پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

رییس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور خطر بیابان زایی را جهانی دانست و گفت: ارائه راه حل و مقابله با این پدیده نیازمند اراده جهانی و بین المللی است.
ˈخداکرم جلالی در همایش روز جهانی مقابله با بیابان زایی (27 خردادماه) که در مرکز آموزشی علمی کاربردی جوانشیر کرج برگزار شد، افزود: واضح است که راه حل هایی که برای متوقف کردن گسترش بیابان زایی در جهان ارائه می شود باید همه جانبه و طولانی مدت باشد. وی اظهار داشت: دنیای امروز، بحرانی ترین روزهای خود را از نظر بیابان زایی ، تخریب منابع طبیعی، افزایش آلاینده های محیطی و تغییرات آب و هوایی پشت سر می گذارد. وی ادامه داد: مصرف گرایی توام با تخریب محیط، نابودی منابع طبیعی، استفاده فزاینده از سوخت های فسیلی و تولید بیشتر گازهای گلخانه ای از عوامل تخریب وآلاینده های آب، خاک و هوا در جهان است. معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت: در بیش از نیم قرن گذشته و در مقیاس جهانی شاهد گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی و تبعات منفی ناشی از آن بوده و هستیم و به همین دلیل است که شعار روز جهانی امسال با عنوان ˈزمین به آیندگان تعلق دارد- بیاییم آن را در مقابل اثرات تغییر اقلیم حفظ نماییم ˈ بر جدی بودن موضوع تغییر اقلیم و آثار منفی ناشی از آن برای کل ساکنین کره خاکی اشاره دارد. وی اضافه کرد: بیابان زایی حدود یک چهارم مساحت جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است که حاصل آن تخریب بیش از 70درصد از مراتع دنیا بوده و در این بین حدود 100 میلیون هکتار از اراضی ایران در معرض بیابان زایی می باشد. جلالی بیان کرد: پدیده بیابان زایی، ماهیتی فرابخشی داشته و به همین علت بسیار پیچیده و گسترده است و از مهم ترین پیامد های این پدیده، فرسایش بادی و هجوم ماسه های روان به مراکز مسکونی و زیربنایی، طوفان های گرد و غبار و ایجاد ریز گرد ها، کاهش حاصلخیزی خاک و ایجاد سیل های ویرانگر تنها بخشی از پیامد های ناخوشایند این پدیده مخرب و در حال توسعه در جهان است. وی گفت: گسترش پدیده بیابان زایی ناشی از شرایط بیوفیزیکی و اجتماعی - اقتصادی بوده و به همین دلیل است که راه حل های مد نظر نیز باید متنوع و متناسب با شرایط مذکور باشد. رییس سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری کشور، شناخت، کنترل و مدیریت پدیده بیابان زایی بطور اعم و کنترل کانون های بحرانی فرسایش بادی بطور اخص را از جمله وظایفی دانست که با توجه به تعهدات بین المللی و استراتژی های 10 ساله کنوانسیون مقابله با بیابان زایی و با مبنا قرار گرفتن برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی با بهره گیری از آخرین دستاوردهای مطالعاتی و تحقیقاتی، برنامه های راهبردی آن در چشم انداز 20 ساله توسط سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور تهیه ، تنظیم و ابلاغ گردیده است. وی گفت: با اجرای این برنامه، علاوه بر کنترل فرسایش آبی در حوضه های آبخیز بحرانی کشور، کنترل فرسایش بادی و جلوگیری از هجوم ماسه های روان، به شهرها و روستاهای مناطق بیابانی ، توسعه اجتماعی – اقتصادی نواحی متاثر از بیابان زایی را نیز به دنبال خواهد داشت. وی، اجرای مفاد کنوانسیون مقابله با بیابان زایی و استفاده پایدار از منابع سرزمین در کشور، تشکیل کمیته ملی و اجرایی بیابان زدایی، تدوین سیاست های ملی مقابله با بیابان زایی، تدوین برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی، تدوین شاخص ها و معیار های بیابان زایی و کالیبره کردن آنها را جمله مهمترین فعالیت های چشمگیر صورت گرفته در این حوزه برشمرد. جلالی اظهار داشت: این مهم در قالب برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی صورت پذیرفته که فعالیت های پیش بینی شده در آن تنها معطوف به فعالیت های مرتبط با حوزه مسئولیت سازمان جنگلها ، مراتع و آبخیزداری کشور نبوده بلکه فعالیت های بخش های کشاورزی، آب، انرژی، محیط زیست و توسعه اقتصادی نیز در آن پیش بینی شده است. وی بیان کرد: سند برنامه اقدام ملی مقابله با بیابانزایی در ایران نمایانگر عزم ملی جمهوری اسلامی ایران جهت تحقق اهداف مقابله با تخریب سرزمین است. وی ادامه داد: این سند در فصل های دوم وسوم با ارائه سیاست های کلان، برنامه های متنوع بخشی و فرابخشی جهت مدیریت پایدار اراضی کشاورزی ، جنگلی، مرتعی، مدیریت منابع آب، کنترل فرسایش آبی و بادی، تعدیل آثار خشکسالی و مدیریت پایدار منابع انرژی را ارائه نموده است. معاون وزیر جهاد کشاورزی افزود: به علاوه سند مذکور شامل برنامه های لازم فرابخشی در زمینه های مشارکت مردم در برنامه ها و پروژه های اجرایی می باشد و همچنین برنامه مذکور موضوعاتی چون تحقیقات کاربردی جهت مقابله با بیابان زایی، اصلاح قوانین، ساماندهی تشکیلات و توسعه همکاری های منطقه ای و بین المللی و بسیاری از برنامه ها، طرح ها و فعالیت های مدیریتی و اجرایی را جهت تحقق اهداف مد نظر قرار داده است. وی یادآور شد: این نکته کلیدی لحاظ شده که تنها از طریق مشارکت فعالانه و براساس اصول حاکم بر توسعه پایدار و برنامه ریزی دو سویه دولت و جوامع محلی است که مقابله با بیابان زایی ساماندهی می گردد ودر این بین نهاد های مدنی غیر دولتی به عنوان حلقه های واسط بین دولت و بهره برداران به منظور عینیت یافتن موارد مذکور نقش اساسی بر عهده دارند. وی گفت: بنابراین میزان مشارکت مردم در فعالیت های مقابله با تخریب سرزمین به عنوان یکی از شاخص های اساسی توسعه اقتصادی- اجتماعی مطرح است. جلالی خاطرنشان کرد: اصلاح نظام های بهره برداری موجود و بهینه و پایدار نمودن آنها از طریق ارتقای کمی و کیفی فعالیت های مقابله با بیابان زایی و توسعه پوشش گیاهی با رویکرد اقتصادی نمودن طرح های مشارکت مردمی در منابع طبیعی میسر است که این امر موجب بهره مندی از قابلیت های منابع طبیعی بویژه در اکوسیستم های شکننده و حساس بیابانی می شود. وی گفت: این مهم که راهبرد اساسی سازمان جنگلها ، مراتع و آبخیزداری کشور در مدیریت منابع طبیعی است اینک در پروژه های ملی و بین المللی عینیت یافته تا جایی که تلاش های انجام شده به جایی رسیده که توسعه و تعمیم این رویکرد از اجرای موردی و پایلوت خارج و در سطح ملی در حال گسترش به استان های کشور می باشد. جلالی افزود: با توجه به تجربه اجرای عملیات مقابله با بیابان زایی و تجربیات اخیر در زمینه مشارکت مردم و نقش آن در کاهش تخریب سرزمین و بیابان زایی ، اینک جمهوری اسلامی ایران از نظر دانش فنی و کارشناسی به درجه ای از توانایی و دانش رسیده که نسبت به آموزش و انتقال تجربیات به کشور های همسایه بویژه کشورهایی که نقش اساسی در تولید گرد و غبار در منطقه دارند، اقدام نماید.