پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

هفته کرامت بانوان فرصت مغتنمی است تا بار دیگر به جایگاه والای زن در ساختار اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه پرداخته شود.
سمانه حسینی / مقام زن، مقامی نیست که محدود به یک نقش یا یک بُعد از زندگی باشد؛ بلکه مجموعه‌ای گسترده از مسئولیت‌ها، توانایی‌ها، احساسات و خرد است که در کنار هم، بنیان حیات انسانی را شکل می‌دهد. در نگاه دینی و فرهنگی ما، زن تنها یک فرد در خانواده یا جامعه نیست؛ زن سرچشمه مهر، عقلانیت و تربیت نسلی است که آینده یک سرزمین را رقم می‌زند.وقتی از کرامت زن سخن می‌گوییم، در حقیقت درباره هویت انسانی او صحبت می‌کنیم؛ هویتی که خداوند بر آن روح کرامت دمیده و آن را شایسته نقش‌هایی خطیر قرار داده است. زن در جایگاه مادر، محور تربیت و رشد انسان است. نخستین مدرسه‌ای که انسان در آن با مفهوم زندگی، اخلاق، امنیت و محبت آشنا می‌شود، دامن مادر است. هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای توسعه و پیشرفت کند مگر آنکه نخست، حرمت مادران و زنانش را پاس بدارد و به آنان امنیت، فرصت و احترام ببخشد. توجه به این حقیقت، نه شعاری مناسبتی، بلکه ضرورتی راهبردی برای ساخت جامعه سالم و توسعه‌یافته است.زن در مقام همسر، شریک پایدار زندگی و همراه مسئولیت‌های دشوار روزمره است. او با ظرافت عاطفی و قدرت روحی خود، ستون آرام‌بخش خانواده است و در بسیاری از مواقع، ظلم‌ها، نابرابری‌ها یا مسئولیت‌های سنگین را تنها به امید حفظ بنیان خانواده تحمل می‌کند. همین نقش بی‌بدیل، ضرورت حمایت اجتماعی، فرهنگی و حقوقی از زنان را دوچندان می‌کند. جامعه‌ای که منزلت زن در آن محفوظ بماند و کرامتش به رسمیت شناخته شود، جامعه‌ای است که ریشه‌های استوارتری برای رشد دارد.اما نقش زن در خانه خلاصه نمی‌شود. امروز زنان در حوزه‌های مختلف علمی، مدیریتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی حضوری فعال دارند. از آموزش و پژوهش گرفته تا رسانه، از کارآفرینی تا مدیریت شهری و استانی، زنان توانسته‌اند ثابت کنند که هرگاه فرصت و اعتماد در اختیارشان قرار گیرد، مسئولانه‌ترین نقش‌ها را بر دوش می‌کشند. بنابراین، نگاه به زن باید نگاهی فراتر از کلیشه‌ها باشد؛ نگاهی که ظرفیت‌های واقعی زنان را در عرصه‌های اجتماعی و ملی به رسمیت بشناسد و مسیر پیشرفت را برای آنان هموار سازد.هفته کرامت بانوان علاوه بر تجلیل از مقام زن، یادآور مسئولیت‌های ما در برابر آنان است. احترام به زن، صرفاً یک رفتار فردی یا خانوادگی نیست؛ یک سیاست اجتماعی است. قوانین حمایتی، فرصت‌های برابر شغلی، آموزش‌های ارتقای توانمندی، امنیت اجتماعی و جلوگیری از خشونت‌های کلامی و ساختاری، همه از مصادیق واقعی پاسداشت مقام زن هستند. اگر بخواهیم مفهوم «کرامت» از یک واژه به یک عمل تبدیل شود، باید ساختارهای جامعه به گونه‌ای تنظیم شود که زن در آن امنیت روانی، آزادی رشد و فرصت شکوفایی داشته باشد.از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که زن در خط مقدم تربیت فرهنگی قرار دارد. بسیاری از ارزش‌های اجتماعی، اخلاقی و ملی در بستر خانواده شکل می‌گیرد و زن، به عنوان نگهبان فرهنگ، نقش تعیین‌کننده‌ای در انتقال این ارزش‌ها به نسل‌های آینده دارد. امروز که جامعه با چالش‌های فرهنگی، رسانه‌ای و هویتی متعددی روبه‌رو است، اهمیت نقش زنان دوچندان شده است. حمایت از رشد فکری و علمی زنان، در حقیقت حمایت از مقاومت فرهنگی جامعه است.هفته کرامت بانوان همچنین فرصتی است برای یادآوری نقش زنان در ایجاد امید و آرامش اجتماعی. در روزهایی که جامعه با مشکلات اقتصادی، فشارهای روزمره و نگرانی‌های اجتماعی مواجه است، حضور زنان در عرصه‌های خیرخواهانه، فرهنگی و داوطلبانه، نقشی مؤثر در ایجاد روحیه امید دارد. زن با ظرفیت عاطفی و توانایی همدلی خود می‌تواند پیوندهای اجتماعی را استحکام ببخشد و به جامعه روح تازه‌ای ببخشد.در پایان باید گفت که تکریم مقام زن، یک وظیفه همگانی است. از خانواده آغاز می‌شود، در محیط کار ادامه می‌یابد و در سیاستگذاری و نگاه عمومی جامعه تثبیت می‌شود. اگر زنان کشور ما امکان رشد، آرامش، امنیت و فرصت برابر داشته باشند، جامعه با گام‌هایی محکم‌تر به سمت بالندگی حرکت خواهد کرد. هفته کرامت بانوان بهانه‌ای است تا قدردان تلاش‌ها و فداکاری‌های بی‌شمار زنانی باشیم که در سکوت، اما با اثرگذاری بزرگ، چراغ زندگی را روشن نگه داشته‌اند. امید است با گسترش فرهنگ کرامت و عدالت، شاهد جامعه‌ای باشیم که در آن، زن نه‌تنها محترم شمرده شود، بلکه در مسیر رشد و اثرگذاری، همراهی واقعی دریافت کند.