پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مصوبه‌ای در سال 1394 برای حفظ و حراست از منابع آبی این منطقه در شورای عالی امنیت ملی تصویب شد که علی‌رغم داشتن تاثیر مثبت در موضوع حراست از منابع آبی، شهرستان طالقان را در بن‌بستی قرار داد که توسعه شهرستان را غیرممکن می‌کند.
شهرستان طالقان در دره بزرگی در میان کوه‌های البرز قرار دارد و متشکل از حدود 80 روستای کوهستانی است.۳ هزار نفر ساکن شهر طالقان و ۱۴ هزار نفر ساکن روستا‌های آن هستند. طالقان در منطقه‌ای ییلاقی واقع شده که وجود جاذبه‌های بسیاری از جمله چشمه‌های آب گرم مختلف، آبشارهایی زیبا، غارهای طبیعی، گونه‌های حیات وحش و گونه‌های متنوع گیاهی به ویژه گیاهان دارویی دارویی پتانسیل بالایی از نظر گردشگری به این منطقه بخشیده است.علی‌رغم وجود ظرفیت‌های بالای طبیعی در این شهرستان، این منطقه از مناطق محروم استان البرز به شمار می‌رود و از داشته‌های منطقه در راستای توسعه آن استفاده مناسبی صورت نگرفته است به شکلی که این ظرفیت‌های طبیعی فوق‌العاده به جای استفاده در صنعت توریست موجب ایجاد محلی برای خوش‌نشینی طبقه مرفه پایتخت در ایام خاصی از سال شده است.
مصوبه‌ای که طالقان را در بن بست قرارداد
افزایش بی‌رویه جمعیت شهر تهران در سال‌های اخیر موجب شد تا مسؤولان برنامه‌هایی را برای تامین آب شرب تهران تهیه و تدوین کنند. با توجه به نقش حساسی که سد طالقان در تامین آب پایتخت داشت مصوبه‌ای در سال 1394 برای حفظ و حراست از منابع آبی این منطقه در شورای عالی امنیت ملی تصویب شد که علی‌رغم داشتن تاثیر مثبت در موضوع حراست از منابع آبی، شهرستان طالقان را در بن بستی قرار داد که توسعه شهرستان را غیرممکن می‌کند.براساس این مصوبه هرگونه ساخت و ساز خارج از بافت روستا و شهر در این منطقه برای حفظ سلامت آب سد ممنوع شده است و درآمدهای مالی شهرداری‌ها، بخشداری و دهیاری‌ها از بخش ساخت و ساز محدود است.در حالی که ظرفیت پرورش ۲ هزار تن ماهی در منطقه طالقان وجود دارد، به دلیل نبود امکان ساخت و ساز و منابع قابل استفاده تنها ۱۵۰ تن تولید می‌شود.بر اساس این مصوبه هیچ مقدار از پسماند شهری نباید در طالقان دفن شود که این موضوع هزینه‌های گزافی را برای کنترل پسماند به این شهرستان تحمیل کرده است و بودجه مدیریت شهری به جای ارتقای خدمات شهر صرف تامین مصوبه شورای عالی امنیت ملی می‌شود.20 هزار قطعه اراضی کشاورزی در این منطقه وجود دارد اما به دلیل ممنوعیت استفاده از کودهای شیمیایی بر اساس مصوبه مذکور هزینه زیادی بابت کشاورزی بیولوژیک به کشاورز تحمیل شده و از کشاورز پشتیبانی نمی‌شود و در واقع کشاورزی منطقه نمی‌تواند اشتغالی مناسب و سود ده جلوه کند.