پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در زندگی ما انسانهایی وجود دارند که با فدا کردن جان و آسایش خود، امنیت را به زندگی همنوعانشان می بخشند تا امنیت کامل به زندگی آن ها هدیه دهند.
این انسان های فداکار آتش نشانانی هستند که برای بارها حماسه آفرینی کرده و از خود گذشتگی های بسیار تاریخی از خود به جای گذاشته اند. دلیرانی که در مواقع حادثه، درست زمانی که ما به دنبال راه فراریم، فارغ از اینکه لحظه‌ای بعد چه اتفاقی رخ می‌دهد به دل خطر می‌زنند؛ کارشان شب و روز نمی‌شناسد.وقتی صدای آژیر بلند می‌شود فرقی نمی‌کند که در حال غذا خوردن، نمازخواندن و یا استراحت باشد می دود؛ دویدنی به سرعت باد... در آن لحظه به چیزی جزء نجات انسانها فکر نمی‌کند، برایش فرقی نمی‌کند که چه کسی است پیر است یا جوان، پولدار یا فقیر فقط به زنده ماندن یک انسان می اندیشد. در هر لحظه گوش به زنگ هستند. وقتی صدای آژیر به صدا در می‌آید، یعنی خطر، یعنی حادثه، یعنی درنگ جایز نیست. سوار بر خودروی شده و با تجهیزات کامل به محل اعزام می‌شوند. حادثه بزرگ و کوچک نزدشان معنا ندارد، از آتش‌سوزی مختصر تا انفجار و تخریب کامل. دقت، سرعت، مهارت و انسانیت بخش عمده‌ای از شخصیت‌شان را شکل داده است. در هنگام مواجه با خطر جسور، باصلابت و در نجات مصدومان مهربان و خنده رو هستند. حرارت بر پوستشان اثر ندارد و شراره‌های آتش را نمی‌بینند. با هر سختی و مشقتی که شده باید آتش را مهار کنند. پایان عملیات با چشمانی سرخ و صورتی سیاه شده از دود به ایستگاه برمی‌گردنند. با تمام خستگی، سرمست از غلبه بر آتش و نجات حادثه‌ دیدگان، لبخندی بر لب دارند که در میان خرابی به جا مانده، همه را وادار به شاد شدن می‌کند.سخن از مردانیست که با نام آتش‌نشان می‌شناسیم، دلیرانی که نجات جان انسان‌ها را وظیفه خود می‌دانند. ترس و دلهره را در خود کشته‌اند و جانشان را به جسارت و شهامت هدیه کردند. فرشتگان نجاتی که چند لحظه دیر رسیدنشان ممکن است به گرفتن جان انسانی منجر شود. تلخی و شیرینی های بسیاری در ذهن دارند، از نجات و خلاص کردن از زیر آوار تا مهار آتش سرکش که همیشه گفته شده: فرمانبردار خوبیست اما فرمانده‌ای سرکش است..دل به آتش زدن دل شیر می خواهد؛ اینکه از جان خود بگذری تا نجات بخش جان انسانی باشی، دل دریایی می‌خواهد؛ از خود گذشتن رسم مردانی است که فداکاری را معنا کرده‌اند، نجات جان انسان‌ها حتی به قیمت از دست دادن جان، رســم آتش نشانانی است که به دل آتش می‌زنند و دود و آتش مانعی برای انجام وظیفه انسانی شان نمی‌شود. هفتم مهر ماه روز بزرگداشت ایثارگرانی است که مواجه با خطر برایشان شیرینی مضاعف دارد، چرا که با شکست خطر، جان انسانی را حفظ می‌کنند