پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در سراسر دنیا سالمندان ، کودکان ، زنان بی سرپرست ، افراد کم بضاعت و نیازمند از جمله اقشاری هستند که تحت پوشش حمایتی دولت قرار گرفته و خدماتی را بصورت رایگان و یا با هزینه اندک دریافت می کنند.
در کشورما نیز این چتر حمایتی بصورت نیمه باز قشر آسیب پذیر را تحت پوشش قرارداده و خدماتی هرزگاه با رساندن کارد به استخوان این افراد توسط نهادهایی از جمله کمیته امداد امام خمینی (ره) ، سازمان بهزیستی ، بیمه تامین اجتماعی و غیره به آنها ارائه میشود که در خصوص خدمات درمانی علی الخصوص به سالمندان این کاستی ها و سخت گیریها چشمگیرتر است . بعنوان مثال فرد سالمندی که به سختی توان راه رفتن دارد و به دلیل نداشتن سرپرست و منبع درآمد ، تحت پوشش کمیته امداد قرارگرفته ، برای انجام یک عمل جراحی ساده نظیر جراحی آب مروارید چشم و مراقبتهای پس از آن ، برای هربار مراجعه به مرکز درمانی باید به پزشک معتمد کمیته امداد (پزشک خانواده ) مراجعه و پس از گرفتن معرفی نامه ، پس از پرداخت هزینه هرچند کم ،از خدمات درمانی بهره مند شوند و پس از انجام کلیه مراحل درمانی با ارائه فیشهای پرداختی به کمیته امداد مبالغ هزینه شده را دریافت کنند و اینکه این افراد برای تامین هزینه های درمانی چقدر متحمل سختی شده و تحقیر می شوند فقط باید از نزدیک شاهد بود . هرچند که زحمات کمیته امداد و سایر نهادهای حمایتی در ارائه خدمات بر هیچ کس پوشیده نیست اما در کشور ما که بیش از یک دهه گذشتهبا جمعیتی جوان ، تحصیل کرده و جویای کار مواجه بود و در آینده ای نه چندان دور با جمعیتی سالخورده و نیازمند حمایت های معیشتی ، درمانی و غیره روبرو خواهد بود ،آیا نیازمند اصلاح یا تکمیل قوانین حمایتی و ایجاد تعامل بیشتر میان دستگاههای دولتی با نهادهای ارائه دهنده خدمات نیست ؟!

ارسالی از طرف سرکار خانم آقا نوری