پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

رئیس کمیسیون حقوقی، رعایت حقوق اجتماعی شهروندان را یکی از مطالبات اساسی صاحبان کرسی مدیریتی در جامعه دانست و افزود: پایبندی به اصول و ارزش‏ های اخلاقی و احترام به فکر دیگران از موضوعاتی است که باید مورد توجه عموم قرار گیرد.
سعید مصطفایی اظهار داشت: هر فردی به عنوان یک انسان و عضوی از جامعه بشری، دارای حقوق و مزایای اساسی - مانند حق حیات و حق آزادی است که بدون آن، زندگی و حیات اجتماعی وی ممکن نیست و این حقوق که از آن به حقوق طبیعی و ذاتی تعبیر می شود، لازمه زندگی اجتماعی و شخصیت انسانی هر فرد می باشد. وی تصریح کرد: لفظ حق در اصطلاح حقوقی، به معنای امتیاز و توانایی خاصی است که نظام حقوقی هر جامعه برای هر فردی قائل می شود؛ مانند حق مالکیت، همچنین در فقه امامیّه نیز حق عبارت است از قدرت مادی یا معنوی یک فرد بر انسان دیگر، که حدود آن را قانون تعیین می کند. این مسئول در ادامه با بیان اینکه «محرومیت از حقوق اجتماعی»، یکی از مصادیق واکنش جامعه در مقابل جرم و بزهکاری است که در حقوق کیفری از آن بحث می شود؛ گفت: اهميت روزافزونى که جامعه‌شناسى حقوقى به‌خود مى‌گيرد، موازى با تحول علم پوياى جامعه‌شناسى است. مصطفایی افزود: حقوق، کوشش در راه تحقق عدالت است که در يک چارچوب يا قالب اجتماعى معين و از راه برقرارى زنجيرهاى چندجانبه دعاوى و تکاليف صورت مى‌يابد، بنابراين آبشخور حقوق، جامعه است و سرچشمهٔ قواعد آن ضرورت‌هاى اجتماعى مى‌باشد. عضو شورای اسلامی شهر کرج ادامه داد: منظور از حقوق اجتماعى، قاعده يا مجموع قواعدى است که در مورد افراد يا اجتماعات به‌کار مى‌رود و در قبال ضمانت اجرائى که دارد، بايد مورد اطاعت مردم قرار گيرد و تا اندازه‌اى با 'حقوق شخصي' در تضاد است. زيرا در حالى‌که در حقوق شخصى سخن از اختيار و آزادى فردى است، حقوق عينى يا اجتماعى اساساً تکليف است.وی تاکید کرد: حقيقت اين است که حقوق شخصى هر چند که در ظاهر الزامى به‌نظر نمى‌رسد و به‌صورت ظاهر، فرد آزاد است، بر این اساس مجموعه‌اى از قواعد است که ضمانت اجرائى و تضمين عملکرد آن را اعلام مى‌دارد. مصطفایی عنوان کرد: امیرالمؤمنین علی(ع) در این خصوص می‏فرمایند: خداوند حقوقی را در جامعه برای افراد بر یکدیگر فرض کرده که با هم متعادلند و ارتباط محکم دارند و هریک دیگری را ایجاب می ‏کند و هیچ یک بدون دیگری واجب نمی ‏شود، بنابراین، اصولاً حق هرکسی چیزی است که تنها به او تعلق دارد و باید به او برسد و اگر دیگران و بقیه اعضای جامعه مکلف به رعایت حقوق افراد ذی‏حق نباشند، چه حقی باقی نخواهد ماند و با کمی دقت روشن می‏شود که حق هر کس بدون تکلیف دیگران امکان وجودی ندارد.