پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مردم آمدند باشکوه، استوار چون کوه، پرشور و با اراده، از هر گوشه، قطرات سرازیر می شدند به رودخانه ای بزرگ و جاری، رودخانه هایی که خیابان های شهر را با شعارها و نفس ها و قدم هایشان تطهیر و تزئین می نمود،..
رودخانه ها جاری می شدند تا دریا، دریایی سرشار از عزت و همدلی و حماسه. دریایی که در امواج بلندش تهدیدهای بدخواهان را چونان حبابی ناچیز در گرداب غیرت و صلابت، غرق و محو می کرد. ایستادگی این مردم با گذشت 36 سال از انقلاب و عبور از فراز و نشیب ها و تحریم ها و دشمنی ها، ریزش ها و رویش ها، حقیقتا ستودنی و افتخار آمیز است. به رغم تمام فشارها و تحریم و تهدید، جماعت ایرانی با عزت و استقلال همچنان سربلند و استوار در مسیر قله آرمانهای انقلاب ایستاده است. به راستی نمونه این آرمانخواهی عزتمند را در کجای گیتی می توان مشاهده کرد؟ این حضور امیدبخش، پشتوانه ای است برای خط مشی های اعلامی از سوی رهبر حکیم انقلاب، بویژه درخصوص مذاکرات هسته ای _که اینک به مرحله حساس و تعیین کننده خود رسیده است_ و می تواند دست تیم مذاکره کننده ایرانی را در موضعی برتر قرار دهد. پیام روشن مردم در جشن پیروزی انقلاب، تداوم ارزشها و آرمانهای انقلاب، حفظ عزت و استقلال کشور و صیانت از دستاوردهای دانشمندان هسته ای و پرهیز از مرعوبیت و اعتماد به شیطان بزرگ است و تاکید بر حرکت تیم دیپلماسی کشور بر مدار شاخص های تعیین شده از سوی رهبری. این حضور گرچه حاوی پیامهای داخلی و خارجی گوناگونی است اما این بار و با توجه به تاکیدات چند باره رهبر فرزانه انقلاب بر اقتصاد مقاومتی و درون زا، پیشرفت بومی (ایرانی-اسلامی) و تمرکز نگاه دولت مردان بر ظرفیت های داخلی و سرمایه های انسانی، می توان محور سخن مردم را مسئولان دولتی دانست و مطالبه این اولویت ها از آنها. ملت با تحمل فشارهای حاصل از شرایط اقتصادی به صحنه آمد و اینک نوبت قدرشناسی و پاسخ شایسته مسئولان به این غیرت و حماسه است. حاشیه ای بر نحوه برگزاری راهپیمایی در کرج هرچند مردم در هر شرایطی حضورشان را تحت الشعاع برخی کوتاهی ها و حواشی قرار نمی دهند و پیوند خویش با ولایت و شهدا را همواره در این نهضت حسینی و مهدوی، ملاک نیت و عمل خویش قرار می دهند اما این دلیل بر بی توجهی متولیان امر نبوده بلکه وظیفه آنها را در قبال چنین بزرگواری، مضاعف می نماید. مسئولان موظف به برنامه ریزی و بسترسازی مناسب برای حضور مردم و قدرشناسی نسبت به آن هستند. در عین حال امسال شاهد بی نظمی غیرقابل اغماض از سوی متولیان و مسئولان ارشد استانی بودیم به نحوی که مردم در طول مسیر این ناراحتی خود را ابراز و خواهان انعکاس آن به مسئولان امر بودند و این قلم در پی بازتاب این سخن و مطالبه به حق مردمی است که تریبونی برای بیان حداقل انتظارات خود را ندارند. سال گذشته شاهد تغییر مسیر راهپیمایی بودیم که در یک تصمیم منطقی، موضوعی که چندسالی مورد بحث بود محقق شد، در عین حال بروز برخی کمبودها و ناهماهنگی ها در تجربه اول، قابل اغماض می نمود اما متاسفانه امسال به جای بهبود، شاهد بی نظمی بیشتری بودیم. در طول مسیر حرکت نگارنده، از میانجاده تا حوالی سه راه رجایی شهر (و همین طور درباره مسیر میدان شهدا به نقل از دوستان حاضر) تقریبا تدبیر شایسته ای برای تجمیع و ساماندهی خیل مردم اندیشیده نشده بود و اگر از یکی دو حرکت مردمی و بسیج در طول مسیر صرف نظر کنیم اقدام در خوری مشاهده نمی شد. انتخاب جایگاه سخنرانی و محل تجمع مناسب نبود و با وجود جمعیت قابل توجه، تجمیع و پیوستگی مردم و تشکیل اجتماع واحد و یکپارچه محقق نشد، این در حالی است که سیستم صوتی مراسم حتی اطراف میدان سپاه را پوشش نمی داد و تعدادی زیادی از بلندگوهای بی سیم نصب شده بر روی ماشین های شهرداری قطع و خاموش بود. عدم تدارک ماشین های صوت، به تعداد کافی، در طول مسیر راهپیمایی از نقاط گوناگون، جهت تجمیع و تهییج مردم و شعاردهی، عملا حضور انقلابی مردم را شبیه یک راهپیمایی خانوادگی کرده بود، استقرار معدود یکی دو ماشین صوتی بی سیم که از طریق جایگاه مرکزی تغذیه می شد و شعارگوی مخصوص نداشت حضوری بی روح و کم تاثیر بود. گویی قرار نبود حضور مردم همراه با بیان مطالبات و نظرات و شعارهای انقلابی باشد! از نحوه عملکرد غیرمحترمانه یک ایستگاه صلواتی وابسته به یکی از ارگانها و عدم فضاسازی فرهنگی مناسب که بگذریم، یکی از نقاط ضعف مهم مراسم، عدم پیش بینی مناسب وسیله نقلیه جهت بازگشت مردم بود، با وجود اعلام قبلی هواشناسی درخصوص بارانی بودن هوای کرج در روز چهارشنبه، عدم اطلاع رسانی در خصوص حضور یا محل استقرار اتوبوس های بازگشت (در صورت وجود!) مردم را سرگردان کرده و آنها مجبور بودند در کنار خانواده و زیر بارش باران نسبتا شدید با پای پیاده مسیر را تا نقطه آغاز طی کنند.گویی حال که مراسم به پایان رسیده و عکس و فیلم ها برداشته شده و سخنرانی ها انجام، باز هم باید مردم را به امان خدا سپرد! و چه پناهی بهتر و نیکوتر از امان حضرت حق، که همواره پناهگاه و راهگشا و پشتیبان حقیقی این انقلاب و مردم، بوده است. کاش این نکات و نظرات مردمی مسموع و برای سال های بعد شاهد چنین کوتاهی ها و بی نظمی هایی در این جشن با شکوه آن هم در یک کلانشهر مهم نزدیک به پایتخت نباشیم. هستیم... بر آن عهد که بستیم.
مهدی عسگری استاد دانشگاه