پیادهراه میدان کرج پا نگرفته، زمین خورد!
سپیدارآنلاین: گروه شهری
میدان کرج که زمانی مسیر عبور قزاقهای رضاخان بود حالا شاهد عبور و مرور بیپایان طرحهایی است که هر بار از یک سو میآیند و از سوی دیگر برمیگردند؛ طرحهایی که فعلاً بیشتر روی کاغذ پیاده میشوند تا روی زمین.
در آخرین جلسه شورای شهر کرج، طرح بلندپروازانه شهرداری برای تبدیل میدان کرج به پیادهراه، درست پیش از آنکه به خیابان برسد، در پیچ شورا متوقف شد.اعضای کمیسیون شهرسازی، یکییکی تریبون را گرفتند و هر کدام گوشهای از طرح را زیر تیغ نقد گذاشتند؛ از ترافیک و زمانبندی گرفته تا خاطرات نهچندان خوش از پروژههای قبلی.سید مرتضی اعتصامی، نخستین منتقد، یاد «پیادهراه امامزاده حسن» را زنده کرد و هشدار داد که مبادا میدان کرج هم سرنوشتی مشابه پیدا کند؛ همانجایی که قرار بود به قطب گردشگری تبدیل شود اما در نهایت به «بهشت دستفروشان و جهنم رانندگان» بدل شد.
فاطمه منعمی، عضو دیگر شورا، با تکیه بر پرونده قطور طرحهای بدون مطالعه گفت: «آیا برای این پروژه حتی یک برگ مطالعات ترافیکی وجود دارد؟ یا باز هم قرار است وسط کار یادمان بیفتد که خیابان جای عبور ماشین هم دارد؟»
او تأکید کرد که شهر انسانمحور، با شعار ساخته نمیشود بلکه با داده ساخته میشود.
مجتبی حاجقاسمی، دبیر شورا، نیز با نگاهی به تقویم گفت: «شروع پروژه در آبان؟ یعنی درست زمانی که کرج بیشتر از هر چیز، به قایق نیاز دارد نه سنگفرش!» و این جملهاش، خندهای تلخ در سالن به دنبال داشت.جواد چپردار هم در حالی که نگاهی به نقشه قدیمی شهر انداخت، یادآور شد: پل دختر و قلعه صمصام فقط چند تکه سنگ تاریخی نیستند، بخشی از هویت شهریاند. بیطرح جامع دست زدن به این محدوده مثل جراحی بدون بیهوشی است.اما تیر خلاص را علی قاسمپور، رییس کمیسیون شهرسازی، زد: «با شعار شهر انسانمحور، پیادهراه میسازیم، اما نتیجهاش ترافیک انسانسوز است!»
علیرضا رحیمی، رییس کمیسیون عمران، نیز به رسم همیشگی روابط شورا و شهرداری طعنه زد: «اگر طرح شکست بخورد، تقصیر شورا است، اگر موفق شود، دستاورد شهرداری!»
طرحی که قرار بود با تملک ساختمان قدیمی اداره برق و ایجاد گذر فرهنگی میان قلعه صمصام تا پل دختر، نماد «شهر انسانمحور» کرج شود، فعلاً با رأی منفی اکثریت اعضا در همان ایستگاه اول متوقف شد.به این ترتیب، میدان کرج که زمانی مسیر عبور قزاقهای رضاخان بود حالا شاهد عبور و مرور بیپایان طرحهایی است که هر بار از یک سو میآیند و از سوی دیگر برمیگردند؛ طرحهایی که فعلاً بیشتر روی کاغذ پیاده میشوند تا روی زمین.
منبع فارس