پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

بسیاری از مردم فصل بهار را آغاز زندگی دوباره طبیعت می دانند. در فصل بهار حیواناتی که داری خواب زمستانی هستند از خواب زمستانی بیدار شده و همچنان درختان از خواب زمسناتی هوشیار شده و رشد متو قف شده را در بهار دوباره آغاز می کنند.
مصطفی جعفری/ فصل بهار فصل گل و جوانه است. درختان از پس زمستان سرد شکوفه می دهند و بوسیله زنبورها گرده افشانی می کنند. حیوانات نیز در این فصل شروع به تولید مثل می کنند.فصل بهار که شروع آن با روییدن چمن ها با شکوفه سبز شدن درختان و گیاهان و شکفتن گلها همراه می باشد با معتدل شدن هوا در این فصل کشت و کار شروع می شود یعنی فصلی که مدت شب و روز آن مساوی هوای آن معتدل و مطبوع طبیعت زیبا و قشنگ که هر انسانی را به شادی و خوشحالی باز می دارد و دهقان کشت گندم زار و باغبان از تماشای رشد کاشت گیاهان خود لذت می برد.نام بهار و رویش دوباره طبیعت پس از گذراندن یک فصل سرد همان مقدار که در روح و جسم انسان اثر می‌گذارد باید در رفتار‌ها نیز قابل مشاهده باشد. طراوت و سرزندگی طبیعت در فصل بهار بهانه خوبی است تا برای رسیدن به گرمی زندگی، حال و هوای بانشاطی داشته باشیم.این درس بهار است که انسان را از رکود و خواب زمستانی بیدار می‌کند و زندگی را با شکوفایی نوید می‌بخشد؛ اتفاقی که در ماه مبارک رمضان، یعنی بهار دل‌ها هم مشابه آن باید در دلمان رقم بخورد و روزه‌درای نمی‌تواند بهانه‌ای برای ایستایی و بی‌تحرکی و کسالت و بی‌حالی باشد.وقتی از نشاط و زندگی می‌گوییم در واقع همه خوبی‌های انسانی که در دین بر آن تأکید شده، مدنظرمان است؛ امید، محبت، فعالیت و تلاش، دست‌گیری و کمک، مقاومت و صبر و. در واقع، انسانی که بهاری فکر کند علاوه بر اینکه کارهایش را با تکاپوی درست، میل، رغبت و علاقه انجام می‌دهد، نه کسالت دارد و نه حس شکست و بی‌انگیزگی. قلب ما نیز مرگ و حیات و زمستانی و بهاری دارد . اگر قلب را قساوت و ظلم فراگیرد، یا به گناه آلوده شود، مرده است. اما دلِ مرده را هم می‌توان زندهکرد . پاکی و زیبایی در ژرفای جان انسان ریشه دارد و لذا نیازمند شکوفایی وبالندگی است . از همین روست که وقتی خداوند طبیعت را زنده می‌کند ، و بهاررا در آن نمایان می سازد ، دل ها به وجد می آیند و نشاط می یابند .