پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نماینده برنامه عمران سازمان ملل متحد در ایران (UNDP) ، تغییر اقلیم را بزرگترین چالش پیش روی بشر دانست.
بالاسوبر امانیام مورالیˈ روز سه شنبه در همایش روز جهانی مقابله با بیابان زایی (27 خرداد ماه ) که در مرکز آموزشی علمی کاربردی جوانشیر کرج برگزار شد، افزود: تغییر اقلیم موجب تخریب سرزمین و به خطرافتادن زندگی انسانها شده است. وی اظهار کرد: در جهان امروز سه مقوله تخریب سرزمین، جنگل زدایی و بیابان زایی از چالش های پیش روی بشر است و این چالش های سه گانه آنچنان تهدیدهای بزرگی را برای جوامع ایجاد کرده که معیشت جهانی را تحت تاثیر قرار داده است. وی گفت: سازمان ملل متحد معتقد است که مقابله با این پدیده تنها بر عهده دولت ها نیست بلکه تمام جوامع بشری بایستی برای مقابله با آن متحد شوند. مورالی افزود: هم اکنون 80 درصد تخریب های اراضی که در جهان اتفاق می افتد خارج از اراضی خشک و بیابانی است و ضرورت دارد در این برهه زمانی با همکاری و استعانت از تمام بخش ها تلاش کنیم در مقابل تخریب سرزمین حرکت جهانی داشته باشیم. وی ،طرح ˈترسیب کربنˈ را یکی از بزرگترین پروژه هایی برشمرد که سازمان ملل متحد درایران با هدف بیابان زدایی برنامه ریزی کرده و مدیریت اراضی خشک در استان یزد از دیگر برنامه های مشترک است. نماینده برنامه عمران سازمان ملل متحد در ایران، پروژه چند منظوره برای جنگلهای خزری را از دیگر طرح ها برشمرد و افزود:
همکاری مناسبی با سازمان جنگل ها و مراتع ایران آغاز شده است. گفتنی است مورالی در ادامه سخنان خود پیام دبیرکل سازمان ملل متحد را به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابان زایی قرائت کرد که آورده بود ˈزمین متعلق به آیندگان است و بیایید آن را در مقابل تغییر اقلیم حفظ کنیم.ˈ بان کی مون در این پیام گفته که ˈتخریب سرزمین در اثر تغییرات اقلیمی نه تنها یک خطربرای معیشت است بلکه یک خطر برای صلح جهانی استˈ.
تغییراقلیم با مدیریت صحیح به سوی خسارت کمتر
معاون آبخیزداری سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور نیز در این همایش گفت: بیابان و بیابانی شدن ، متاثر از سه منشاء زمین ، طبیعی و یک منشاء انسانی است که می توان تغییر اقلیمی که با دخالت های انسانی اتفاق می افتد را با یک مدیریت صحیح به سویی برد که خسارت و آسیب کمتری را داشته باشیم. ˈپرویز گرشاسبیˈافزود: اگر با یک نگاه جامع نگر متکی بر اصول علمی به این پدیده بنگریم متوجه می شویم که توسعه بیابان زاییده عدم هماهنگی در نظام حوزه آبخیز است، اتفاقی که به کرات شاهد آن هستیم که نمونه آن دریاچه ارومیه، زاینده رود و ... است. وی اظهار داشت: این وقایع هشدار می دهند که تخریب سرزمین ها و توسعه بیابان ها که به ماهیت نظام طبیعی بی توجه هستیم و توسعه تخریب زمین بایستی محدود شود و شاخصه های زیست محیطی ارتقاء یابد. وی گفت: منابع طبیعی برای نسل های آینده است و برای حفظ آن نیازمند یک مدیریت دینامیک هستیم که همان مدیریت صحیح آب است. گرشاسبی بیان کرد: در توسعه مباحث کشاورزی صنعتی و توسعه اقدامات منابع طبیعی باید به ظرافت نگاه کنیم که با مدیریت زمان و مکان نسخه های خوبی خواهیم داشت تا مبتلا به بحران های زیست محیطی نشویم. وی همچنین ارتقای آگاهی عمومی و مشارکت مردم را از دیگر راهکارها برشمرد و گفت: باید نگاهمان را از مدیریت دولتی منابع زیستی کشور تغییر دهیم زیرا دولت نمی تواند تمام منابع زیستی را مدیریت کند و باید به سمت مردم و بهره برداران و تشکل ها برویم. گرشناسبی ، اجرای طرح تعمیم و ترسیب کربن در دو میلیون هکتار از اراضی 18 استان کشور را نمونه ای از طرح های موفقی دانست که با مشارکت مردم در حال اجراست که علاوه بر احیای مراتع و اراضی بیابانی موجب از بین رفتن فقر، بیکاری و بی سوادی در این استانها شده است. وی ، پایش سرزمین و اندازه گیری بیابانها را از دیگر نیازهای این بخش برشمرد و بیان کرد: ما باید بدانیم که کجا بوده ایم و اکنون کجا هستیم (از لحاظ بیابان ها) و در 10 سال اخیر اقدامات موثری در این زمینه انجام شده که نمونه آن تاسیس 14 ایستگاه پایش در سراسر کشور است تا آمارهای تحلیلی مناسبی را در خصوص بیابانها ارائه دهند. در این همایش دو نفر از روستائیان موفق استانهای دورافتاده کشور که در اجرای طرح بیابان زدایی در محل سکونت خود با موفقیت عمل کرده اند ، تجلیل شدند.