پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

ذبیح‌الله طهماسبی، شهیدی از دیار کرمان، نمادی بارز از ایمان، عشق به وطن، و پایبندی به ارزش‌های انقلاب اسلامی است که زندگی‌اش از روزهای ابتدایی تولد تا زمان شهادت، درسی بزرگ از مسئولیت‌پذیری و ایثار برای ما بر جای گذاشت.
او در پانزدهم دی‌ماه 1341 در شهرستان شهربابک استان کرمان به دنیا آمد و در خانواده‌ای متعهد و مذهبی پرورش یافت که تأثیری عمیق در شکل‌گیری شخصیت معنوی و اخلاقی او داشت.
ذبیح‌الله دوران ابتدایی و دبیرستان را با جدیت به نام خدا و برای خدمت به مردم پشت سر گذاشت و در نهایت موفق به اخذ مدرک دیپلم تجربی شد. تحصیل اما پایان مسیر او نبود؛ چراکه روحیه پرتلاش وی او را واداشت که به کرج مهاجرت کند و وارد یکی از مهم‌ترین عرصه‌های دوران انقلاب، یعنی کمیته انقلاب اسلامی شود. ورود او به کمیته در سال 1361، نقطه عطفی در زندگی‌اش بود؛ زیرا او را به مجموعه‌ای متعهد به انقلاب و حفاظت از امنیت جامعه پیوند داد.
طهماسبی با گذشت چند سال خدمت در کمیته، تصمیم گرفت برای حمایت از خاک و میهن خود، لباس رزم به تن کند و به جبهه‌های جنگ بپیوندد. او به جنوب کشور اعزام شد و در عملیات‌های مختلف حضور یافت که نهایتاً در عملیات کربلای 8 در نهم اردیبهشت‌ماه 1366 و در منطقه شلمچه، بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر پاک او در گلزار شهدای چهارصد دستگاه کرج به خاک سپرده شد؛ محلی که امروز به نماد مقاومت و ایثار برای جوانان کرج و ایران تبدیل شده است.
یکی از اسنادی که به خوبی نمایانگر شخصیت معنوی و اعتقادی شهید طهماسبی است، وصیت‌نامه اوست. او در این وصیت‌نامه از همه افراد، به‌ویژه جوانان، خواست تا ارتباط خود را با ارزش‌های انقلاب اسلامی، ولایت فقیه، و حمایت از روحانیت متعهد حفظ کنند. این شهید بزرگوار تأکید داشت که تنها راه رسیدن به کمال، حفظ اتحاد حول محور اسلام و تلاش بی‌وقفه برای توسعه عدالت و ارزش‌های قرآنی است. او همچنین از بانوان درخواست کرد که با رعایت حجاب اسلامی، همانند صدف از مروارید وجود خود مراقبت کنند.
وصیت‌نامه شهید طهماسبی محورهایی همچون حمایت از امام و روحانیت، تلاش برای برپایی عدالت در جهان و تربیت نسل‌های انقلابی بر اساس الگوی حضرت فاطمه (س) و حضرت زینب (س) را برجسته کرده است. این پیام‌ها امروز نیز در جامعه ما کاربردی هستند و تولید محتواهای فرهنگی و بصیرتی بر پایه این وصیت‌نامه می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های آینده باشد.
زندگی و شهادت ذبیح‌الله طهماسبی فقط یک روایت تاریخی نیست؛ بلکه الگویی از یک مسیر روشن است که هر انسانی می‌تواند با الهام از آن، مسیر خود را در زندگی بیابد. ایثارگری و عشق به ارزش‌های الهی، که او در زندگی و شهادتش به نمایش گذاشت، همواره برای مردم ایران و به‌ویژه جوانانی که در تلاش برای حفظ شعائر دینی هستند، یادگاری جاویدان باقی خواهد ماند.