پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

کمتر از شش دهه از مشاهده اولین مورد ابتلا به HIV می‌گذرد، در این شش دهه هر چه شناخت بشر از این پدیده بیشتر شد همزمان بر تعداد مبتلایان به آن نیز افزوده شد و تا حدی پیش رفت که سازمان ملل متحد در سال 2006 تعهد بیشتر کشورهای جهان برای تقویت پاسخ در برابر ایدز را خواستار شد.
از اولین مورد ابتلا به ایدز تا کنون افراد زیادی جان خود را از دست داده‌اند اما به جرات می‌توان گفت بیشتر این افراد بیش از اینکه قربانیHIV شوند ابتدا قربانی ناآگاهی خود و دوم فشار افکار نادرست عموم مردم و طرد از جامعه شده‌اند. در این میان ایران یکی از کشورهای در حال توسعه است که اگرچه در سال‌های اخیر اقدامات قابل توجهی برای کنترل HIV انجام داده است اما همچنان تابوهایی هست که از گسترش آگاهی بیشتر در مورد این موضوع جلوگیری کند و هنوز هم افکار به گونه‌ای است که ممکن است به طرد کامل یک فرد مبتلا به HIV از جامعه منجر شود. شاهد بر این گفتار نوع برخورد با مبتلایان در بیمارستان‌ها، مطب‌ها، کارگاه‌ها، آموزشگاه‌ها و البته مهمتر از همه در ذهن ماست، شاید ما افراد محتاطی نباشیم اما اگر با یک فرد مبتلا به HIV مواجه شویم به محتاط‌ترین فرد روی زمین تبدیل می‌شویم و این از فکر نادرست ما ناشی می‌شود. HIV پایان راه نیست اما برخورد نادرست ما در جامعه با یک فرد مبتلا، قطعا می‌تواند وی را به سادگی هر چه تمام‌تر به پایان راه برساند. متاسفانه جامعه ما سرنوشتی به مراتب دردناکتر از خود HIV برای مبتلایان رقم زده است، یکی از دردمندترین این افراد زنی بود که می‌گفت چند سال پیش همسرش فوت کرد و ابتلا به HIV علت مرگ وی تشخیص داده شد، او از بیماری خود آگاهی نداشت اما با مرگش مشخص شد که من هم به این بیماری مبتلا هستم. قسمت غم‌انگیزتر داستان زندگیش فرزند خردسال اوست که با ایدز متولد شده است، اما غم‌انگیزتر از همه محرومیت آنان از حقوقی است که هر فردی باید از آن برخوردار باشد به طوری که گفت: فرزندش به علت یک بیماری دیگر نیاز فوری به بستری در یکی از بیمارستان‌های کرج داشت اما به مدت سه ماه هیچ بیمارستانی حاضر به پذیرش فرزندم نبود تا اینکه در نهایت در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری شد. در این میان رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا در گفت وگوبا ایسنا با بیان اینکه متاسفانه بسیاری از بیماران مبتلا به HIV مدت زیادی را برای استفاده از خدمات بیمارستانی مانند جراحی و ... در انتظار می‌مانند و موفق به استفاده از آن نمی‌شوند معتقد است: خیرین می‌توانند در بیمارستان‌های استان زیرساخت‌های یک بخش مخصوص به بیماران مبتلا به HIV را تهیه کنند تا این افراد نیز بتوانند از خدمات پزشکی استفاده کنند زیرا پزشکان داوطلب زیادی برای کمک به این بیماران در استان حضور دارند. زهرا آقایی گفت: انجمن اهسا مجوز خود را در دی ماه 1392 از فرمانداری کرج اخذ کرد و از همان زمان فعالیت خود را در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی زنان و کودکان مبتلا به HIV و یا متاثر از HIV آغاز کرد. آقایی به حمایت‌هایی که انجمن اهسا از افراد تحت پوشش به عمل می‌آورد اشاره کرد و گفت: علاوه بر مبالغی که به صورت ماهیانه به افراد تحت پوشش داده می‌شود توانمندسازی زنان متاثر و بهبود شرایط زندگی برای کودکان نیز در دستور کار قرار دارد. وی خاطرنشان کرد: انجمن اهسا با برگزاری جلسات هفتگی سعی دارد امید به زندگی و اعتماد به نفس مبتلایان را افزایش دهد تا این افراد به مرحله‌ای برسند که بتوانند به جامعه بازگردند و در جامعه مشغول به کار شوند.رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا ادامه داد: علاوه بر این انجمن سعی دارد شرایط تحصیل در مدارس و یا حضور کودک در مهدکودک‌ها را فراهم کند. آقایی به آموزش‌های مهارتی به جامعه هدف اشاره و اعلام کرد: این آموزش‌ها در زمینه‌هایی چون فرشبافی، خیاطی، صنایع دستی و ... به مهارت آموزان ارائه می‌شود و بر اساس همین آموزش‌ها 50 درصد از مددجویان اهسا مشغول به کار شده‌اند. وی از حضور 38 مددجو در انجمن اهسا خبر داد و گفت: این مددجویان یا در حال زندگی با ویروس HIV هستند و یا به نوعی از این بیماری متاثر شده‌اند. این فعال اجتماعی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع پیشگیری و جایگاه آن در انجمن اهسا اشاره کرد و گفت: در این راستا کارگاه‌های زیادی در مراکز اقتصادی، ادارات، کارخانه‌ها، مدارس، زندان‌ها و ... برگزار کرده‌ایم زیرا اعتقاد داریم که آگاهی مهمترین و کم هزینه‌ترین واکسن برای پیشگیری است.
آقایی افزود: با توجه به اینکه دولت تمام هزینه‌ تامین داروهای مبتلایان به HIV را تامین می‌کند، بنابراین پیشگیری از این بیماری باعث صرفه جویی در هزینه‌های اجتماعی نیز خواهد شد. وی به تاثیر این جلسات آموزشی در جامعه اشاره و اعلام کرد: خوشبختانه تاثیر این آموزش‌ها به حدی است که پس از برگزاری هر کارگاه آموزشی تعداد زیادی برای دریافت مشاوره با انجمن اهسا تماس می‌گیرند. رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا با بیان اینکه علاوه بر این اقدامات آزماش‌های تشخیص ایدز نیز در این مرکز انجام می‌شود بیان کرد: این آزمایش‌ها محرمانه است و در هیج جایی ثبت نمی‌شود و نتیجه آن فقط به خود شخص اعلام می‌شود. آقایی اضافه کرد: نتیجه این آزمایش ها تا حد زیادی قابل اعتماد است و البته قبل از انجام آزمایش مشاوره‌هایی داده می‌شود تا در صورت مثبت بودن نتیجه آزمایش فرد مبتلا دچار آسیب‌های روحی و اجتماعی نشود و این مشاوره‎‌ها پس از آزمایش نیز ادامه می‌یابد. این فعال اجتماعی بر اهمیت آزمایش تشخیص ایدز تاکید کرد و گفت: HIV یک دوره تشخیص طلایی دارد که اگر در آن بازه زمانی تشخیص داده شود می‌توان آن را از بین برد تا فرد به این بیماری مبتلا نشود، این زمان تا 72 ساعت پس از ورود ویروس به بدن ادامه دارد. وی در ادامه توضیح داد: در واقع آن چیزی که باعث مرگ مبتلایان به HIV می‌شود بی اطلاعی است وگرنه با انجام آزمایشی ساده و اطلاع از ابتلا به این بیماری می‌توان با مصرف داروهای خاص به زندگی ادامه داد بنابراین کسی نباید از این موضوع هراسی داشته باشد. آقایی در خصوص نحوه رفتار با مبتلایان به ایدز خاطرنشان کرد: این افراد به شدت شکننده هستند و اندکی رفتار نامناسب باعث پایین آمدن طول عمر و امید به زندگی آنها می‌شود بنابراین نحوه برخورد با یک بیمار مبتلا به HIV اهمیت بسیار زیادی دارد. وی افزود: متاسفانه اکثر مردم سعی می‌کنند با یک بیمار مبتلا به HIV مراوده نکنند و یا در محل کار ممکن است رفتار خوبی با این افراد صورت نگیرد در حالی که مراودات معمول روزمره هیچ نقشی در انتقال این بیماری ندارد. رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا ضمن ابراز تاسف از آگاهی پایین جامعه در خصوص HIV بیان کرد: خیلی راحت می‌توان این برخوردها را اصلاح کرد نباید هیچ ترسی از ویروس ایدز وجود داشته باشد. آقایی به شایعترین راه‌های انتقال HIV اشاره کرد و گفت: اعتیاد و استفاده از سرنگ مشترک اولین راه و تماس جنسی دومین عامل انتقال ویروس HIV است که البته طی سال‌های اخیر متاسفانه انتقال از راه تماس جنسی نیز رو به افزایش گذاشته است. وی اضافه کرد: خوشبختانه در سال‌های اخیر انتقال ویروس از طریق فرآورده‌های خونی به صفر رسیده است. وی ضمن ابراز نگرانی از افزایش انتقال HIV از مادر به فرزند در سال‌های اخیر اعلام کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر انتقال HIV از این راه افزایش یافته است که البته قابل پیشگیری است. آقایی به افزایش تعداد زنان دارای رفتار پرخطر در جامعه اشاره کرد و گفت: زنان کارتن خواب از جمله این افراد هستند و همین موضوع عاملی برای افزایش انتقال ویروسHIV از مادر به فرزند شده است. این فعال اجتماعی به راه‌های پیشگیری از انتقال این ویروس از مادر به فرزند اشاره کرد و اعلام کرد: اگر در طول دوره بارداری داروهای تجویز شده مصرف، زایمان به صورت سزارین انجام شود ، پس از تولد نوزاد با شیر مادر تغذیه نشود و تحت نظر پزشک قرار گیرد احتمال انتقال ویروس به نوزاد تا 99 درصد کاهش می‌یابد. وی در بخش دیگری از سخنان خود به هزینه‌های تامین دارو برای فردی که در حال زندگی با ویروس HIV است اشاره کرد و گفت: هر فرد مبتلا در ماه بین 800 هزار تا یک میلیون تومان هزینه دارویی دارد که خوشبختانه تمام هزینه آن توسط دولت پرداخت می‎‌شود. آقایی در ادامه با بیان اینکه دید بد مردم نسبت به بیماران مبتلا به HIV باید از بین برود خاطرنشان کرد: انجمن اهسا و دیگر سازمان‌های اجتماعی فعال در حوزه HIV علاوه بر اینکه باید ترس مردم نسبت به HIV را کاهش دهند در عین حال باید مردم را نسبت به رفتارهای پرخطر آگاه کنند زیرا بی اطلاعی از رفتارهای پرخطر صد در صد ایجاد خطر می‌کند. وی به افزایش فعالیت آموزش پرورش در حوزه اطلاع رسانی در خصوص این بیماری اشاره کرد و گفت: خوشبختانه از سال گذشته آموزش پرورش با تدوین پروتکل آموزشی با همکاری کمیته ملی پیشگیری از HIV گام مهمی در این خصوص برداشته است هر چند ممکن است در برخی از مدارس با این موضوع برخورد سلیقه‌ای شود. آقایی یادآور شد: ویروس HIV به هیچ وجه کشنده نیست اما شرط آن آگاهی و پیگیری روند درمانی است و با درمان می‌توان همچون دیگر افراد جامعه زندگی کرد از همین رو سازمان‌های مردم نهاد باید افراد مبتلا به HIV را آگاه کنند و به توانمندی روحی برسانند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بر لزوم فعالیت اوقاف در حوزه سلامت و به خصوص بیماران مبتلا به HIV تاکید کرد و گفت: متاسفانه در برخی از بیمارستان‌ها ممکن است روند پذیرش بیماران مبتلا به HIV با مشکلاتی مواجه شود و تا مدت‌ها در انتظار پذیرش قرار گیرند از همین رو لازم است در تعدادی از بیمارستان‌های استان یک بخش عفونی مخصوص بیماران مبتلا به این ویروس ساخته شود تا این افراد بتوانند از خدماتی مثل دندانپزشکی، جراحی و ... استفاده کنند. آقایی در پایان اضافه کرد: پزشکان داوطلب زیادی برای انجام این خدمات در استان حضور دارند اما زیرساخت‌های لازم برای آن وجود ندارد از همین رو اگر خیری بتواند این امکانات را فراهم کند کمک بزرگی به بیماران مبتلا به HIV کرده است.