید. پس ما با آن خداحافظی می کنیم، خداحافظی کسی که جدایی اش برای ما غم انگیز است، پس ما می گوییم: درود بر تو ای بزرگ ترین ماه خدا، و ای عید دوستان خدا، درود بر تو ای بزرگوارترین وقت هایی که با ما همنشین بودی، و ای بهترین ماه در روزها و ساعات، درود بر تو ای ماهی که آرزوها در آن برآورده می شود و اعمال در آن پراکنده می گردد. درود بر تو ای همنشینی که قدر و منزلتش بزرگ، و نبودنش بسیار دردناک است، و ای مایه امیدی که دوری اش رنج آور است. درود بر تو، چقدر گناهان ما را از بین بردی، و زشتی های ما را پوشاندی. درود بر تو که خداحافظی با تو و ترک کردن روزه ات از روی خستگی نیست. درود بر تو؛ قبل از آمدنت در آرزویت بودیم و پس از رفتنت بر آن اندوهگین ایم. درود بر تو، که چه بدی هایی به خاطر تو از ما دور شده است، و چه خوبی هایی که از برکت ات به سوی مان سرازیر شده است. خدایا! بر محمد (ص) و خاندانش درود بفرست، و مصیبت از دست رفتن این ماه را جبران کن، و روز عید فطر ما را مبارک گردان و آن را از بهترین روزهایی که بر ما گذشته و شیرینی بخشش را دارد و گناهان را از بین می برد، قرار داده و گناهان پنهان و آشکار ما را بیامرز.
اللهم وفقنا لما تحب و ترضی
عباس میری