پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

"حق حیات" یعنی انسان حق بنیادی برای زندگی کردن دارد. از آنجایی که حقوق بشر منوط به زنده بودن بشر است، حق زندگی بر حقوق دیگر اولویت دارد؛ زیرا بدون حیات، سایر حقوق، ارزش یا کاربردی ندارد.
زهره اخترکیا – کارشناس سلامت مادران مرکز بهداشت غرب
حق حیات سرمایه اصلی انسان و موهبت بزرگ الهی برا ی اوست. اهمیت این حق تا بدانجا است که حتی در شرایط اضطراری نیز نمی توان آن را نقض کرد. حق حیات در قرآن به گونه ای بسیار جدی مطرح شده است، تا آنجا که شاید در میان حقوق، حقی به این اندازه مهم تلقی نشده باشد.در میان حقوقی که مکاتب و مذاهب و ادیان برای بشر قائل شده اند، حق حیات و زندگی، به مثابه چشمه ای است که سایر حقوق از آن جوشیده و برآمده است. هر حقی که برای انسان در نظر بگیریم، و هر کمالی که انسان باید به آن برسد وابسته به حیات است. کسی که می خواهد مدارج کرامت و کمال انسانی را طی کرده به آخرین پله های تعالی صعود کند باید حیات داشته باشد. کسی که می خواهد از مواهب طبیعی و الهی در جهان بهره ببرد، باید زنده باشد. به همین دلیل قرآن حیات را به سرمایه تشبیه کرده و هر نوع دستاوردی را که در برابر این سرمایه به دست می آوریم، داد وستد خوانده است؛. در قرآن از دو حیات انسانی یاد شده است؛ حیات جسمانی و حیات معنوی و روحی. اما آنچه در این نوشته بدان نظر داریم همان حیات جسمانی است.
در بحث اهمیت حفظ حیات ، یکی از مصادیق آن حفظ حیات جنین و پیشگیری از سقط عمدی جنین می باشد. متاسفانه سقط جنین در بسیاری کشورهای جهان انجام می شود و قوانین بازدارنده و مجازات های متناسب برای آن وجود ندارد. سقط جنین به دوره پیش از تولد برمی گردد، و در هیچ یک از ادیان جایز شمرده نشده است.
خداوند متعال در سوره مائده آیه 32 می فرمایند: هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‌آنکه فساد و فتنه‌ای در زمین کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده است.جنین انسان، موجودی محترم به حساب می آید دارای حرمت بوده و از حقوق قانونی حیات برخوردار است. از مهمترین حقوق جنین ، حق حیات آن و نیز برخورداری از سلامت جسمی است و هرگونه ایجاد جرح و نقص عضو، غیر اخلاقی و غیر شرعی محسوب می گردد.
مشکل اصلی جامعه ای که مرتکب اسقاط جنین می شود این است که جنین را، انسان نمی پندارد و برای آن احترامی قائل نیست و حال آنکه به محض صورت گرفتن لقاح مرتبه ای از وجود انسانی کلید خورده و محقق شده است بنابراین اسقاط جنین از دیدگاه شریعت ، اخلاق و انسانیت ناپسند شمرده می شود.
این نوع سقط در شرع مقدس اسلام حرام و قتل نفس تلقی می شود و عامل و عوامل آن در حوزه های اجتماعی و قضایی قضاوت می شوند.
ازسوی دیگر سقط جنین ممکن است منجر به عوارض جسمی برای مادر از جمله : خونریزی-از دست دادن رحم-ناباروری و عوارض روانشناختی نظیر: اضطراب-پرخاشگری-افسردگی-افت کیفیت زندگی و روابط زناشویی گردد.
در پایان باید گفت یکی از زیباترین احساسات پدرومادر شدن است. تنها پناه و پناهگاه امن جنین، رحم مادر است. جنین به مثابه یک امانت است که وظیفه حفظ و نگهداری از او به محض انعقاد نطفه بر والدین لازم است، باشد که امانت دار لایق و مورد اعتمادی در پیشگاه خداوند متعال باشیم.