پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

بیست و پنجم رجب، سالروز شهادت امام موسی کاظم (ع)، امام هفتم شیعیان جهان در سال 183 هجری است.
حضرت امام موسى بن جعفر (ع)، معروف به كاظم و باب الحوائج و عبد صالح در روز يكشنبه 7 صفر سال 128 قمرى در روستاى «ابواء»، دهى در بين مكّه و مدينه، متولّد گرديد. نام آن حضرت موسی(ع) و کنیه اش ابوالحسن اول، ابو ابراهیم، ابوعلی و... و القاب آن امام همام عبد صالح، کاظم، باب الحوائج، صابر، صالح، نفس زکیه و زین المجتهدین بوده است که مشهور ترین آنها کاظم و باب الحوائج می باشد. پدر بزرگوارش امام ششم شیعیان حضرت امام صادق (ع) و مادر مکرمه اش حمیده مصفاه اندلسی، دختر صاعد بربری از بانوان پاک وعالمه ای بوده است که امام صادق (ع) درباره اش فرموده اند این بانو برای یادگیری احکام پیش ایشان می آمده. سن مبارک و با برکت ایشان را 55 سال ذکر نموده اند که 20 سال در زمان حیات و 35 سال پس از شهادت پدر ادامه حیات داده است. مدت امامت و زعامت ایشان بر جامعه اسلامی از سال 148 تا سال 183 هجری قمری به مدت 35 سال بوده است که مصادف با زمان خلفاء ستمگر عباسی و سخت ترین شکنجه های روحی و جسمی را متحمل و زندانهای زیادی را پشت سر گذراند که سخت ترین آنها زندان هارون الرشید در بغداد تحت شکنجه های روحی و جسمی شدید قرار داشته و در نهایت در همین زندان با زندان بانی سندی ابن شاهک و به دستور هارون الرشید خلیفه عباسی، مظلومانه مسموم و به شهادت رسید. تاریخ شهادت آن امام رئوف و مهربان را که به باب الحوائج مشهور است روز جمعه 25 ماه رجب سال 183هجری قمری در زندان بغداد ذکر نموده اند که با مظلومیت تمام در حالیکه هنوز غل و زنجیر بر پا و گردن مبارکش بود پیکر پاکش از زندان بیرون آورده شد و توسط عده ای از شیعیان که برای آزادی آن حضرت رفته بودند غریبانه تشییع و در قبرستان بنی هاشم کاظمین به خاک سپرده شد که امروزه زیارتگاه شیعیان و ارادتمندان آن حضرت می باشد.