پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

شهید عبدالله غیاثی راوندی در تیرماه سال 1341 در خانواده روستایی درشهر بابك به دنیا آمد هنوز یك سال نداشت كه به اتفاق خانواده خود به علت عدم بضاعت مالی كه علت كوچ روستائیان است به تهران رهسپار شدند...
زندگی نامه این شهید بزرگوار به شرح ذیل است: شهید عبدالله غیاثی راوندی در تیرماه سال 1341 در خانواده روستایی درشهر بابك به دنیا آمد هنوز یك سال نداشت كه به اتفاق خانواده خود به علت عدم بضاعت مالی كه علت كوچ روستائیان است به تهران رهسپار شدند. او از همان دوران طفولیت با سختیها اشنا شده بود و با خطراتی كه او را با مرگ حتمی تعقیب می كرد. عبدالله 7 ساله بود كه به دبستان رفت تا به سلاحی كه لازمه مبارزه است مسلح شود. عبدالله به كارمشغول می شد تا مخارج زندگی و تحصیل خود را تامین كند. او با وجود سختی زندگی همیشه در كلاس شاگرد ممتاز بود و دوران راهنمائی از بودن كلاسهای مختلف رنج می برد. در نوشته های خود بر این موضوع سخت تكیه داشت. او هیچگاه آرام نبود و همیشه د حال مبارزه با آثار شوم حكومت طاغوت بود تا اولین حركتهای انقلاب اسلامی شكل گرفت عبدالله از كسانی بود كه در محل با اولین فریادهای آغازگرانه خود جمعیت را به خیابانها می ریخت و سیل خروشان حاظر در صحنه رژیم منفور طاغوت را رسوا میساخت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در كمیته عظیمیه در كنارحجت السلام جنتی رضوی روحانی مبارز و خستگی ناپذیر همكاری لازم رامی نمود سرانجام پس از پایان دوره راهنمائی وارد هنرستان صنعتی شد و با وجود تلاشهای پیگیر اجتماعی و انقلابی كه داشت همیشه شاگرد ممتاز بود و دركنار كتب درسی به مطالعه كتب مذهبی می پرداخت. در سال 1358 با گرفتن دیپلم نقشه برداری و در سال 59 موفق به اخذ دیپلم راه و ساختمان گردید او پس از فارغ التحصیل شدن از هنرستان به دنبال گمشده خویش می گشت و گمشده اش را در جبهه های حق علیه باطل می دید. تا اینكه در تاریخ دوم بهمن ماه سال 59 به مدت 15 روز به پادگان لاهوتی اعزام شد تا آموزشهای لازم را فرا گیرد و در تاریخ هفدهم بهمن ماه همان سال از طرف مركز انجمنهای اسلامی تهران عازم اهواز شد. از اهواز به شوشتر رفت تا برای 15 روز دیگر آموزش سلاحهای سنگین را بییند و عازم جبهه سوسنگرد واحد جنگهای نامنظم شهید چمران شده برای دومین بار به جبهه سفر میكند تا همراه برادران رزمنده خود در منطقه سوسنگرد عازم شوند. در تاریخ بیست و پنجم اردیبهشت ماه سال 60 به مرخصی اعزام می گردد و در این بین خود را برای خدمت مقدس سربازی آماده می سازد. عبدالله همراه جنگهای نامنظم شهید چمران عازم جبهه های جنوب می گردد و در عملیاتی كه نام طریق القدس را داشت و با سربلندی به همراه دیگر همرزمانش ازادی بستان را جشن گرفتند ولی هنوز ذائقه طعم پیروزی را داشت كه در ضد حمله صدامیان كافر در روز 9 دی ماه سال 60 به ارزوی دیرینه خود كه همان مرگ سرخ بود رسید. روحش شاد و یادش پر رهرو باد.