پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

اغلب کودکان غیظ وخشم زیادی را از خود ابراز می دارند ولی همراه با رشد سنی وعقلی نسبت به کنترل خشم خود بهتر می شوند.این بهبود بستگی به شخصیت موروثی، محیط خانوادگی، هوش ورشد آنان دارد.
عوامل خانوادگی پرخاشگری
خانواده می تواند از جهات مختلف موجب بروز یا تشدید پرخاشگری شود .مهمترین این عوامل عبارتند از:
1- نحوه ی برخورد والدین با نیاز کودک
2- وجود الگوهای نامناسب 3- تاثیر رفتار پرخاشگرانه(بعنوان نشانه شهامت وقدرت)
4- تشویق رفتار پرخاشگرانه
5- تنبیه والدین ومربیان
منشاء پرخاشگری خشم است. اگر خشم باعث آسیب رساندن به دیگران باشد به آن پرخاشگری می گویند. کودک پرخاشگر جیغ می زند، به قصد اذیت دیگران فحاشی می کند،اشیایی که در دسترس باشد می شکند، بادیگران دعوا می کند ،نظم عمومی را برهم می زند، به دیگران حمله ور می شود،از مدرسه فرار می کند و آرامش کلاس را بر هم می ریزد .برای یافتن راههای درمان باید علت ایجاد و بروز هرمشکل را پیدا کرد وباعلت یابی درمان نیز سریعترو منطقی تر انجام می گیرد.
علل پرخاشگری بسته به نوع شخصیت فرد متفاوت است و اما مهمترین علل پرخاشگر ی عبارتند از:
علل ارثی: بعضی از افراد پرخاشگرپدر یا مادر یا اجدادشان زمینه ی پرخاشگری دارند وبه کودکان خود منتقل می کنند، بچه هایی که ازنظر جسمانی مشکلاتی مانند کم کاری یا پرکاری بعضی غدد،مشکلات بینایی یا کم خونی و...دارند آمادگی بیشتری برای پرخاشگری دارند.
ناکامی: کودک تمایل به چیزی دارد ولی مانعی باعث می شود که به خواسته ی خود نرسد.
یادگیری:گاهی کودک پرخاشگری را از والدین، دوستان یا فیلم هایی که می بیند تقلید کرده ویاد می گیرد.
نابسامانی خانواده: درخانواده هایی که اختلاف وکشمکش باشد ومحیط خانه ناامن و نامتعادل باشد زمینه فراهم می شود.
اعتیاد والدین: پدر یا مادری که معتاد باشند زمینه را برای پرخاشگری آما ده می کند.
تنبیه بدنی: تنبیه به معنی آگاه کردن-هشدار دادن- تذکر دادن یا محروم کردن موقت است نه به معنی کتک زدن رفتار متضاد والدین:رفتار متضاد والدین زمینه رابرای پرخاشگری آماده می کند.
غیبت های طولانی والدین: پدرانی که برای مدت طولانی فرزندان خود را نمی بینند ومادرانی که کمتر درمنزل حضوردارندعاملی برای پرخاشگری کودکان هستند.
تبعیض بین خواهران وبرادران: از عوامل ایجاد پرخاشگری در کودکان است.
شیوه های درمان پرخاشگری
قبل از هرچیز کودک از نظر جسمی چکاپ کامل شود تا اطمینان حاصل شوداز نظرجسمی وغددمشکل خاصی ندارد.برای کاهش ودرمان پرخاشگری راههای مختلف وجود داردکه به مطرح کردن چند راه حل می پردازیم.
1- آشنایی باحقوق دیگران: کودک باید باحقوق و وظایف خود در برابر دیگران آشنا باشد وگمان نکند والدین واحیاناً دیگران موظفند هر رفتاری که ازآنها بروز کرده متحمل گردند.
2- آگاهی به زشتی امر:کودک باید دریابد که با پرخاشگری خود عمل ناپسندی انجام داده، باید به خاطر عمل زشتی که انجام داده ،از طرف مقابل عذرخواهی کنند.
3-ایجاد محیطی صمیمی:والدین می توانند از طریق ایجادروابط دوستانه ومحیط صمیمانه وگرم تاحدی زمینه ی پرخاشگری را کم نمایند.
4- ایجاد سرگرمی واشتغال: بایدکودک را به کارموردعلاقه اش سرگرم نمود تا فرصت فکر کردن برای دعوا وتهاجم را نداشته باشد.
5-بها ندادن به لجبازی ها:بعضی کودکان از طریق لجبازی وخشونت می خواهند به هدف خود برسند. والدین سعی کنند از طریق بی اعتنایی پرخاشگری اورا نادیده بگیرند.
6- دوری ازعصبانیت : درهنگام عصبانیت بر خود مسلط وکنترل خود را از دست ندهند وبه خشونت نپردازند
7- دوری کودک از محیط های پر هیاهو وپر سروصدا ، زمینه را برای پرخاشگری کودک کم می کند.
8- گزینش راه انحرافی: کودکی که پرخاشگر است نباید عقده ی خود را سر دیگران خالی کند،می توان عروسکی به دستش داد تا به زمین بکوبد.
9- حمایت روانی:به جای سرزنش کودکان پرخاشگر باید ازآنها دلجویی کرد وازاو سوال کنید چرا چنین کردی؟ چرا ناراحتی؟ حاضرم به تو کمک کنم واز این طریق برای او پناهگاهی امن واطمینان بخش درست کنیم که خودرا در پناه ما قرار دهد واین بهترین راه حل برای کودک پرخاشگر است.

گرد آوری

فروزان خسروی