پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

روز گذشته در خبرها آمده بود که سه شهروند کرجی طی دو روز بر اثر گازگرفتگی دچار خفگی شده و جان خود را از دست دادند؛ موضوعی که فقر «فرهنگ ایمنی» در جامعه را به رخ می کشد و متاسفانه هر روز بر آمار قربانیان بی توجهی به نکات ایمنی و توصیه های آموزشی افزوده می شود.
زندگی در جوامع شهری تهدیدهای مختلفی را برای ساکنین به همراه دارد که در صورت بی توجهی به آنها، در لحظه ای جان هزاران انسان به کام مرگ کشیده شده و غزلِ زندگی آدم هایی که شاید برای فرداهای خود صدها طرح و برنامه داشته باشند، به یکباره سرود می شود و اینجاست که باید قبل از حادثه به دنبال تدبیر و پیشگیری باشیم تا در باتلاقِ حوادث و خطرها گرفتار نشویم. شاید برای افرادی که در جریانِ تکرار و عادت های زندگی روزمره شناور هستند، توجه به نکات ایمنی و آنچه آدمی را در برابر انواع خطرات و بلایای طبیعی و غیر طبیعی بیمه می کند، یک دغدغه و ضرورت به شمار نیاید اما زمانی که به صفحات اجتماعی و حوادث نشریات و خبرگزاریها نگاهی می اندازیم و خبرهای مرتبط با برق گرفتگی، گازگرفتگی، غرق شدن، سقوط از ارتفاع، محبوس شدن، تصادفات رانندگی و... را مرور می کنیم، تازه به عمق ماجرا پی می بریم و می فهمیم که «فرهنگ ایمنی» برای جامعه از نان شب هم واجب تر است! اما براستی باید چکار کرد و چگونه می توان جامعه را نسبت به تهدیدهای کوچکی که در ادامه به بلاها و گرفتاری های بزرگ تبدیل می شود، هوشیار و آگاه کرد و اساسا این غفلت ها و بی توجهی ها از کجا آب می خورد؟ مردمی که برای زیبایی و روی مد بودن خود میلیونها تومان هزینه می کنند و سختی های زیادی را به جان می خرند، چطور در برابر تهدیدهای جانی و مالی سکوت اختیار کرده اند؟ اتصال ناصحیح دودکش بخاری و آبگرمکن، نگهداری مواد قابل اشتعال و خطرزا در مکان غیر استاندارد، بی توجهی به اتصالی در مدار برق رسانی خانه یا محل کار، قرار دادن وسایل خطرزا در دسترس کودکان، بی توجهی به تابلوهای هشدار در محیط ها و اماکن عمومی و مواردی از این دست شاید در نگاه نخست عادی به نظر برسند اما زمانی که متوجه می شویم آمار تلفات جانی ناشی از غرق شدن، گازگرفتگی و برق گرفتگی حتی از تلفات حوادث رانندگی نیز بیشتر است، آنگاه با تامل بیشتری به بازخوانی این موضوع می پردازیم. اما «فرهنگ ایمنی» چیست؟ کارشناسان می گویند «فرهنگ ایمنی» به مجموعه ای از توصیه ها و باید و نبایدهای کارشناسی گفته می شود که در کنار یکدیگر فرد یا گروهی از افراد جامعه را نسبت به عواقب بی احتیاط و بی توجهی نسبت به توصیه های آموزشی آگاه می کند و همچنین مواردی که با رعایت آنها می توان از تلفات جانی و مالی در امان بود را متذکر می شود. مدارس، مساجد، دانشگاهها، فرهنگسراها، اماکن عمومی و رسانه های جمعی و گروهی بهترین گزینه ها و ابزار برای ترویج و نهادینه کردن «فرهنگ ایمنی» در جامعه هستند و اگر آموزش های ایمنی از سنین پایه به افراد ارایه شود، قطعا تاثیر بیشتری بر روی شخصیت و ساختار روحی و روانی همشهریان خواهند داشت و در آینده شاهد پرورش نسل هایی خواهیم بود که آگاهانه و هوشیار رفتار می کنند و زندگی آنها سرشار از احساس آرامش و امنیت است. در این بین، سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی، معاونت و سازمان فرهنگی شهرداری کرج و دیگر بخش های مرتبط مدیریت شهری نقش بسزایی در آشنایی شهروندان با توصیه های ایمنی و آموزشی دارند و باید با برگزاری کارگروه های تخصصی و نشست های مشورتی می توانند با احصاء نقاط ضعف و قوت، تهدیدها را به فرصت ها تبدیل کنند و به آشنایی مردم با مهمترین مباحث ایمنی همت گمارند. مباحث آموزشی نیز باید خلاصه و مفید، کاربردی، عامه پسند و کارشناسانه باشند و به گونه ای ارایه شوند که بخش اعظمی از همشهریان را فراگیرند. در پایان امید است با ترویج و نهادینه شدن «فرهنگ ایمنی» در جامعه بتوانیم روزهایی بدون حادثه و خطر را پشت سر بگذاریم و به آنچه شایسته شان شهروندان فهیم است، دست یابیم.
مریم فرشباف ذاکی