پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

یکی از اهداف صورتهای مالی انعکاس وظیفه مباشرت مدیریت یا حسابدهی آنها در قبال منابعی می باشد که در اختیار آنها قرار گرفته است.
استفاده کنندگان از صورتهای مالی برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی غالباً خواهان ارزیابی وظیفه مباشرت یا حسابدهی مدیریت می باشند. تصمیمات اقتصادی مزبور شامل مواردی نظیر فروش یا حفظ سرمایه گذاری در واحد تجاری و انتخاب مجدد یا جایگزینی مدیران می باشد. استفاده کنندگان از صورتهای مالی وظیفه مباشرت مدیریت را با توجه به صورتهای مالی مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهند. از جمله صورتهای مالی که در ارزیابی وظیفه مباشرت از اهمیت زیادی برخوردار است ، صورت سود و زیان می باشد. صورت سود و زیان منعکس کننده عملکرد واحد تجاری و در برگیرنده بازده حاصل از منابع تحت کنترل مدیریت واحد تجاری است. از آنجا که تهیه صورتهای مالی به عهده مدیریت واحد تجاری می باشد ممکن است بنا به دلایل مختلف اقدام به مدیریت سود نماید. مدیریت سود زمانی اتفاق می افتد که مدیران با استفاده از قضاوت (تشخیص) در گزارشگری مالی و ساختار مبادلات، جهت منافع بعضی از ذی نفعان (شامل سهامدارن، اعتبار دهندگان، کارکنان، دولت، سرمایه گذاران و ... ) درباره عملکرد اقتصادی شرکت یا تحت تأثیر قراردادن نتایج قراردادی که به ارقام حسابداری گزارش شده وابسته است در گزارشگری مالی تغییر ایجاد می کنند بعبارت دیگر مدیریت سود عبارت از انتخاب رویه های حسابداری برای رسیدن به اهداف خاص توسط مدیریت است بنابراين مدیریت می تواند رویه هایی را از بین روشهای مختلف حسابداری انتخاب کند ، طبیعی است که انتظار داشته باشیم مدیران روشهایی را انتخاب کنند که منافع آنها را حداکثر کند و یا باعث افزایش ارزش بازار سهام شرکت شود که این همان مدیریت سود است.
نويسنده: داريوش حيدري ،دانشجوي مديريت دولتي گرايش مالي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي