پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی کشور طی قراردادی، دانش فنی تولید پروبیوتیک های موثر بر عملکرد طیور گوشتی و تخمگذار را به یک واحد بخش خصوصی واگذار کرد.
در فاز اول اجرای این قرارداد که به امضای دکتر نیر اعظم خوش خلق سیما رییس پژوهشگاه و مهندس لمتر محمدی، مدیرعامل شرکت رامسر طیور رسیده، دانش فنی تولید پروبیوتیک های مؤثر بر عملکرد طیور که از سویه‌های بومی میکروارگانیسم ها حاصل شده، توسعه یافته و در فاز دوم، مجوز بهره‌برداری انحصاری از این محصول و تولید و تجاری سازی آن به این واحد تولیدی اعطا می‌شود.مجری این دانش فنی دکتر مجید متقی طلب، رییس پژوهشکده جانوری و عضو هیات علمی دانشگاه گیلان در آیین امضای این قرارداد گفت: مصرف آنتی بیوتیک به عنوان افزودنی خوراکی و با هدف محرک رشد در بسیاری از کشور ها ممنوع شده و صنعت طیور کشور نیز بدلیل مشکلات ناشی از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها مانند مقاومت آنتی بیوتیکی و عوارض ناشی از آن باید مصرف آن را محدود کند.وی افزود: مصرف پروبیوتیک ها با توجه به مزایای آن مانند افزایش مقاومت طیور برای مقابله با بیماریها، ارتقای کیفیت لاشه و ضریب تبدیل به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک مورد توجه تولید کنندگان و مصرف کنندگان محصولات طیور واقع شده به طوری که بازار جهانی پروبیوتیک ها در صنایع دام، طیور و آبزیان، بالغ بر ۳.۶ میلیارد دلار بر آورد می شود.متقی طلب اظهار داشت: صنعت تولید پروبیوتیکهای دام و طیور در کشور صنعتی نوپاست و در حال حاضر نیز تعداد انگشت شماری شرکت خصوصی در این زمینه شروع به فعالیت کرده اند.با توجه به اهمیت زیاد شناسایی و تولید پروبیوتیک های اختصاصی بومی برای طیور در کشور، طرح جداسازی، شناسایی و ارزیابی باکتریهای پروبیوتیک از مرغهای نژاد بومی (اصفهان، مازندران، آذربایجان غربی و فارس) با هدف دستیابی به باکتریهای بومی با کارایی بالای پروبیوتیکی برای استفاده در صنعت طیور برای اولین بار توسط یک تیم پژوهشی در پژوهشکده بیوتکنولوژی جانوری و با مسوولیت دکتر مریم رویان در کشور اجرا شد.در ادامه، سویه‌های بومی با پتانسیل پروبیوتیکی بالا شناسایی، انتخاب، و در قالب کلکسیون پروبیوتیک‌های اختصاصی طیور در بانک ژن میکروبی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ثبت شدند.نتایج تحقیقات ۵ ساله طرح در سطح آزمایشگاهی و در سطح مرغداری نشان داد که باکتریهای پروبیوتیک جداسازی شده دارای توانایی بالای پروبیوتیکی (تحمل دمایی ۴ تا ۴۰ درجه سلسیوس، تحمل pH اسیدی و قلیایی، تحمل نمک و نمکهای صفراوی، قابلیت اتصال پایدار به سلول‌های سطحی سیستم گوارش طیور، خصوصیات ضد میکروبی علیه پاتوژنهای مختلف طیور بوده و به طور معنی‌داری منجر به افزایش وزن سرانه و بازده لاشه، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش مصرف خوراک، ارتقای شاخصهای سلامتی، کاهش میزان کلسترول و تری گلیسرید در خون جوجه‌ها و همچنین تجزیه و خنثی‌سازی آفلاتوکسین در خوراک طیور می‌شوند.