پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در تقویم اسلامی، روزهای آخر ماه صفر، مصادف با سه مناسبت جانسوز است که عبارتند از رحلت پیامبر اکرم (ص)، شهادت امام حسن مجتبی (ع) و شهادت امام، علی بن موسی الرضا (ع). مسلمانان و بویژه شیعیان جهان پس از دو ماه اقامه ماتم و سوگواری بر سالار شهیدان و سرور آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، عزاداریهای خود را با ذکر فضائل و مظلومیتهای پیامبر گرامی اسلام (ص) و دو فرزند برومندش به پایان می برند.
مجید اسفندفر/حضرت محمد (ص) پیامبر رحمت با آوردن دین رهایی بخش اسلام ، بشریت را از ظلمت جهل و حقارت به روشنای آگاهی و عزت رهنمون شد و تاسی از سیره و منش آن بزرگوار که منادی توحید و عدالت و معرف انسانیت و مکارم اخلاق بوده ، بی شک موجب خیر و برکت و رستگاری دنیا و آخرت می شود. پیامبر اکرم (ص) به عنوان برجسته ترین شخصیت اسلام، همواره مورد احترام آحاد مسلمین و شخصیتهای بزرگ دیگر ادیان جهان بوده است. در روزهای آخر صفر سال 11 هجری، پس از 23 سال تلاش شبانه روزی برای ابلاغ پیامهای الهی به مردم، سر از پا نشناخت و چنان مجدانه برای هدایت انسانها از ظلمت به نور تلاش نمود، که خداوند در آیات آغازین سوره مبارکه طه، وی را از این همه دلسوزی و تحمل مشقت، برحذر داشته است. آری او از جهان رخت بر بست و بنابر نقل شیعه و سنی، دو میراث گرانبها در میان امت، به ودیعه نهاد: قرآن کریم و اهل بیت گرامی‌اش؛ و تاکید فرمود: هیچ یک از این دو، به تنهایی شما را کفایت نمی کند، پس به هر دو متمسک شوید. بهترین تجدید آرمان با پیامبر مهربانیها (ص) در این ایام، بازگشت دوباره به میراث پربهای اوست. این امر، بیش از هر چیز دیگری آن حضرت (ص) را خشنود خواهد ساخت.مناسبت دیگر، شهادت جانسوز فرزند او، یعنی حضرت امام حسن مجتبی (ع) است. امامی که با صلح مشهورش، خونهای بسیاری را حفظ کرد و به جهانیان نشان داد که اسلام دین صلح است، بویژه صلح عزتمندانه. همچنان که به برادرش، امام حسین (ع) فرمود: بسیار دوست می دارم پیکرم در کنار جدم آرام گیرد، اما اگر مانع شدند، در بقیع به خاکم بسپارید، که راضی نیستم در تشییع پیکرم، به اندازه خون حجامتی ریخته شود. آری امروز، جهانیان را چاره‌ای جز بازگشت به تعالیم آسمانی او نیست.مناسبت سوم، شهادت جانسوز حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است. او که با هجرتش از مدینه به مرو، فصل جدیدی از تاریخ اسلام را گشود و با استفاده از ابزار و امکانات دستگاه خلافت عباسی، پیامهای اسلام ناب را به گوش سراسر جهان رساند. مأمون، خلیفه عباسی، دانشمندان هم عصرش را به مقابله علمی با او تهییج کرد تا از فروغ و عظمتش کاسته شود، اما آن حضرت، همین تهدید را به فرصت تبدیل کرد و عظمت علمی اهل بیت پیامبر (ص) را به رخ جهانیان کشید: وَمَکَرُوا وَمَکَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ (آل عمران/54). بالأخره مأمون نتوانست این همه عظمت را تحمل کند و روز به روز در کنار آن حضرت، بیشتر احساس حقارت می‌نمود، تا سرانجام دست به قتل آن امام بزرگوار زد در حالیکه به خطای خویش آگاه بود.