پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

من این جله رو خیلی شنیدم؛ که ذات مطلق خداوند عشق است.بیشتر عرفا و علما والاترین و ذات مطلق پروردگار عالم را عشق می دانند.
به نظر نویسنده این مطلب ذات مطلق خداوند چیزی نیست که انسان بتواند آن را تجربه یا درک کند،به عبارتی ذات مطلق خداوند عشق نیست چرا که انسان می تواند عشق را تجربه نماید و با وجود خداوند بهترین حس از نوع عشق تجربه می شود،پس ذات مطلق خداوند نمی تواند عشق باشد. در میان ذات خداوند چیزی وجود دارد که آدمی از درک آن عاجز است و هیچ گاه نمی تواند آن را تجربه نماید ، و آن "تنهایی" است. تنهایی مختص خداوند است و بس، چرا که هر انسانی با وجود خدا نمی تواند تنها باشد و نیست، پس هیچگاه این حس توسط آدم تجربه نخواهد شد. در این میان موضوع خوشحال کننده ای که وجود دارد این است که چون تنهایی مختص خداوند است و تنها اوست که میداند تنهایی به چه معناست ، هرگاه بنده ای احساس تنهایی کند ،خداوند او به درنگ به کنارش خواهد رفت تا وی را از این حس که تنها خود میداند مفهوم آن چیست،برهاند، و این به معنای این است که خداوند در کنار آنهایی که حس تنهایی کنند،بیشتر می ماند.
ایلیا بیک