پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

امام موسی کاظم علیه السلام در هفتم صفر سال 128 هجری قمری در محلی بین مکه و مدینه به نام "ابواء" متولد شدند.
امام موسی کاظم (ع) فرزند جعفر بن محمد و هفتمین امام شیعیان است. وی در روز ۷ صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در ابواء (منطقه‌ای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمد. مادر ایشان حمیده مصفّاة است که نام‌ های دیگری مانند حمیده بربریه و حمیده اندلسیه نیز برای او نقل شده‌است. از مهم‌ترین القاب ایشان می‌توان به کاظم، صابر، صالح، امین و عبدالصالح اشاره کرد. ایشان در میان شیعیان به «باب‌الحوائج» معروف است. مهمترین رویدادهای زندگی امام موسی کاظم علیه السلام به شرح زیر است :
کشته شدن امام جعفر صادق (ع)، پدر موسی کاظم، به دست منصور دوانیقی، در سال ۱۴۸ ه. ق پیدایش انشعاباتی در مذهب شیعه، مانند: اسماعیلیه، اَفْطَحیه و ناووسیه، پس از کشته شدن امام صادق (ع) و معارضه آنان با موسی کاظم در مسأله امامت. ادعای امامت و جانشینی جعفر صادق (ع)، توسط عبدالله اَفْطَحْ، برادر موسی کاظم و به وجود آوردن مذهب افطحیه در شیعه. احضار امام موسی کاظم (ع) به بغداد و زندانی شدن در آن شهر به دستور مهدی عباسی. زندانی شدن امام در بغداد در دوران حکومت هادی عباسی.
دستگیری امام موسی کاظم (ع) در مدینه و اعزام به زندان عیسی بن جعفر در بصره، به دستور هارون الرشید در سال ۱۷۹ ه. ق. انتقال از زندان بصره به زندان فضل بن ربیع در بغداد.
انتقال از زندان فضل بن ربیع به زندان فضل بن یحیی برمکی. انتقال از زندان فضل بن یحیی به زندان سندی بن شاهک. مسموم شدن و وفات امام با خرمای زهرآلود توسط سندی بن شاهک در زندان در ۲۵ رجب ۱۸۳ ه. ق. انتقال پیکر مطهر امام موسی کاظم (ع) به جِسر (پل) بغداد و فراخوانی مردم برای دیدن آن توسط مأموران هارون الرشید.





منبع:پایگاه خبری پلیس