پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

دور روز دیگر به یکی از سرنوشت‌سازترین روزها برای ایرانیان باقی مانده و کسی نیست که نداند تنها با یک حضور پرشور و گسترده در انتخابات یازدهم اسفندماه است که می‌توان برای مدیریت آینده کشور تصمیم گرفت.
مجید اسفندفر/حضور در انتخابات یک تکلیف ملی، فردی و شرعی است و اساس نظام ما از اول براساس رای ملت بوده است و در تمام مراحل مردم به صورت مستقیم و غیرمستقیم تاثیرگذار بوده‌اند. در مجلس خبرگان و شورای اسلامی نیز مردم با رای دادن می‌توانند به صورت مستقیم در سرنوشت خود تاثیرگذار باشند و حضور حداکثری مردم می‌تواند سبب شود که افراد واجد شرایط و آن‌هایی که صلاحیت بیشتری دارند رای بیاورند تا یک مجلس کارآمد، توانمند و متعهد داشته باشیم که به اصول نظام پایبند باشد.وضعیت سیاسی از دو حالت خارج نیست؛ یا حاکمیتی مستبد وجود دارد و مردم را دعوت به مشارکت نمی‌کند که این، نظامی استبدادی تلقی می‌شود. یا اینکه حکومت با «اداره مشارکتی» نظم و سامان می‌یابد که در این حالت، حاکمیت، مردم را دعوت می‌کند تا کارگزاران‌شان را انتخاب کنند و مردم خود تصمیم بگیرند برای یک بازه زمانی مشخص چه کسی یا چه منطق یا چه تفکری را برای اداره امور جامعه مناسب‌تر و راهگشا‌تر می‌بینند. بنابراین وقتی این فرصت وجود دارد که مردم خود سرنوشت‌شان را دست بگیرند و کارگزاران‌شان را انتخاب کنند و برای آینده خود و سرزمین‌شان تصمیم‌گیرنده باشند استفاده نکردن از این فرصت، کاری نامعقول و خطا است.حال اگر عده‌ای در فرایند مشارکت سیاسی شرکت نکنند معنای عدم حضور آنان در انتخابات به معنای انتخاب نکردن نیست؛ بلکه انتخاب نکردن در فضای انتخاب دیگران یعنی اولاً راضی شدن به انتخاب دیگران. دوم، راضی شدن به انتخاب شدن فرد غیر ذیصلاح و سوم، تحمل کردن یک فرد و دیدگاهی که او در انتخابش نقشی نداشته و به اجبار باید یک بازه زمانی مشخص این انتخاب دیگران را برای خود بپذیرد. بنابراین یا باید خود تصمیم بگیرد یا باید راضی به تصمیم دیگران شود. لذا تصمیم نگرفتن خود به گونه‌ای تصمیم گرفتن است.شرکت کردن در انتخابات به این معنا است که این نظام از پشتوانه و پایگاه مردمی برخوردار است و این امر تضمین‌کننده امنیت ملی خواهد بود و هیچ دشمنی جرأت و توان مقابله با حکومتی را نخواهد داشت که از پشتوانه اکثریت جامعه‌اش برخوردار است. بنابراین شرکت در انتخابات موضوعیت دارد حتی اگر نتیجه‌اش برای ما حداقلی باشد و حداقل انتظارات ما را برآورده کند؛ چرا که امنیت عمومی جامعه را تأمین می‌کند.عدم شرکت در انتخابات نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه هم مشکل امنیتی ایجاد خواهد کرد.پس عقل حکم می‌کند که در انتخابات به صورت مؤثر وارد شویم و شانه خالی کردن از فضای مشارکت سیاسی عملاً بهانه دادن به افراد ناصالح و فرصت دادن به دشمنان امنیت ملی است.