13 تیر 1392
شماره خبر: 27916
ميهمان
پاسخ 20/04/1392 - 18:20 محسن
باغ وهرگرد
با درود
اینکه در شهرها بوستان (پارک) و جایگاههای فرهنگی, تفریحی, ورزشی و ... ایجاد شود جای خرسندی است ولی درباره بوستان "باغ ایرانی" سه نکته جای سخن دارد:
یکی اینکه پیشتر (کمتر از پنج سال پیش) باغی بود که آنرا بایر کردند و به جای آن شهرداری, آپارتمانها, آتشنشانی, بوستانها و ... را پدید آوردند؛ اکنون پرسش اینجاست که آیا نمیشد اینها را جای دیگر ساخت و باغ را ویران نکرد (با توجه به اینکه در منطقه های کرج زمین برای این کارها کم نیست)؟ آیا نمیشد باغ را بوستان جنگلی کرد که به سبزبوم آسیبی نرسد؟ آیا شهرداریها که در منطقه هائی درختان را سرشماری میکنند و از دیوارکشی باغداران جلوگیری میکنند (نمونه اش را خود در مهرشهر دیده ام) رواست که باغ یادشده را ازبیخ و بن برکنند و در همراهی با دیگران در آنجا شهرداری پدید آورند؟
دوم اینکه همیشه کسانی که کار خیر میکنند باید گرامی داشته شوند ولی درباره این باغ گفتن سخنی نابجا نیست: باغی که بنادرست نزد مردم "باغ ترقی" نامیده میشود همراه با بسیاری زمینهای پیرامونش وابسته به روستای وهرگرد است که اکنون در دل گوهردشت جای دارد. از گذشته های دور وهرگرد باشنده داشته و به دنبال آن در روش "ارباب و رعیتی" خانها بر روستا چیره بودند؛ تا آنجا که من میدانم کسی به نام حاج آمپور در وهرگرد خان بود و پس از آن لطف ا... ترقی (که بنادرست او را روحانی مینامند) خان وهرگرد شد که مهندس ترقی پسر نامبرده میباشد. اینها چه ستمها که بر مردم وهرگرد نکردند؛ پس از انقلاب روزگار کمی بر اینان سخت شد ولی با آرام شدن اوضاع خانزاده ها نیز به جایگاهی رسیدند. از آن پس به مردمفریبی پرداختند که گفتن اینها در اینجا نمیگنجد. اینک پرسش اینجاست که آیا باغ و ... ارث ترقی ها بود که بخشی از آنرا (و نه همه آنرا) به نام خود ببخشند؟
سوم اینکه قنات وهرگرد که ترقی آنرا بزور از مردم روستا بازمیداشت امروز به روز بدی دچار شده و باید برای بازسازی قنات وهرگرد چاره ای اندیشید.
با سپاس

ارسال نظر

نام:*
ایمیل:*
متن نظر:
کد امنیتی: *
عکس خوانده نمی شود