پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

سرمایه اجتماعی در هر جامعه ای یکی از مهم‌ترین مولفه های توسعه پایدار آن جامعه و نشانه میزان اعتماد افراد به یکدیگر است و البته در همه فرآیندهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه تاثیرگذار است.
مصطفی جعفری/ در بحث افزایش سرمایه اجتماعی گروه‌های زیادی تاثیرگذارند، گروه‌ها و قشرهای مختلفی که در سطح جامعه نقش آفرین هستند، قشرهای مختلفی چون جوانان، نخبگان، ورزشکاران، سازمان های مردم نهاد، دانشجویان، اساتید دانشگاه، هنرمندان، احزاب و همه این گروه‌ها هر کدام به اندازه خاصی در بحث ارتقای سرمایه های اجتماعی نقش دارند.اما دراین میان نقش جامعه جوان از اهمیت بسیار زیادی نسبت به دیگر گروه‌ها بیشتر است که شاید علت اصلی آن نقش جوانان در معادلات و هنجارهای اجتماعی است و از طرفی با توجه به اینکه بین ۳۰ تا ۴۰ درصد جمعیت هر جامعه ای را جوانان تشکیل می دهند معمولاً جوانان نقش مهم‌تر و تاثیرگذارتری در سرمایه های اجتماعی آن جامعه دارند.جوانان به صورت مستقیم با مقوله های مهمی چون انتخابات ، فعالیت های فرهنگی، مشارکت های اجتماعی و سیاسی و حتی بحث ازدواج و اشتغال در ارتباط هستند و هر کدام از آنها می تواند در میزان سرمایه اجتماعی یک جامعه تاثیرگذار باشد.جوانان ایرانی در هر صحنه ای از دفاع مقدس تا انرژی هسته ای و پیشرفت های علمی و میادین ورزشی همیشه خوش درخشیدند و همین نشانه این است که جوانان به خوبی می توانند در جامعه نقش آفرین باشند و به ارتقای سرمایه های اجتماعی جامعه کمک کنند.جوانان هر جامعه از نشاط اجتماعی و انگیزه بالایی برای فعالیت برخوردار هستند و چه خوب است از این فرصت در جهت ارتقاء سرمایه های اجتماعی استفاده کرد تا گام اساسی در جهت توسعه کشور برداشته شود.امروز بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب به نظر می رسد همه مدیران در هر جایگاهی که هستند باید بدانند ارتقای سرمایه اجتماعی با استفاده از ظرفیت جوانان یک نیاز اساسی است و باید حل مشکلات جوانان در اولویت قرار گیرد و جوانان را در فعالیت های مختلف جامعه مورد توجه قرار دهیم.جوانان به عنوان ستون فقرات جامعه، نیروی ذخیره آینده، چرخ اقتصاد یک کشور، آینده نگر، نیروی فعال، و گنجینه ملی جامعه یاد می‌شوند. قشر جوان هر ملت در واقع سرمایه حقیقی آن ملت به شمار می‌رود، این سرمایه در زمره نیروی موثر و مهم توسعه یافتگی قلمداد شده است به گونه‌ای که اصولا نمی‌توان توسعه و پیشرفت یک ملت را بدون آن تصور کرد. لذا هر کشوری که بخواهد این امر مهم (پیشرفت و توسعه) را محقق کند باید بر خود فرض بداند که از قشر جوان و نیروهای علمی و نخبگان خود حمایت همه جانبه و فراگیر داشته باشد.همچنین از آنجایی که جوانان بهترین منابع انسانی در زندگی جمعی محسوب می‌شوند، سهم مؤثری در تضمین حیات فرهنگی و ملی آن کشور دارند. دستیابی مطلوب به هویت در ابعاد فردی، دینی و ملی در جوانان، هم درجه امید به آینده را بالا می‌برد و هم مایه اعتماد نهادهای اجتماعی به ویژه نهاد حکومت به آنان و نقش آن‌ها در ضمانت زیست جمعی در دهه‌های آینده است. بنابراین کیفیت و درجه هویت فردی، دینی و ملی آنان می‌تواند نقش مؤثری در توسعه فرهنگ ملی و دینی هر کشوری ایفا نماید.جوانان این مرزوبوم فعال، پرتلاش و با استعداد بوده و می‌توانند نقش موثری در پیشرفت کشور و تبدیل شدن به کشوری قدرتمند و توسعه یافته ایفا کنند، دستیابی به این امر مهم جز با تکیه بر عزم، اراده، توانایی، دانش علمی و پتانسیل‌های بالقوه جوانان مستعد کشور و تلاش برای رفع نیازها و تأمین خواسته‌های معقول و به حق آن‌ها، همچنین صیانت و حمایت جدی از آن‌ها در مقابل دسیسه‌های دشمنان و برنامه‌ریزی هدفمند در جهت رشد و شکوفایی استعدادها و توانمندی‌های این قشر فعال و مستعد ممکن نیست.