پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مدیر فرهنگی جهاد دانشگاهی البرز گفت: ما در ارتباط با دیگران نیازمند این هستیم که چیزی از خود به دیگران ارائه دهیم تا جذاب و مؤثر باشیم. نیاز به مطالعه در کنار نیاز به مؤثر بودن است و آدمی با کلام جذاب خود می‌تواند مورد پذیرش دیگران قرار گیرد.
جمشید ندافی شیرذیلی، مدیر اداره فعالیت‌های دینی، ادبی و هنری معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی البرز که می‌گوید سابقه مطالعه حدود هفت‌هزار جلد کتاب را در زندگی خود دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در البرز، به اهمیت مطالعه کتاب و کتاب‌خوانی پرداخت و گفت: سخن آیینه وجود آدمی است و برای تعامل و ارتباط با دیگران باید صحبت کرد و به تعبیر سعدی «تا مرد سخن نگفته باشد/ علم و هنرش نهفته باشد» و برای آن‌که سخنی ارزشمند برای گفتن داشته باشیم باید جدی، صحیح و کوشا اهل مطالعه و کتاب خواندن باشیم. او افزود: آدمی برای این‌که با دیگران ارتباط موثر برقرار کند باید هنر سخن گفتن داشته باشد، انسان نمی‌تواند هنر مورد تحسین واقع شدن داشته باشد، بدون این‌که از اندیشه و فکر دیگران استفاده کند؛ بنابراین آدمی نیازمند است با نظرات و دیدگاه‌های بزرگانِ سخن و اندیشه‌ گذشته و حال آشنا باشد و در ارتباط کلامی خود با دیگران از آن‌ها استفاده‌ بجا کند و به عنوان یک هدیه معنوی در اختیار دیگران قرار دهد. ندافی شیرذیلی یادآور شد: ما در ارتباط با دیگران نیازمند این هستیم که چیزی از خودمان به دیگران ارائه دهیم تا جذاب و موثر باشیم و در واقع نیاز به مطالعه در کنار نیاز به موثر بودن است؛ چراکه آدمی باکلام جذاب خود می‌تواند مورد پذیرش دیگران قرار گیرد. مدیر اداره فعالیت‌های دینی، ادبی و هنری معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی البرز در بخشی دیگر از سخنان خود به اهمیت ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی از دوران کودکی تأکید کرد و گفت: خانواده اولین مکانی است که کودکان در آن مهرورزی، ادب و تربیتِ انسانی را یاد می‌گیرند و پدر، مادر و یا برادر و خواهر بزرگتر در این تعلیم‌پذیری و کسب فضائل به کودک کمک می‌کنند.
ندافی‌شیرذیلی تصریح کرد: فرزندِ انسان وقتی به‌دنیا می‌آید یک لوح صاف پاک و زلال است که هر آنچه را مشاهده می‌کند در ذهن «لوح سفید» ثبت و ضبط می‌کند و بر اساس نظریه «بندورا»، روان‌شناس و نظریه‌پرداز معروف، تحصیلات فرزند آدمی، آنی نیست که به کودک دیکته می‌شود؛ بلکه مجموعه‌ افعالی است که از رفتار روزمره خانواده یاد می‌گیرد.
او افزود: طبق نظریه یادگیری مشاهده‌ای «بندورا» نباید به کودکان بگوییم چه چیزی خوب و یا بد است بلکه آنها باید خوب و یا بد بودن را از آنچه مشاهده می‌کنند، یاد بگیرند.
ندافی‌ شیرذیلی در ادامه به شیوه‌ای مؤثر برای ترویج فرهنگ تشویقی کتاب‌خوانی در کودکان اشاره کرد و گفت: بعضی معتقدند که کودک نمی‌تواند بیندیشد اما کودک می‌اندیشد و باید شرایط اندیشیدن را برای او فراهم کرد و در این راستا می‌توان کتاب‌هایی را برای مطالعه و گرفتن پاسخ سوالات و مشکلات کودک به او معرفی کرد. او خاطرنشان کرد: مبحث مطالعه باید به عنوان یک بخش جدی از زندگی روزمره تلقی شود نه به عنوان یک فوق برنامه و یا زنگ تفریح. اجباری نیز در مطالعه کردن وجود نداشته باشد. او گفت: همان‌طورکه هیچ انسانی از غذاخوردن صرف‌نظر نمی‌کند و این امر برایش لذت دارد باید در بین کودکان و نوجوانان لذت مطالعه را ایجاد کنیم. در کودکان باید به گونه‌ای لذت مطالعه را ایجاد کنیم که به مطالعه احساس نیاز کنند. این کارشناس فرهنگی یادآور شد: ایجاد چالش در ذهن کودک مانند برگزاری سلسله جلسات خانوادگی با محوریت مسائل پیش‌آمده در خانواده و یا موضوع و مبحثی از یک داستان و کتاب می‌تواند برای کودک ایجاد انگیزه کند؛ به‌طوری‌که در این جلسات کودک و یا نوجوان به عنوان عضو جدی و مؤثر درنظر گرفته شود و نظر او نیز مورد استفاده قرار گیرد تا نقشی را ایفا کرده باشد. او ادامه داد: تشکیل سلسله جلسات تحلیل داستان، قصه و همچنین شعرخوانی و مشاعره است که کودک را تشویق به مطالعه و کتابخوانی می‌کند؛ چراکه کودک یاد می‌گیرد برای این‌که در این چنین نشست‌هایی مؤثر باشد مانند افراد بزرگسال به مطالعه کتاب بپردازد. این مدیر فرهنگی ابراز کرد: ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی به جدی بودن افراد موثرِ جامعه در امر مطالعه بستگی دارد که تا چه اندازه کتاب و مطالعه کردن را نیاز اساسی بدانند. او یادآور شد: همان‌طور که جسم انسان نیازمند آب و غذاست، روح او نیز به صیقل خوردن و تازه شدن نیازمند است که لذت به‌دست آوردن فهم جدید می‌تواند این نیاز روح را برطرف کند. او افزود: در واقع برای دست‌یابی به فهم جدید باید اندیشه و نظر دیگران را مطالعه کنیم که نگاه هر شخصی را می‌توان از آن چه در کتاب برای ما به ارمغان گذاشته است یافت؛ چنان‌که نگاه حافظ را با مطالعه دیوان حافظ درمی‌یابیم. ندافی شیرذیلی در پایان گفت: ذهن، فکر و روح انسان همانند جسمش نیاز به گردش دارد که این سیر می‌تواند در اندیشه دیگران یا به تفکر نشستن باشد.