پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

روزنامه پیام آشنا' چاپ البرز روز دوشنبه در ستون نگاه روز خود در گزارشی به قلم الهام آمرکاشی در روز جهان ایدز نوشت: زنگ خطر روبان قرمز ادامه دارد.
روزنامه پیام آشنا می نویسد: آمریکا و آفریقا، نیویورک و کالیفرنیا! وَ امروز ایران... ایران پُر غروری که در گیر و دار هزار کارِ سیاست و نفت و تجارت و از کوچه پس کوچه های بیماری های بی نشان ، سرِ سلامت به در آورده و اما هنوز جای پای بیماریهای عفونی و خاص، سردمدار مصایبی است که نمی توان از آنها به راحتی عبور کرد. داستان تکثیر بیماری ایدز یا همان روبان قرمز در کشور از فرآوردههای خونی وارداتی آغاز شد و عواملی چون آسیب های اجتماعی، نقص بهداشت و ... همچنان ادامه دار این ماجرا شد. ایدز یا HIV، مخفف (Human Immunodeficiency Virus) به معنی ویروس نقص ایمنی انسان است و وقتی در این بیماری سیستم دفاعی بدن که مجموعه ای از سلول ها است که با ویروس ها و عفونت ها مقابله می کند دچار نقص می شود نمی تواند در برابر ویروس ها واکنش نشان داده و آنها را از بین ببرد. تکامل دانش امروزه ی مردم، حاکی از این است که با تولید و تکثیر و روند این بیماری به خوبی آگاهند و چون دهه های گذشته از اطلاع رسانی آنچنانی رسانه ها در بازتاب ونشر چگونگی و ماهیت و چیستی این بیماری سخن نمی رود اما متاسفانه همچنان در اخبار، شاهد آماری چون «مرگ 5 هزار نفر در ایران به علت ایدز» و یا آماری چون «تعداد شیرخواران و بچه های یتیم ناشی از مرگ والدین مبتلا به ایدز افزایش یافته» می باشیم. دوگانگی و تناقص در آگاهی مردم از این ویروس مهلک و ادامه دار بودن آمار و تعدد بیماران جای علامت سوال بزرگی را بر ذهن آدمی مستولی می کند که چرا جایی که گذرگاه و معبر خطر است بازهم ردپایی در آن هویدا و آمار قربانیان افزون است. در دولت حاضر، با حضور پُررنگ مسوولینی که دغدغه های مردم را می شناسند و بر بالا بلندیِ هرآنچه باید فایق آیند آگاهند، جای دلخوشی است، وقتی که وزیر بهداشت دولت حاضر یکی از دغدغه های اصلی دولت را سلامت بیان میکند و معتقد است باید تمام قوایمان را به کار بگیریم و بخشی نگری ها را کنار بگذاریم و تمام دغدغه مان رساندن خدمت به مردم باشد، در این زمان، نگاه امنی در تارک ذهن مینشیند که پای لنگِ روند این بیماری از عدم تلاش مسوولین نمی باشد اما زنگ خطر روبان قرمز تا کجا صدا خواهد داد جای نگرانی دارد... وقتی هماهنگ کننده سازمان ملل متحد در ایران، میزان مرگ و میر به خاطر ایدز در ایران را پنج هزار نفر اعلام می کند و اذعان می کند بر اساس اطلاعات و تخمین های زده شده، ابتلا به ویروس ایدز 75 هزار مورد می باشد که فقط 29 هزار مورد از آنها ثبت شده اند و دسترسی به مداوا دارند، گویا صحه ای می گذارد بر تاریکی و بی اطلاعی مردم و یا نشنیدن زنگ خطر این بیماری! امروز مصادف با سالروز روز جهانی ایدزمی باشد که نباید تنها به اعتبار یک نام در تقویم، برآن چند سطری نوشت و به باد فراموشی داد. باید این روز را چون هشداری در ذهن، جاودان حک کنیم و از گذرگاه بیماری ها به سهولت نگذریم. بی تردید در کنار هشیاری مردم و به روز رسانی اطلاعات از طریق رسانه ها، همکاریهای وزارت بهداشت، سازمان انتقال خون و سایرارگان های ذیربط در این راستا حایزاهمیت می باشد چراکه هنوز همگان بر این نکته صحه می گذارند که افزایش آمار مبتلایان به ایدز را باید درعدم کنترل و آموزش دانست. هرچند بشر سال هاست توانسته با ساختن واکسن های مختلف بر بیماری های متعددغالب شود اما هنوزکسی نتوانسته سرنخ روبان قرمز را بگیرد تا از کلاف سردرگم این بیماری رها شده در مأمن امن سلامت، جای گیریم و نباید فراموش کنیم که اگرچه تا اندازه ی محدودی این بیماری، سیر نزولی پیدا کرده اما همچنان آمارها حکایت از ادامه دار بودن و افزایش قربانیان این ویروس دارد و ما همچنان خوشبینانه امیدواریم ضمن اخباری که ازروند توقف این بیماری می شنویم تا سال 2030 شاهد این اتفاق باشیم که این بیماری به طور کامل از بین رفته است.